Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

'The Crucible' van Nicholas Hytner

De dramafilm 'The Crucible' van Sir Nicholas Hytner Robert (7 mei 1956, Didsbury) blijft ongekend actueel. De Joodse en homoseksuele regisseur heeft destijds een meesterwerk gemaakt van het toneelstuk van de toneelschrijver/essayist Arthur Asher Miller (1915 - 2005). Dat toneelstuk van Miller is een gedramatiseerde en deels fictieve beschrijving van de heksenprocessen van Salem, die gebeurden in 1692/1693 in Massachusetts Bay. Toen werden er twintig mensen geëxecuteerd, die werden beschuldigd van hekserij, waarvan veertien vrouwen. Allen werden opgehangen. Er waren al eerder twaalf andere vrouwen opgehangen in Massachusetts en Connecticut. In New England werden ook vermeende heksen opgehangen. Volgens de angstige rechters stuk voor stuk gevaarlijke heksen, maar waar ze de doodstraf op baseerden, was altijd onduidelijk en volkomen uit de duim gezogen. Deze fnuikende massahysterie vertelt over het altijd aanwezige gevaar van geïsoleerdheid, religieus extremisme, valse beschuldigingen en oneerlijke, vooringenomen processen/schijnvertoningen. De wrede daders waren conservatieve, puriteinse calvinisten/protestanten, die via Nederland naar Noord-Amerika zijn geïmmigreerd. Dat waren dezelfde blanken, die de indianen als primitieve beesten bezagen en behandelden, die ze beter konden vermoorden, dan een bij voorbaat mislukte poging tot kerstening te doen. Ze misgunden hen hun grondgebieden en ze waanden zichzelf qua mensen hoger op de ranglijst. Dat heet hoogmoedswaanzin en is meestal een bron van oorlog geweest.

Arthur Miller was getrouwd met Mary Grace Slattery, met wie hij Jane Ellen en Robert Arthur kreeg. Daarna trouwde hij met de supersexy en tragische Marilyn Monroe en daarna trouwde hij nog met de fotografe Inge Morath, met wie hij dochter Rebecca en zoon Daniel kreeg. Rebecca is filmregisseur/actrice/auteur en Daniel heeft het syndroom van Down, waardoor hij niet lang naar zijn geboorte naar een instelling is gebracht. Een groot deel van de opnamen van de film vond plaats op Choate Island in Essex, Massachusetts. In een notendop gaat de film zo:

Het is een vroege ochtend in Salem in 1692 en een aantal jonge dorpsmeisjes ontmoeten elkaar in een bos bij de slavin Tituba, die een magische ceremonie houdt. Het meisje Abigail doodt een kip en ze drinkt het bloed, want ze wenst de uitschakeling van de vrouw van John Proctor, met wie ze een seksaffaire heeft gehad en van wie ze nog steeds houdt. Abigail's oom, dominee Samuel Parris, ontdekt de meisjes, die meteen vluchten. De domineesdochter Betty Parris raakt bewusteloos. Betty en Ruth worden als demonisch bezeten beschouwd en Tituba bekent dat ze een heks is. De meisjes zeggen dat ze Elizabeth Proctor, de vrouw van John, ook met de duivel hebben zien dansen. John vraagt zijn dienstbode Mary Warren om voor de rechtbank te verklaren, dat de hekserij een valse beschuldiging is. Elizabeth is zwanger en ze krijgt uitstel van executie. De meisjes wordt gevraagd of zij logen over de hekserij. Dan zeggen ze door Mary Warren behekst te zijn. Met zoiets vaags als hekserij kun je alle kanten op. John bekent zijn affaire met Abigail en hij zegt dat ze Elizabeth uit de weg wilde ruimen om met hem te kunnen trouwen. Mary beschuldigt dan John van hekserij om zelf de dans te ontspringen. Hij zegt 'God is dood!' en dan wordt hij gearresteerd. Abigail beschuldigt dan de vrouw van dominee Hale van hekserij, maar dat geloven de rechters niet. Abigail steelt geld om naar Barbados te vluchten en John weigert mee te gaan. Een laatste poging om zijn leven te redden, negeert hij.

De echte John Proctor was eerst getrouwd met Martha Giddens, met wie hij vier kinderen kreeg, waarvan er drie vroeg overleden. Op 1 december 1662 hertrouwde hij met Elizabeth Thorndike, met wie hij zeven kinderen kreeg. Elizabeth overleed in 1672. Op 1 april 1674 hertrouwde hij met Elizabeth Basseth, met wie hij zes kinderen kreeg. John was een boer en een welvarende herbergier. Elizabeth had Abigail als huishulp ontslagen, toen ze achter de affaire kwam. Als klanten hun drank niet konden betalen, eiste Elizabeth goederen van hen. Er smeulde dus veel oud zeer en afgunst. Op de dag dat John en negentien anderen met hem werden opgehangen, vorderden de machthebbers de inboedel en de vaten bier uit zijn herberg en zijn vee en landerijen. John werd zestig jaar. Zijn zwangere vrouw en zijn kinderen hadden niets meer om van te bestaan. Elizabeth is niet lang na haar bevalling opgehangen. Materiële afgunst is vaak een bron van irreële kwaadsprekerij, wat kan leiden tot daadwerkelijke afpikkerij. Dat er daarvoor koppen moeten rollen, kan de ware demonisch bezetenen geen donder schelen.

Schrijver: Joanan Rutgers, 21 maart 2016


Geplaatst in de categorie: film

3.7 met 6 stemmen 120



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
22 maart 2016
Een prachtige beschouwing, beste Joanan, het lijkt of je hiermee een nieuw pad bent ingeslagen: het combineren van de biografie met de twee elementen van het geschreven verhaal en de werkelijke toedracht van de heksen.
Ik heb zelf het idee dat het psychologisch doortrapte, demonische mechanisme van de 'notabelen van het dorp', zich in onze tijd manifesteert in de valstrik van Bush en Rumsfeld die op 11/9 de Twin Towers en een deel van het Pentagon lieten opblazen om in Afghanistan, Irak en Lybië hun moordmachines los te laten.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
21 maart 2016
Een verhaal over valse beschuldigingen, zogenaamde 'godsdienst laster' en verraad. Een verhaal van tweeduizend jaar oud, steeds weer herdacht in de week voor Pasen. Steeds weer herhaald in de geschiedenis. Met de heksenprocessen als een van de vele dieptepunten in ons voormalige 'rechtssysteem'. Maar ondanks alle mensenrechten nu verankerd in ons rechtsbestel, zijn de vervolgingen van 'andersgezinden' wereldwijd nog steeds in volle gang. Soms met oorlogsgeweld gepaard, zoals we iedere dag op tv zien. Soms heel subtiel en nauwelijks merkbaar in onze eigen directe omgeving: scholen, werkplekken, buurten. Het verhaal van de Passieweek en het verhaal van Salem zijn helaas nog steeds actueel.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)