Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Als suïcidale lesbienne geïsoleerd

(voor Amy Judith Levy (1861 - 1889))

Je bent geboren op 10 november 1861 in Clapham, Zuid-Londen.
Je ouders waren Isabel Levin en Lewis Levy, een effectenmakelaar. Je was het tweede kind van zeven kinderen.
Je werd wel opgevoed in het Joodse geloof, maar of je er later wat mee wilde doen, mocht je zelf bepalen.

Je studeerde aan de progressieve Brighton Highschool for Girls. Je adoreerde de jonge directrice Edith Cracks, die autonomie en prestatiegerichtheid propagandeerde.
Op je veertiende publiceerde je je eerste gedicht 'Ida Grey'. Je schreef 'Xantippe', over de vrouw van Socrates, die haar visie op haar huwelijk geeft. Op je zeventiende studeerde je aan het Newnham College van Cambridge University, waar je (klassieke) talen en literatuur studeerde. Je verbleef er twee jaar en je ontdekte er antisemitische vooroordelen. Je schreef over een vooruitstrevende vrouw op de universiteit, ook op kolderieke wijze. Je reisde naar Duitsland, Zwitserland en Italië.

In Londen woonde je in het huis van je ouders, maar je ging je eigen gang. Je bezocht theaters en kunstgalerijen. Je studeerde in de Reading Room in het British Museum, waar je andere intellectuele vrouwen ontmoette.

Je leed vanaf je jeugd aan een chronische depressie.

Je publiceerde gedichten, essays en verhalen in diverse tijdschriften. Je schreef over moedeloosheid en suïcidale neigingen.

Je was bevriend met de zussen Constance en Clementina Black, vertaalster en feministisch schrijfster, Eleanor Marx, de dochter van Karl Marx. En je was bevriend met de dichteres Dollie Radford en de schrijfster Olive Schreiner.
Je publiceerde twee uitmuntende verhalen in het tijdschrift 'The Women's World' van Oscar Wilde.

Op je vierentwintigste ontmoette je in Florence de schrijfster/esthetica Violet Paget en je werd verliefd op haar. Violet kleedde zich als een man en ze had ook affaires met o.a. Mary Robinson en Kit Anstruther-Thomsom. Ze was zes jaar ouder en je schreef 'New love, new life' en 'To Vernon Lee' voor haar, want dat was haar pseudoniem. Je schreef over het ghetto in Florence, de Jood in fictie, Joodse humor en Joodse kinderen.
Je laatste dichtbundel was 'The Plane of Londen-Boom'. Je gedichten gaan over verdriet en dood en je werd beïnvloed door de weemoedige poëzie van Victoriaanse vrouwen en door Duitse melancholici als Heinrich Heine.

Via Violet kwam je in contact met de dichteres Dorothy Blomfield, met wie je ook het bed deelde. Je barstte vervolgens van de creatieve energie en je schreef o.a. de essays 'The poetry of Christina Rossetti' en 'Women and Club Life'. In november 1888 was je weer in Florence en uitzonderlijk verdrietig vanwege de relatiebreuk met Dorothy. Toen twee Joodse kranten je roman 'Reuben Sachs' neersabelden, werd je uiterst somber. Je antwoord was 'Cohen of Trinity', waarin de hoofdpersoon tot het inzicht komt, dat hij nooit zal worden begrepen door de dominante cultuur.
Je trok jezelf terug in je ouderlijk huis en naast je depressiviteit werd je getergd door verergerende doofheid.
Je vond dat de Engelse samenleving zich moest schamen voor haar meedogenloze individualisme.

Op 10 september 1889 pleegde je thuis bij je ouders zelfdoding door koolmonoxide-vergiftiging. Je werd zevenentwintig jaar.
Oscar Wilde prees de volle bloei van je machtige schrijfwerk in 'The Women's World'.

Je bent op eigen verzoek gecremeerd en je as is bijgezet op Balls Pond Cemetery.

Schrijver: Joanan Rutgers, 21 oktober 2013


Geplaatst in de categorie: idool

2.0 met 6 stemmen 386



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)