Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Jo Gisekin: Het haakwerk van liefde

Het haakwerk van liefde

Met het vakmanschap
van metselaars
op het plein van platanen
zou ik je
als een beeldhouwwerk
steen per steen beweegloos
op elkaar willen passen

Als een vleermuis
deskundig de ruimte
van je fragiel bestaan doorklieven
om te zien hoe
geitenblad en disteldoorn
geel en paars in ruitmotief
over je spankracht
heen en weer doen vlieden.

Ach
ik weet wat water is
het wier van schaamte
en tijdloosheid
van terloops plezier.

Het haakwerk van liefde
is een schichtig motief
ternauwernood
kunnen jij of ik
haar bloem versieren.

Leentje Vandemeulebroecke is geboren in 1942 te Gent.
Ze publiceert onder het pseudoniem Jo Giselin.
Haar vader heette Maurice V. en haar moeder Paula Lateur.
Haar vader was een plichtsgetrouwe, toegewijde internist, die best streng kon zijn.
Haar moeder was de oudste dochter van Stijn Streuvels.
Ze woonde als kind in het 'Lijsternest' te Ingooigem. Leentje groeide op in Machelen aan de Leie, terwijl haar vader een bomvolle artsenpraktijk runde. Haar ouders hadden vijf kinderen, die naar een kostschool gingen. Van 1951 tot 1959 vertoefde Leentje in Eeklo bij de Zusters van Liefde, waar ze in het verborgene haar eerste gedichten schreef.
Van 1956 tot 1959 bezocht ze wekelijks haar beroemde opa Stijn Streuvels en ze onderhield een gedegen briefwisseling met hem. Vooral de dichtregel 'Ik metsel mijn hart met bakstenen dicht' vond hij geniaal en kon hem zeer bekoren.
Van 1960 tot 1963 zat ze op de Katholieke Vlaamse Hogeschool voor Vrouwen in Antwerpen, ze studeerde er moderne communicatiemedia.
In 1964-1965 studeerde ze aan de Sorbonne in hartje Parijs, taalstudie en literatuurgeschiedenis. Daarna was ze redactielid van uitgeverij Desclée De Brouwer in Brugge, waar Herman de Coninck en Eddy van Vliet debuteerden.
Ze vertaalde kinder- en jeugdboeken.
In 1969 verscheen haar dichtbundeldebuut 'Een dode speelgoedvogel' onder haar pseudoniem Jo Gisekin, wat zo Keltisch en onzijdig klinkt. In datzelfde jaar stierf Stijn Streuvels.
In 1970 trouwde ze met Ludo Simons, een hoge ome binnen het bibliotheekwezen, en een jaar later werd hun dochter Barbara geboren.
In 1971 stierf haar moeder.
In 1972 ontving ze voor de bundel de Poëzieprijs van de provincie Antwerpen.
Ze moderniseerde het totaalwerk van haar opa.
In 1973 kregen ze hun zoon Pieter Jan en in 1974 hun zoon Frederik.
In 1975 verscheen de bundel 'Klein Huisboek', waarvoor ze een eervolle vermelding in de Blanka Gyselenprijs kreeg.
In 1976 stierf haar zus Magda, verwerkt in de dichtbundel 'Ach, hoe sereen en listig de narcissen in april'.
Ze vertaalde een historisch werk over gastronomie, een handboek over de Koninklijke serres in Laken en 'Het evangelie volgens Ravenna' van A. Frossard.

In 1984 verscheen 'Als in een zwijgend laken. Gedichten over liefde', waarvoor ze de Poëzieprijs van de provincie Antwerpen ontving.
'Niemand hoeft het ooit te weten dat liefde een wijd open plek is, een verdronken land bijna, met hunkerende vogels en druppelend water'.

In 1986 verscheen 'Annabel' en in 1987 'Quatre-mains'.
In 1990 stierf haar vader.
In 1992 verscheen 'De tuin van Cathérine'; ze ontving de Gerard Michielsprijs.
In 1996 verscheen de bloemlezing 'Kweeperen in cognac'.
Ze publiceerde o.a. in: Dietsche Warande & Belfort, Nieuw Vlaams Tijdschrift, Yang, Ons Erfdeel, Poëziekrant, Nieuwe Stemmen, Dichter en Stroom (internet).
In 2000 verscheen 'Dubbelfuga; van leven, liefde en lijden' en in 2002 verscheen 'Shantung', slechts 125 exemplaren.

Bij uitgeverij P (Leuven) verschenen twee boeken over haar: 'Zo, denk ik, wordt liefde weer nieuw' en 'Jo Gisekin, Het eiland van elkaar.' (2006).

De moeder van Streuvels heette Gezelle, ze is dus een nazaat van Guido Gezelle.

Ze werkte samen met de textielkunstenares Liev Beuten, de schilder Roger Raveel en de tekenaar Karel Roelants.
Ze is minder bekend in Nederland, misschien nu dan!

'Weemoed van kweeperen in cognac, zomers boudoir achter lichtschuw inmaakglas, waar ik naar tracht als naar een haardvuur in een huis met geblinde ramen'

Schrijver: Joanan Rutgers, 20 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

0.0 met 2 stemmen 875



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)