Jannah Loontjens: Nachtcafé

Nachtcafé

Mijn ovale portret verdrinkt zwaaiend
in koffie, meegeslingerd met wat suiker.
Ik zit rechtop. Rechtop, met mijn laptop, plat,
met vier hoeken, zes als ik hem openklap.

De letters op het scherm steken statig over.
Zwart, wit: een zebra die bloedt, of kwijlt,
in een getuigen van mijn verdrinken. Of
huilt van nostalgie. Verkorrelend grijs grafiet

op krakend wit papier. Nog een slok koffie,
nog een gezicht dat verdrinkt. Ik staar en zie
hoe meer ik me inspan wit als zwart,
zwart als wit. Ik wil denken aan een idee

dat ik me niet herinneren kan.


Jannah Loontjens is geboren in 1974 te Kopenhagen. Ze zegt dat ze een gelukkige jeugd heeft gehad zonder trauma's. Warempel, kan dat dan ook! Of is het de loyaliteit naar haar ouders en verdringt ze dat?
Haar vader, broer en zusjes wonen in Zweden, ze komt er vaak. Ze verlangt dikwijls naar de Zweedse bossen, de weidsheid en de grootsheid van het Zweedse landschap. Ze had typische hippie-ouders. Gaven die haar teveel vrijheid? Ze zegt dat de perfecte ouders niet bestaan en dat iedere generatie de doorgemaakte opvoeding bekritiseert.

Ze schreef 'Hoe laat eigenlijk', over twee mensen die langs elkaar heen leven, maar elkaar desondanks niet kunnen loslaten.

Ze studeerde Filosofie van Kunst en Cultuur in Amsterdam en New York. Ze werkte aan een proefschrift 'Poetics of Writing' (Zelfreflexief schrijven/ Popular Modernism) aan de universiteit van Amsterdam. Ze zat één jaar in New York en ze studeerde daar aan de New School for Social Research. Ze gaf lezingen over literatuur en filosofie en ze is momenteel lerares literatuurtheorie en wetenschapsfilosofie bij Engels aan de Universiteit Amsterdam.

Ze publiceerde o.a. in Awater, Ballustrada, Parmentier, Nymph, Het Liegend Konijn en Raster. Ook werkte ze mee aan een boek over en voor de paardenkastanje. Verder schreef ze essays/recensies voor o.a. het Hollands Maandblad, Metropolis M en de Volkskrant.

In 2001 verscheen haar debuutbundel 'Spectroscoop' bij De Beuk.
Ze schrijft licht filosofisch, ze hanteert een directe toon en ze gebruikt geen overdonderende beeldspraak.
In 2002 verscheen 'Varianten van nu' bij Bert Bakker.
In 2002 verscheen de dichtbundel 'Het ongelooflijke krimpen', herinneringen aan Scandinavië. Het was beeldrijker dan haar vorige werk, kwetsbaarder en aanweziger.
In 2007 verscheen 'Veel geluk' bij Prometheus, haar debuutroman over de scheidingsproblemen van haar ouders, het gezin waar ze deel vanuit maakte, en de zware benauwenis van woelig Den Haag na het ruime, romantische Zweden. In zekere mate is het autobiografisch, ze werd opgevoed met veel nadruk op de individuele vrijheid, wat je zelf voelt en gelooft is het belangrijkste.

In januari 2011 verscheen haar filosofische roman 'Hoe laat eigenlijk'. Trouwens respect, want het is wel drs. Jannah, maar de titel dichteres zegt mij veel meer en die maakt ze volop waar, hoed af!

Jannah Loontjens Nac Nachtcafé

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 5 stemmen 215