De teloorgang van een narcistisch-bezet genie
(voor Lucia Anna Joyce (1907 - 1982))
Je bent geboren op 26 juli 1907 in Trieste. Je vader was de schrijver James Joyce en je moeder was Nora Barnacle, geboren in het Ierse Galway.
Je twee jaar oudere broer was Giorgio.
Jij communiceerde vooral in het Italiaans, ook als je brieven naar je vader schreef. In je tienertijd studeerde je ballet en je danscarrière begon met een cursus euritmie op het Jaques-Dalcroze Instituut in Parijs. Daarna kreeg je les van Raymond Duncan, de broer van de danslegende Angela Isadora Duncan. Raymond danste in Griekse gewaden en op sandalen, hij was pacifist en vegetariër. Hij maakte vloeiende, Dionysische bewegingen.
Verder kreeg je dansles van Margaret Morris, Lois Hutton van Les Danseuses de Saint-Paul, Jean Borlin, Elizabeth Duncan, de zus van Isadora, Max Merz en Lubov Egorova. Zij leerden jou modernisme en surrealisme.
De genialiteit van jouw dansstijl was groter dan de genialiteit van jouw vaders schrijfstijl.
Je was twintig toen Isadora door een auto-ongeluk in Nice overleed.
Op je 22-ste danste je voor het laatst in de Bal Bullier in Parijs. Je huilde een hele maand.
Op je 23-ste vertoonde je de symptomen van een geestesziekte. Je ging 's nachts naakt zwemmen, je gooide een stoel naar Nora, je sneed de telefoondraden kapot en je zette de gaskranen open, een suïcidale flirt.
In diezelfde tijd werd je smoorverliefd op de assistent van je vader, de schrijver Samuel Beckett, die jouw liefdesverklaring afstootte, omdat hij zag dat je geestesziekte toenam. Door deze afwijzing is zijn relatie met jouw vader en jou bekoeld. Samuel doorzag jouw geestesziekte, terwijl jouw vader het nog lange tijd ontkende. Je moeder was zeer kwaad op Samuel, omdat die jou had aangemoedigd.
Jij vertoonde excentriek en depressief gedrag en het was met name Giorgio, die jou wilde laten opsluiten, vermoedelijk om incest te verdonkeremanen. Je had last van scheel kijken en operaties hielpen niet.
Je was uiterst begaafd en Nora en Giorgio waren giftig jaloers op jou. Giorgio was net als James alcoholist. Beckett vond de verhouding tussen James en jou nogal incestueus. Je vader verbrak de band met hem, wat Samuel erg bedroefde.
Je vree met je tekenleraar Alexander Calder, die daarna snel naar zijn verloofde terugkeerde.
Je vree met de kunstenaar Albert Hubbell, die daarna snel naar zijn vrouw terug keerde.
Je deed het met een matroos en je zei dat je lesbisch was.
Je overwoog een huwelijk met Alec Ponisovsky, die op een ander verliefd was.
Je was verslaafd aan Veronal, wat je vader in poedervorm aan leverde.
In 1934 werd je de patiënte van Carl Gustav Jung, die jij maar een dikzak vond, die niets van jouw ziel snapte. Niet lang daarna zat je in psychiatrische kliniek Burghölzli in Zürich en kreeg je de diagnose schizofrenie. In Dublin sliep je zes dagen op straat.
Vanaf 1935 zat je in de psychiatrische kliniek in Ivry-sur-Seine, waar je vader en Samuel jou bezochten. Je brak ramen en je viel mensen aan. Je zei dat je een kruiswoordpuzzel was. Je moeder weigerde je ooit nog weer te zien.
Je was de muze voor je vaders roman 'Finnegans Wake', die in 1939 verscheen. Terwijl je vader aan deze roman schreef, danste jij in zijn werkkamer. Jij danste deze roman voor hem. Dat verklaart de dansende snelheid van de woorden. Twee jaar later overleed je vader in Zürich.
Jung had na het lezen van 'Ulysses' geconcludeerd, dat je vader ook aan schizofrenie leed. Vandaar de extra klik. In 1951 overleed Nora in Zürich. In datzelfde jaar ging je naar het St, Andrew's Hospital in Northampton, je eindstation.
In 1976 overleed Giorgio.
In 1982 kreeg je een beroerte en op 12 december 1982 ben je in grote eenzaamheid overleden. Je werd vijfenzeventig jaar en je bent begraven op de begraafplaats van Kingsthorpe.
Geplaatst in de categorie: idool