Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Francine Oomen: Kwijt

Kwijt

Kijk
ik dacht dat je nooit zou gaan
wat ik ook zou doen
je gaf me de indruk
dat het voor altijd was
dat ik het was
maar ik was het niet
want toen ik
langzaamaan mezelf werd
ging je weg
nu weet ik niet meer wie ik ben
en jij
en wat ik zonder
en met mijzelf aan moet.

Dronkenmanspraat

Ik wil lezen over liefde
ik wil schrijven over pijn
ik wil snijden in jouw woorden
ik wil huilen in jouw wijn.


Eclaire Francine Marie Oomen is geboren in 1960 te Laren, in een klein huisje in de tuin bij haar opa en oma. Ze groeide op in Laren en op haar zesde verhuisde ze naar Eindhoven.
Op haar twaalfde gingen haar ouders, J.J.C. Oomen en M.T.H. Oomen-Postmes, scheiden, waardoor zij naar Groningen verhuisde, samen met haar moeder, haar drie zussen en één broer en haar stiefvader.
Na de middelbare school ging ze op haar zestiende terug naar Eindhoven, de stiefvader ging weg en ze begon haar opleiding aan de Academie voor Industriële Vormgeving, de Design Acedemy te Eindhoven. Eenmaal cum laude geslaagd kon ze meteen aan de slag als grafisch vormgeefster.
Ze woonde achtereenvolgens in Den Haag, Zevenaar en Nuth. In dat laatste dorp werd ze verliefd op Erik en ze ging met hem samenwonen. Ze kregen drie kinderen. Ze zijn alle drie al in de twintig en waarschijnlijk het ouderlijk huis al uit.
Na Nuth woonden ze in een Noord-Hollandse stolpboerderij op een dijk, even boven Amsterdam. Ze woonden toen deels in Amsterdam zelf.
Naast kinderboekenschrijfster is ze ontwerpster en illustratrice. Ze ontwierp o.a. van alles voor Dick Bruna. Als zelfstandig industrieel ontwerpster ontwierp ze nieuwe soorten baby- en kleuterboeken, ze creëerde het beroemde knisperboekje en houten boekjes. Ook maakte ze gordijnstoffen voor kinderkamers.

In 1990 verscheen haar debuutboek 'Saartje en Tommie op de boerderij', geïllustreerd door Dagmar Stam. Ook Rien Poortvliet maakte illustraties bij haar verhalen.
Ze startte de Sammie eigenwijs-serie met eigen tekeningen en in 1997 verschenen de eerste delen van 'De computerheks' en 'Lena Lijstje'.
Ze brak pas echt goed door met de boekenserie 'Hoe overleef ik...', over de belevenissen van de pubers Rosa en Jonas en hun vrienden. Het werd een commercieel succes met schoolartikelen, spellen, T-shirts en zelfs een bioscoopfilm. Van 'Hoe overleef ik mijn eerste zoen?' werd een wervelende musical gemaakt.
De illustraties in de 'Hoe overleef ik...'-serie zijn van Annet Schaap. Francine ontving vele prijzen voor haar populaire kinderboeken.
Over een vriendin van Rosa, Esther, schreef ze twee kinderboeken: 'Ezzie's dagboek' en 'Ezzie's wereld'.
In 2003 verscheen het Kinderboekenweekgeschenk 'Het Zwanenmeer (maar dan anders)', ook verscheen het eerste deel van de Sam, Beer en Pip-trilogie.

Haar zusje Sten Oomen is ook schrijfster.

Haar werk is o.a. vertaald in het Duits, Zweeds, Tsjechisch, Hongaars en Koreaans.
Haar grote voorbeelden zijn Roald Dahl en Maurice Sendak, tekenaar. 'Sjakie en de chocoladefabriek' is haar lievelingskinderboek.

Ze is gescheiden van Erik en woont nog steeds in haar stolpboerderij.

In 2008 verscheen haar dichtbundeldebuut 'Gek van liefde', met veel verwerkingspoëzie over haar scheiding.
Ze publiceert geregeld in de Bobo en in Sesamstraat.
In 2011 was ze aanwezig bij de Tina-dag in attractiepark Duinrell.
Ook verscheen 'Hoe overleef ik mijn pubertijd' met antwoord op vragen als 'Wat begint het eerste te groeien: je neus, je voeten of je borsten?'

Ze schrijft rechttoe-rechtaan-poëzie, waar ze nog een hele tijd mee door kan gaan, maar naar mijn mening wordt het interessanter wanneer ze via metaforen en associaties de diepte induikt. Het noemen van bijvoorbeeld verdriet is minder sterk dan het kunstzinnig omschrijven van dat verdriet. Ze zal haar beeldende vermogen meer moeten aanspreken, anders blijft ze stranden op het Nel Benschop-niveau. Als zij zegt dat 'het schrijven van gedichten een overlevingsdaad is', dan wil ik dat als lezer ook graag inhoudelijk kunnen meebeleven. Haar dichterschap is dan ook nog maar pas ontloken, de aanzet is aanwezig, maar de uitvoering moet nog blijken. Tenzij ze speciaal voor Margriet- en Libellelezeressen schrijft. Maar het massapubliek heeft ze al bereikt, dus daar hoeft ze het niet meer voor te doen. Kwalitatief kan ze alleen nog maar stijgen, als ze het lef heeft om meer diepgang te introduceren.

'Ik ruik het stilstaand water, het donkere water en het riet, stram, scherp en taai, zoals diep van binnen oud verdriet'

Schrijver: Joanan Rutgers, 28 november 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

1.7 met 3 stemmen 424



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)