Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Japanse bohémien achtervolgd door Thanatos

(voor Shuji Tsushima (1909 - 1948))

Je bent geboren op 19 juni 1909 in Kanagi. Je vader was een rijke landeigenaar en politicus, die nauwelijks thuis was. Je moeder was chronisch ziek. Je was de tiende van elf kinderen. Je bent vooral door de bedienden opgevoed. Je ouders hebben je emotioneel verwaarloosd, waardoor je je natuurlijke spontaniteit verloor en mensenschuw werd. Altijd bang voor nog meer geestelijke mishandeling. Je ging naar de Hirosake Hogere School en op je veertiende las je 'Sanshouo' van Masuji Ibuse, je literaire held en mentor, die je later op de universiteit ontmoette. Op je achttiende pleegde je lievelingsschrijver Ryunosuke Akutagawa zelfdoding. Je ging je studie verwaarlozen, je werd alcoholist, je bezocht goedkope hoeren en je las over het marxisme. Je vond dat je in de verkeerde, sociale klasse was geboren. Op je twintigste nam je een overdosis slaaptabletten, bang dat je niet zou slagen voor je eindexamen, maar je overleefde het en een jaar later studeerde je glansrijk af. Op je eenentwintigste studeerde je Franse literatuur aan de Keizerlijke Universiteit van Tokyo. Je ontmoette Ibuse en je wilde het ruige leven induiken, wat een voorwaarde is voor waarlijk schrijverschap. Je stopte zomaar met je universitaire studie en je ging er met de geisha Oyama Hatsuyo vandoor, tot grote woede van je verbouwereerde familie, die onmiddellijk je toelage introk.

Tijdens je kroegentochten, negen dagen later, ontmoette je de veel oudere bareigenares Tanabe Shimeko, met wie je twee dagen aan de zuip ging en gloeiende sex beleefde. Zij was net zo depressief als jij en jullie namen een hoeveelheid slaappillen, waarna jullie in de zee bij Kamakura wilden verdrinken. Jij overleefde het, omdat enkele vissers je hebben gered, maar Tanabe is verdronken. Je hield hier een groot schuldcomplex aan over en je zou haar tenslotte achterna gaan door zelfverdrinking, want ze bleef zielsmatig aan je vasthaken, als een geestelijke meelifter.

Je geschokte familie herstelde je toelage en ze accepteerden het, dat je met Oyama trouwde, zij het strikt formeel. Je werd gearresteerd, omdat je betrokken was met de verboden, Communistische Partij. Je oudere broer Bunji reageerde meteen door je toelage weer in te trekken. Touwtrekkerij om geld, je moest om die burgerlijke zotternij ginnegappen. Je dook onder, maar als je Bunji beloofde je studie af te maken en de banden met de communisten te verbreken, dan kreeg je de toelage weer. Vooruit dan, je stemde toe, want je moest de drank toch ergens van betalen. Je kreeg hulp van Ibuse, die belangrijke, literaire contacten had, en je schreef in een roes aan één stuk door. Je pseudoniem is Osamu Dazai. Je debuteerde met het korte verhaal 'Ressha'. Je schreef autobiografisch en in de ik-vorm. Je studie ging bergafwaarts en je kon fluiten naar een baan bij een krant.

Op je vijfentwintigste probeerde je jezelf te verhangen en drie weken later kreeg je een blindedarmontsteking, waardoor je naar het ziekenhuis moest. Daar raakte je verslaafd aan Pabinal, een op morfine gebaseerde pijnstiller. Je vocht een jaar lang tegen deze verslaving. In oktober 1936 zat je in een psychiatrische inrichting in een isoleercel, waar je een maand lang op cold turkey-wijze van Pabinal afkickte. Ondertussen ging Oyama met je beste vriend Zenshirõ Kodate naar bed en niet om te slapen. Hier kwam jij later achter en toen probeerde je samen met Oyama zelfdoding te plegen met slaappillen. Japanners zijn uiterst gevoelig voor schande en eer. Jullie overleefden het allebeide en daarna zijn jullie maar gescheiden.

Je hertrouwde al snel met de middelbare schoollerares Michiko Ishihara. Michiko en jij kregen in juni 1941 dochter Sonoko. Je schreef over zelfdoding, huichelarij, je persoonlijk isolement en je losbandigheid. Omdat je tuberculose had, hoefde je niet onder de wapenen. Je wist zelfs in oorlogstijd veel te publiceren, o.a. bewerkingen van verhalen van de dichter Ihara Saikaku en een herbewerking van oude, Japanse sprookjes. Je huis is twee keer door bombardementen platgebrand. In 1944 is jullie zoon Masaki geboren en in mei 1947 is jullie dochter Satoko geboren, die een beroemde schrijfster werd onder het pseudoniem Yuko Tsushima. Ze ontving een aantal literaire prijzen. Je schreef 'Villon's Vrouw' en je bekendste boek 'De Ondergaande Zon', wat in 2009 verfilmd is door Masatoshi Akihara, met Eriko Sato in de hoofdrol. Het gaat over de teloorgang van de Japanse adel. Het is gebaseerd op het dagboek van Shizuko Õta, met wie je in 1947 samen dochter Haruko kreeg. Je was een zware alcoholist en je vond genot in een ontregeld leven, in gekke bokkensprongen. Je verzette je tegen het doodse, oersaaie, geordende leven van je ouders. Je ontmoette de weduwe en schoonheidsspecialiste Tomie Yamazaki en voor haar verliet je Michiko en je kinderen. Je ontvluchtte je vaderlijke verantwoordelijkheid en je schreef je meesterwerk 'Niet Langer Menselijk', geschreven in een posttraumatische stress-stoornis. Je uiterste antwoord op je geestelijk vermoorde kinderleven.

Op 13 juni 1948 heb je samen met Tomie zelfdoding gepleegd door te verdrinken in de flink gestegen Tamagawa rivier. Zes dagen later werden jullie lichamen gevonden. Je werd achtendertig jaar. Je bent begraven bij de tempel van Zenrin-ji in Mitaka.

Schrijver: Joanan Rutgers, 24 april 2013


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 1 stemmen 847



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)