Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Het laatste was een doodsschreeuw in pikzwart Seattle

(voor Mia Katherine Zapata (1965 - 1993))

Je bent geboren op 25 augustus 1965 in Louisville. Vanaf je negende leerde je gitaar en piano spelen. Je bent beïnvloed door Bessie Smith, Billie Holiday, Ray Charles, Sam Cooke, Hank Williams en Jimmy Reed. Je was gevoelig en slim. Op je achttiende ging je Vrije Kunsten studeren aan het Antioch College in Yellow Springs. Je werd ook beïnvloed door de punk muziek en je speelde in enkele punkbands. In september 1986 vormde je in Yellow Springs samen met drie vrienden de punk/rock band The Gits, met de gitarist Andy Kessler, de bassist Matt Dresdner en de drummer Steve Moriarty.

In 1988 verscheen in eigen beheer het debuutalbum 'Privé Lubs' met behulp van jullie vriend Ben Londen, de latere zanger van Alcohol Funnycar. In 1989 verhuisden jullie naar Seattle, naar een verlaten huis in de wijk Capitol Hill. Begin jaren negentig werden jullie ten onrechte geassociëerd met de opkomende grunge beweging. Jullie werden ook ten onrechte ingedeeld bij de Riot grrl, de ondergrondse, feministische hardcore punk.

Je werkte in een lokale bar en jullie huis heette 'The Rathouse'. Je balanceerde op de grens van armoede en je muziekstijl leidde meestal tot een afwijzing van financiële comfort. Je boezemvriendin Valerie Agnew, de drumster van 7 Year Bitch, vond je een respectvol en belangrijk leidster. Je was een sociale spil, een magnetische persoonlijkheid en uiterst vitaal. De Gits stond op één lijn met bands als Nirvana, Pearl Jam en Soundgarden.

In 1990 verscheen de debuutsingle 'Precious Blood' en in 1991 'Second Skin', met op de B-kant 'Social Love'. En op 6 oktober 1991 verscheen de derde en laatste single 'Spear & Magic Helmet'. In 1992 verscheen het debuutalbum 'Frenching The Bully', met 'Absynthe', 'Another Shot of Whiskey', 'It All Dies Anyway' en 'Here's to Your Fuck'. Je zong ontzettend overtuigd, ongelimiteerd wreed en uiterst expressief.

In 1993 werkte je aan 'Enter: The Conquering Chicken', met de cover 'A Change Is Gonna Come' van Sam Cooke en 'Sign of the Crab', met een griezelige voorspelling over wat er in werkelijkheid met jou gebeurd is. Het album verscheen op 22 maart 1994, na jouw overlijden.

Op 7 juli 1993 rond twee uur 's nachts verliet je het café Comet Tavern in Seattle, 922 East Pike Street. Je verbleef in een kelderstudio niet ver daar vandaan. Je ging kort naar een vriend op de tweede verdieping boven de studio. Daarna ben je door niemand meer gezien. Misschien wilde je nog een vriend bezoeken, misschien wilde je naar je eigen huis lopen. In het Central District werd je geslagen, verkracht en gewurgd. Omdat je luisterde naar je hoofdtelefoon, hoorde je je moordenaar niet aan komen. Een man had rond drie uur je schreeuw gehoord. Een vrouw vond rond half vier je lichaam nabij 24 Avenue South en South-Washington Street.

Alleen de interne verwondingen van het slaan, was al dodelijk. Je had o.a. een gescheurde lever. Je werd zevenentwintig jaar en je bent begraven op de Cave Hill Cemetery in Louisville.

In 2003 werd je moordenaar gearresteerd, die destijds maar kort in Seattle woonde. Het was Jesus Mezquia, een visser uit Florida, die vaker geweld tegen vrouwen had gebruikt. In 2002 werd hij gearresteerd voor inbraak en huiselijk geweld. Zijn DNA matchte met het DNA van zijn achtergelaten speeksel in de linkerborst van jouw lichaam, waar hij jou gebeten had. Op 25 maart 2004 kreeg hij 36 jaar gevangenisstraf. In 1994 eerde de punkband 7 Years Bitch jou met het album 'Viva Zapata!'. Ze eerden ook hun bandlid, de gitariste Stefanie Ann Sargent, die in 1992 een overdosis heroïne nam en 24 jaar werd.

Schrijver: Joanan Rutgers, 23 december 2014


Geplaatst in de categorie: idool

4.5 met 2 stemmen 96



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)