Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Ontsnapt uit de sociale druk van je autoritaire vader

(voor Leonora Carrington (1917 - 2011))

Je bent geboren op 6 april 1917 in Clayton-le-Woods. Je vader was een rijke textielfabrikant en je moeder Maureen Moorhead was van Ierse afkomst. Je had in je jeugd een Iers kindermeisje, Mary Cavanaugh. Je had drie broers; Patrick, Gerald en Arthur. Je kreeg vooral les van gouvernantes, privéleraren en nonnen. Vanwege je rebelse houding werd je twee keer van school gestuurd, o.a. van de New Hall School in Boreham. Je familie stuurde je naar Florence, waar je studeerde aan de Miss Penrose's Academy of Art. Op je tiende exposeerde je je eerste, surrealistische schilderij in een galerie. Je ontmoette veel surrealisten, o.a. de dichter Paul Eluard.

Je vader was tegen je kunstenaarschap, maar je moeder moedigde je aan. Terug in Engeland ging je op je zeventiende een jaar naar de Chelsea School of Art. Daarna ging je met de hulp van Serge Chermayeff, een vriend van je vader, tot je eenentwintigste naar de Ozenfant Academy van de Franse, kubistische schilder Amëdée Ozenfant. Je medeleerlingen waren Sari Dienes, Stella Snead en Hamed Saeed. Je moeder gaf je het boek 'Surrealisme' van Herbert Read, maar de rest van je familie zag je artistieke carrière niet zitten.

In 1936 zag je het werk van de Duitse surrealist Max Ernst en in 1937 ontmoette je hem op een feest in Londen. Jullie klikten en jullie gingen samen naar Parijs, waar Max meteen van zijn vrouw Marie-Berthe Aurenche ging scheiden. In 1938 gingen jullie naar Saint Martin d'Ardèche, waar jullie elkaar inspireerden. In 1939 maakte je een portret van hem. In 1941 was je met Max getrouwd, maar een tijd later voorgoed gescheiden. Max werd door de Gestapo gearresteerd, maar hij wist te ontsnappen en met hulp van Peggy Guggenheim naar Amerika te vluchten. In 1943 hertrouwde je met de fotograaf Imre Weisz, die tijdens de Spaanse Burgeroorlog samenwerkte met de oorlogsfotograaf Robert Capa, die in de Indochina Oorlog op een landmijn stapte. Hij werd 40 jaar.

Jij vluchtte naar Spanje en in de Engelse ambassade kreeg je aanvallen van verlammende angsten en oplopende waanideeën. Je ouders zorgden voor een ziekenhuisopname, waar ze jou Cardizol, Luminal en elektroshocktherapie gaven.

Je ging met een verpleegster naar Lissabon, want je ouders wilden jou naar een ander ziekenhuis in Zuid-Afrika sturen, maar in een café wist je via de achterdeur te ontsnappen. Je vluchtte met een taxi naar de Mexicaanse ambassade, waar je samen met de Mexicaanse ambassadeur Renato Leduc je reis naar Mexico regelde. Renato ging hiervoor een schijnhuwelijk met jou aan. Hij was o.a. bevriend met Pablo Picasso, Octavio Paz en Elena Poniatowska. Je woonde en werkte in Mexico, al verbleef je in de jaren zestig enkele jaren in New York City. De surrealistische dichter en mecenas Edward James kocht veel van jouw schilderijen en in 1947 regelde hij een expositie in Pierre Matisse's Gallery in New York. Door de stimulatie van André Breton verwerkte je jouw psychotische ervaringen in je roman 'Down Below'.

In 1963 maakte je de muurschildering 'El Mundo Magico de los Mayas' (De Magische Wereld van de Maya's). Je streed allereerst voor politieke vrijheid en voor vrouwenemancipatie. Psychische vrijheid ligt in het verlengde. Je was zeer compromisloos en je haatte elke vorm van sociale conventie. Je had een afkeer van instituties en het gezag van alle soorten. Imre en jij kregen twee zonen; Gabriël, een intellectueel en dichter, en Pablo, een arts en surrealistisch kunstenaar.
Op 25 mei 2011 ben je in een ziekenhuis in Mexico-City overleden door de complicaties bij een longontsteking. Je werd vierennegentig jaar.

Schrijver: Joanan Rutgers, 3 mei 2015


Geplaatst in de categorie: idool

3.3 met 3 stemmen 54



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)