Site Als Bijzonder Baken
Natuurlijk zijn er lezers en schrijvers vertrokken van deze site. Boos, beledigd, teleurgesteld, of in tranen. Dat kan nooit slechts zijn door enige herrie in reactieslierten. Op de eeuwigheid betekenen deze niets. En op de historie van deze vertrouwde site overigens ook weinig. Doorgaans is het hier kalm, vriendelijk en sober gesteld. Of een klein groepje ooit 'de dienst uitmaakte' lijkt mij een te zware veronderstelling. Volhouders die schrijven, zijn zichtbaar op de site en onderhevig aan waardering of enige kanttekeningen. Uiteraard heeft deze groep ook stokpaardjes.
Dat hadden columnisten als Martin Bril ook, net zoals Youp, Pieter Derks, schrijver Gerard Reve, en vele andere scribenten. Of de stukken voor iedereen boeiend zijn of waren? Nee, natuurlijk niet. Maar ook de solist welke onder tal van pseudoniemen beschouwingen, hartenkreten, en columns zijn of haar stokpaardjes bereed, zorgde voor eenzijdigheid. Op zich geen probleem. Daar kunnen lezers een en ander van vinden. Of op reageren. Meestal mild kritisch. Soms wat feller. Ook sarcasme, ironie of boosheid mogen voertuigen zijn voor commentaren.
Is dat leuk? Ja, een pittige discussie kan de aantrekkelijkheid van de site verhogen. Bovendien typeert het de volwassenheid van een openbaar platform. Zoals ik sinds 2013 hier af en toe publiceerde, gaat het in deze situaties op enkele aanvullend spelregels op punt van lengte van de commentaren, en de rol van de hoofdredacteur om slierten van reacties beperkt te houden. Nogmaals, de vijandigheid en scherpte vallen enorm mee op deze site. Dat kan geen doorslaggevende oorzaak zijn van mindere lezersaantallen en mindere belangstelling voor schrijven als ambacht.
Wat dan wel? Een reeks van oorzaken is al door diverse betrokken schrijvers in allerlei bijdragen opgesomd. Zoals de tijdgeest, de concurrentie op internet, enige gezapigheid, de beeldcultuur, het (voor mij) achterhaalde, negatieve gecijfer in plaats van positieve waardering, en de nog niet geheel geslaagde aanpassing in de rubrieken. De autobiografische verhalen lijken enigszins eenzijdig in de thematiek en verwoording daarvan. Deze leveren vaak een broeierige sfeer op, welke op enig moment een tikje gaat vervelen. Alles overziend zou deze site een soort VPRO-positie kunnen innemen naast andere sites.
Hoewel ook ik lijstjes met suggesties in de loop der tijden heb gepubliceerd, zou het vooralsnog met enkele te behappen wijzigingen kunnen. De gedachte om met enkele schrijvers eens een brainstorm te houden, is wellicht ook een idee. Hoewel ik mijn eigen bescheiden anonimiteit koester. Hoe Johan al die jaren deze site in de lucht heeft gehouden en op sommige momenten Salomons wijsheid moest betrachten, dat verdient wel een lintje. Nog los van het feit, dat zovelen in de loop der jaren hun schrijven konden toetsen en teruglezen op een kalm en overzichtelijk gebouwde site.
Indien onze tikje onzichtbare Johan Mosterman de balans vindt - na lezing van alle recente en oudere bijdragen - om de VPRO-positie als basis te waarderen, dan zouden stekkers nog even in stopcontacten mogen blijven.
Geplaatst in de categorie: literatuur
wat is wijsheid, nietwaar?
Verwelken is ook een mooi nederlands-woord.
Op sterven na dood toch?
die op een creatieve site
om regeltjes vragen.
Mijn hersens trekken dat niet.
Deze site en zijn broer/zus hadden tot voor kort
een soort reglement. Te vinden onder
het oranje bolletje bovenin: VRAGEN!
Daarin stond precies waar een inzending aan moest voldoen, maar ook of juist ook de reacties daar waren spelregels aan verbonden.
Ik heb laatst nog even gekeken daar en inderdaad ontdekte ik dat er regels zijn geschrapt."
Inderdaad, die regels zijn nu dus GESCHRAPT!
Dat staat er ook in mijn reactie!
Of dat een verbetering is?
Blijkbaar niet.
Verder staan er voor reacties geen regels genoemd. Alleen een aantal richtlijnen. 'We zien graag dit, we zien graag dat.' Dat zijn dus richtlijnen, geen regels. En er staat helemaal nergens dat er geen gedicht als reactie op een gedicht geschreven zou moeten worden op de aanverwante site. Dat is uit een dikke duim gezogen. Er zijn geen wetten van meden en perzen geschreven voor het schrijven van reacties. Behalve deze: dat de redactie bepaalt of een reactie meerwaarde heeft om geplaatst te worden. Het criterium voor de meerwaarde? Dat bepaalt de redactie dus. Dat is hun werk. Punt.
Voor wie wil dat de site nog open blijft: probeer eens te googelen op 'positieve feedback'. Paar artikeltjes lezen. Dan toepassen hier. Komen misschien zomaar opeens meer mensen lezen en schrijven. Mensen hebben behoefte aan positiviteit, vooral in deze donker wordende dagen.
Deze site en zijn broer/zus hadden tot voor kort
een soort reglement. Te vinden onder
het oranje bolletje bovenin: VRAGEN!
Daarin stond precies waar een inzending aan moest voldoen, maar ook of juist ook de reacties daar waren spelregels aan verbonden.
Ik heb laatst nog even gekeken daar en inderdaad ontdekte ik dat er regels zijn geschrapt.
Ik kan er een paar noemen:
*Reageren op een gedicht/inzending met een eigen gedicht is niet toegestaan.
* Een reactie mag niet meer dan 100 woorden bevatten.
* Het aantal reacties per persoon mag niet meer dan 3 reacties in een tijdbestek zijn ( ik dacht een week)
* Groeten en lieve groetjes en kusjes enz.
is niet toegestaan.
Enz...enz.
*Ik merk nu dat die regels een tijdje terug
inderdaad gedeeltelijk zijn aangepast.
Ik kan die reden wel bedenken, niet zo moeilijk toch?
Zelf heb ik eens een bewering geschreven die volgens een persoon niet correct was.
Daar zijn toen drie taleninstituten aan te pas gekomen. (aangespannen door de reactiegever zelf) Ik ben door alle drie in het gelijk gesteld.
Op die inzending kwamen 47 reacties toen.
En een heleboel heibel.
Div. schrijvers hebben zich daarin toen gemengd met eigen inzendingen. (Div. heb ik wel opgeslagen en kan ze zo tevoren toveren. incl. een persoonlijk aanval op iemands privé leven)
Met andere woorden: er waren ook anderentijden.
Een groot deel is verwijderd toen.
De redactie heeft toen een deel van de reacties weggehaald bij mijn bewering van nog geen 4 regels. Het was niets bijzonders alleen een doordenkertje dus zuiver taaltechnisch.
Maar ja, het klopte niet met de tegeltjeswaarheid want zo hoorde het niet.
Wat ik hier nu wil aanhalen is, dat er veranderingen zijn aangebracht in de regelgeving
waar een inzending/reactie aan moet voldoen.
Maar daar is geen ruchtbaarheid aangegeven.
Persoonlijk vind ik het een gemis dat er geen
duidelijke handleiding meer is.
Heeft niets te maken met censuur maar met
omgangsregels.
Hoe compacter een inzending/reactie is hoe sneller een lezer bereid is het te lezen.
Ja ik weet het deze reactie is waarschijnlijk
ook langer dan honderd woorden.
Maar dat mag denk ik nu.
De botsing van ego's op deze site, stelt in verhouding weinig voor. Nog geen handjevol schrijvers en of lezers vlogen elkaar wel eens een poosje in de haren. Zelden ging het daarbij om schrijftechniek of akelige kritiek op taalgebruik. Meestal irriteerde de techniek van discussie, de vermeende onaantastbaarheid, het Eigen Gelijk, het afdwingen van kennis alvorens van opvatting of gevoel te mogen blijk geven, of de vermeende strijd tussen gelovigen en enkele cynische twijfelaars of ongelovigen.
Hoe dan ook, zelden ging het om de technische opbouw van een betoog, de kracht van het drama in het verhaal, de onnavolgbare fantasie, het meeslepen van de lezers. Nee, vooral moesten wij elkaar niet ' de grond intrappen'. Vooral dienden wij de kwetsbaarheid van de schrijver te respecteren. En al helemaal nooit, ik herhaal nooit, kritiek leveren als je de boeken niet kent, er niet geweest bent, of geen studie over dat onderwerp hebt gepleegd.
Het leven op deze site leert ons, dat ook goed opgeleide, gelovige of ongelovige schrijvers rancuneus gedrag kunnen vertonen. Het blijft hier tenslotte mensenwerk. Dus moeten wij af en toe leven met onze soms stuitende arrogantie van het eigen gelijk, onze borstklopperij over goede opleiding, onze in beton gegoten overtuiging, en onze allesomvattende wijsheid over wat respect en goede manieren op een site inhouden, vooral geuit als de kritiek je niet bevalt.
Kijk, je bent een schrijverssite of je bent het niet. Wie geen ego heeft, die schrijft hier niet, dat is duidelijk. Zonder ego zit je naamloos mediterend in een boeddhistisch klooster je hele leven te bidden voor het welzijn van de wereld. Ook niks mis mee. Maar we kunnen niet allemaal Moeder Teresa zijn. Als mensen wat willen lezen, dan zullen we ons ego moeten opvijzelen en met pen en keyboard ten strijde trekken. Wie zich aan ego stoort, moet niet meer lezen. Ook geen tv meer kijken, want die ego's zijn nog groter. En vooral geen politiek meer volgen. Mega-ego's. Ook niet meer naar de kerk, want meneer pastoor heeft wel enig ego nodig om die preek geschreven te krijgen. Als hij al te bescheiden daar op die kansel staat, krijgen de gelovigen ook geen waar voor hun duit in het zakje.
Kortom: ik snap niet waar dit ego-geklaag over gaat. Vind je dat een ander meer schrijft dan jij, en heb je daar een probleem mee, schrijf dan zelf eens wat meer. Vind je dat een ander te lange reacties schrijft, en jij doet dat niet, schrijf dan zelf eens een lange reactie. Oh wacht. Je vindt niet dat je dat doen mag? Kijk, daar komt de aap uit de mouw! Wat jij jezelf niet toestaat, dat mag een ander dus ook niet. Ja zeg, stel je voor dat een ander iets doet wat jij van jezelf niet mag. Nee zeg, stel je eens voor dat niemand meer doet wat jij van jezelf niet mag. Even heel eerlijk: zou je echt in zo'n wereld willen leven? Ik niet!
Overigens vind ik die VPRO-positie wel een hele beste. En fijn ook dat de stem van de nuance weer besloten heeft de pen hier ter hand te nemen. Welkom terug, Len! En over nuance gesproken, kan de NRC hier niet even een mooie advertentie neergooien en wat geld in het laatje brengen voor het voortbestaan van deze mooie site? Misschien Youp even bellen?