Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Geen crime passionel, maar een laffe moord uit vampirisme

(voor Delmira Agustini (1886 - 1914))

Je bent geboren op 24 oktober 1886 in Montevideo. Je ouders waren rijke, Italiaanse immigranten. Je vader was James Agustini en je Argentijnse moeder was Maria Murtfeld Triac. Ze waren conservatief en streng, maar ze stimuleerden wel jouw creativiteit. Je werd thuis opgeleid en op je vijfde kon je al perfect lezen en schrijven en componeerde je tien liedjes voor de piano. Je had weinig contact met andere kinderen en je was introvert. Je was liever artistiek en intellectueel bezig. Op je tiende begon je gedichten te schrijven en studeerde je Frans, muziek en schilderkunst.

Je grote jeugdvriend was André de Badet, die ook schilderde en met wie je samen lange wandelingen in het park maakte. Op je zestiende verschenen je eerste gedichten in 'La Alborada' (De Dageraad). Je was van de generatie van 1900, samen met de dichter/toneelschrijver Julio Herrera y Reissig, die in 1910 door een aangeboren hartafwijking overleed. Hij werd 35 jaar. Andere generatiegenoten waren de Argentijnse schrijver/journalist Leopoldo Lugones, de Nicaraguaanse dichter Rubén Dario, die jij als je meester beschouwde. Dario vergeleek jou met Teresa van Avila. Je was gespecialiseerd in de vrouwelijke seksualiteit, terwijl de literaire wereld door mannen werd gedomineerd. Je had een modernistische schrijfstijl en je thema's waren gebaseerd op je fantasie en exotische onderwerpen.

In 1907 verscheen je dichtbundeldebuut 'El libro blanco' (Het witte boek). In 1908 kreeg je verkering met Enrique Job Reyes. Hij kwam uit een rijke familie van paardenhandelaars. Hij waardeerde jouw poëzie niet, hij vond het zelfs vervelend. In 1910 verscheen je tweede bundel 'Cantos de la mañana' (Liederen van de ochtend). Je schreef veel erotische gedichten en Eros is dan ook vaak de hoofdpersoon. In 1912 ontmoette je Rubén Dario en correspondeerde je met hem. Je leerde ook de schrijver Manuel Ugarte kennen, elf jaar ouder en met wie je liefdesbrieven schreef. In 1913 verscheen je derde, meest erotische bundel 'Los cálices vacios' (De lege kelken). Deze bundel werd zeer geprezen en bracht een nieuwe, literaire stroming, La Vanguardia.

Je had contact met schrijvende intellectuelen als Juan Zorrilla de San Martin, Carlos Vaz Ferreira, de redacteur Samuel Blixen, Alberto Zum Felde, Roberto de las Carreras en Manuel Medina Betancourt, die in je eerste bundel het voorwoord schreef. Je hebt je sociale afzondering ruimschoots ingehaald. Je was een zeer knappe vrouw met smaakvolle kleren en juwelen. Je had blauwe ogen, je was blank en slank. Je leven en persoonlijkheid zaten vol geheimen en tegenstrijdigheden.

Op 14 augustus 1913 trouwde je met Enrique Reyes, maar na een maand verliet je hem al. Manuel Ugarte was op je huwelijk aanwezig en je was smoorverliefd op hem. Je ging niet alleen verder met Manuel, maar je ontmoette Enrique nog regelmatig, terwijl jullie elkaar beminden, wat je beter niet had kunnen doen. Enrique was te depressief om mee te kunnen doen met je vrije opvattingen over liefde en erotiek. Hij wilde jou helemaal voor zichzelf hebben. Hij had niet een liefdesrelatie, maar een psychiater nodig. Na de scheiding woonde je weer bij je ouders. Een verwarrende driehoeksverhouding, die veel negatieve roddels opleverde. Op 5 juni 1914 ben je officieel van Enrique gescheiden.

Op 6 juli 1914 ging je nogmaals naar Enrique, die in een huurkamer aan de Andes-straat 1206 woonde. Enrique was al maandenlang suïcidaal, maar niet alleen een gevaar voor zichzelf. Je had vreselijke, emotionele ruzies met hem. Hij hield niet van zichzelf en hij kon ook niet van jou houden. Hij werd krankzinnig van jaloezie en hebzucht. Hij heeft je met twee kogels in je hoofd doodgeschoten, wat een ultiem bewijs van weerzinwekkende haat is. Je lag naakt naast het bed. Daarna schoot hij zichzelf door het hoofd en overleed hij een uur later in het ziekenhuis. Je werd zevenentwintig jaar en je bent begraven op de Centrale Begraafplaats in Montevideo.

Schrijver: Joanan Rutgers, 28 april 2015


Geplaatst in de categorie: idool

3.0 met 1 stemmen 42



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)