Orchestral Manoeuvres in the Dark - Joan of Arc (Maid Of Orleans)
Orchestral Manoeuvres in the Dark is een synthpop-groep, die in 1978 in Liverpool is opgericht door Andy McCluskey en Paul Humphreys. Andy is geboren op 24 juni 1959 in Heswall. Zijn vader was parttime-ingenieur bij Shell Oil en om bij te verdienen repareerde hij auto's. Andy ontmoette Paul in de Great Meols Primary School. Andy was 16 en Paul was 15, toen zij in de achterkamer van het huis van Paul's moeder op synthesizers speelden. Andy zat ook op de Calday Grange Grammar School in West Kirby.
Andy en Paul speelden in diverse bands, o.a. Hitlerz Underpantz. In 1977 zaten ze in The Id, met Andy's vriendin Julia Kneale als zangeres. Andy was nog korte tijd de zanger van Dalek I Love You. Andy is frontzanger, songwriter en basgitarist. Paul bespeelt keyboards en zingt ook. De drummer Malcolm Holmes en de musicus/kunstschilder Martin Cooper kwamen bij de band. Ze waren beïnvloed door de elektronische muziek van Kraftwerk en Brian Eno.
In oktober 1978 was het eerste optreden van OMD in Club Eric in Liverpool. Hun debuutsingle was 'Electricity' en op 22 februari 1980 verscheen hun titelloze debuutalbum, met 'The Messerschmitt Twins', 'Julia's Song' en 'Messages'. In oktober 1980 verscheen 'Organisation', met 'Enola Gay', een anti-oorlogslied, gericht tegen de eerste atoombom Little Boy, die op Hirishima viel. Enola Gay was de moeder van de piloot Paul Tibbets. Ten onrechte werd de band door de achternaam Gay als homoseksueel gezien en afgewezen. Op 4 augustus 1981 verscheen de succesvolle song 'Souvenir'.
Op 8 november 1981 verscheen het derde album 'Architecture & Morality', met het voortreffelijke en intens ontroerende 'Joan of Arc (Maid Of Orleans)', over de Franse heilige en heldin Jeanne d'Arc, die op haar negentiende tot de brandstapel werd veroordeeld, ten onrechte beschuldigd van ketterij, in de gevangenis beestachtig verkracht en wel zeker gedood omwille van haar lesbische inborst, want ze droeg mannelijke kleding en ze had kort haar. Men probeerde haar later schizofreen te verklaren, maar dat was ronduit belachelijk en stupide denigrerend. Ze werd op 16 mei 1920 door paus Benedictus de Vijftiende heilig verklaard.
In 1983 verscheen 'Dazzle Ships', in 1984 'Junk Culture', met 'Talking Loud and Clear' en 'Tesla Girls'. In 1985 verscheen 'Crush', met 'So in Love' en 'Secret'. In 1986 verscheen 'The Pacific Age', met '(Forever) Live and Die'. In 1993 verscheen 'Liberator', met 'Christine'. In 1996 verscheen 'Universal', met 'Walking on the Milky Way' en 'New Head'. In 1997 heeft Andy de damesgroep Atomic Kitten opgericht, met Elizabeth McClamon, Kerry Katona en Heidi India Range. In 1999 werd Heidi vervangen door Natasha Hamilton.
Pas in 2010 verscheen het elfde album 'History of Modern', met 'If You Want It', 'Sister Mary Says' en 'The Rightside?'. Op 5 april 2013 verscheen het twaalfde album 'English Electric', met 'Metroland', 'Helene of Troy', 'Kissing the Machine' en 'Stay with Me'. Andy was getrouwd met de Amerikaanse Toni en zij kregen kinderen. Na de scheiding ging Toni met de kinderen terug naar San Diego. Paul trouwde begin jaren tachtig met Maureen en hun dochter heet Madeline. In de jaren negentig zijn Maureen en Paul gescheiden. Paul hertrouwde met de Duitse zangeres Claudia Brücken van de band Propaganda. In maart 2013 zijn Claudia en Paul gescheiden.
Geplaatst in de categorie: muziek
Het moet inderdaad niet zo zijn dat alle vrouwen rambo's worden, net zomin als dat het de bedoeling is dat alle mannen zachte mietjes moeten zijn.
Waar het om gaat is dat er een wereldwijde feminisering dient plaats te vinden met een opwaardering/herwaardering van waarden als liefde en zorgzaamheid.
Dit betekent dat regeringen en bedrijven in hun beleid en aanpak deze liefdevolle yin waarden dienen te vinden en uit te dragen, zonder echter de yang waarden, als bescherming en daadkracht, te verliezen. Want yin zonder yang is onbalans.
Hetzelfde geldt voor mannen op individueel niveau, ook die dienen hun yinkracht te vinden in zichzelf en deze uit te dragen, zonder echter hun yangkracht te verliezen, want de ware kracht zit altijd in de balans.
Voor vrouwen betekent dit dat ze hun yangkracht dienen te vinden, zonder hun yinkracht te verliezen, hetzelfde verhaal dus in spiegelbeeld.
Het voorgaande betekent dat mannen zorgzamer worden, maar wel hun assertiviteit behouden, en dat vrouwen assertiever worden, maar wel hun zorgzaamheid behouden.
Door te stellen dat vrouwen niet mannen als voorbeeld moeten nemen, zit je voor de helft goed. Maar als je zegt dat ze alleen op hun yinkracht moeten vertrouwen, dan vergeet je de andere helft van het verhaal, en houdt je - ongetwijfeld onbedoeld - vrouwen gevangen in de solo yin rol die hun de laatste tweeduizend jaar is opgedrongen.
Waar we naar terug moeten is inderdaad het voorbeeld van de Moedergodin van duizenden jaren geleden. Maar vergeet niet dat die niet alleen liefdevol en zorgzaam is, maar ook assertief, beschermend en daadkrachtig! Een Moedergodin verdedigt zichzelf en haar kinderen!
Het probleem voor vrouwen is nu juist dat ze hun yangkrachten eeuwenlang niet meer mochten manifesteren, waardoor ze gemakkelijk in de slachtofferol terecht kwamen.
En het probleem met mannen is dat ze hun yinkrachten zijn vergeten, en daarmee, net als vrouwen, ook in onbalans zijn geraakt, en met hun alle door mannen gedomineerde regeringen wereldwijd.
En waar het kleren betreft: ja, vrouwenkleren kunnen mooi zijn, maar in een broek kun je sneller rennen, vrijer bewegen en - zo nodig - beter in een kruis trappen!
Ja, ik weet het, in de door jou gedroomde liefdevolle wereld is dat theoretisch niet meer nodig. Maar ik ben een realist die met beide benen op de grond staat, en het 'Imagine' van Lennon is nog ver weg, zo niet een utopie waar we alleen naar kunnen verlangen en streven het zo dicht mogelijk te benaderen.
Maar zelfs dan is en blijft het van letterlijk levensbelang dat meisjes en vrouwen weten hoe zichzelf te beschermen en verdedigen.
Overigens heb ik nooit ergens gelezen dat Joan/Jeanne lesbisch zou zijn. Mannenkleren dragen, dat deed ik ook in mijn tienertijd, pikte ik de truien en hemden van mijn pa. Ik denk nu achteraf dat het meer te maken had met dat je als meisje/vrouw bewust of onbewust weet dat mannen/jongens meer macht hebben. Ik denk dat dit wellicht ook bij Joan de reden kan zijn geweest. Ik ken mannen die op vrouwen met kort haar vallen, vrouwen met kort haar die op mannen vallen, en lesbische vrouwen met lang haar, dus ik denk dat je conclusie niet 1 op 1 toepasbaar is.
"Enola Gay, is mother proud of little boy today
Ah-ha this kiss you give, it's never ever going to fade away"
Dat zo'n goed geschreven lied geen voet aan de grond heeft gekregen, is onbegrijpelijk. Je zult de moeder maar zijn van Tibbets, en een vliegtuig naar je vernoemd krijgen dat verantwoordelijk is voor de grootste hel op aarde ooit. Hij is overigens 92 jaar geworden en wilde geen begrafenis of grafsteen uit angst dat het een plek zou worden voor protest. Dan heb je 250.000 mensen gedood met een bom en dan ben je na je dood bang. Bang voor protest.