Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Egocentrisme en geocentrisme: twee handen op één buik

Het is misschien een ongewoon onderwerp om je druk over te maken, maar wat me stoort is het bijna totale gebrek aan belangstelling onder theologen en filosofen voor het leven op andere werelden en de consequenties die dat heeft voor onze manier van denken over onszelf. Sinds de vijftiger jaren verkennen we ons zonnestelsel. Ruimteschepen met steeds krachtiger motoren en steeds scherpere camera's worden erop uit gestuurd om foto's te nemen van planeten, manen en kometen. Ook worden er regelmatig landingen uitgevoerd op andere werelden. Zo zijn er al een paar satellieten geland op planetoïden. Zelfs in de atmosferen van Jupiter en een Saturnusmaan zijn aardse sondes afgedaald om metingen te verrichten en foto's te nemen.

Ondanks al deze successen lijkt er in de theologie en de filosofie niets te zijn veranderd: het geocentrisme - een manier van denken waarbij de aarde als het centrum van het heelal wordt beschouwd - heerst als nooit tevoren. We lijken wel aardgebonden kabouters, gnomen, holbewoners in een oneindig veel grotere wereld. Hoe lang duurt het nog voordat we onszelf als kinderen van de kosmos serieus gaan nemen?

Eén ding weet ik heel zeker: ooit zijn wij niet meer dan een deel, een schakel, in een netwerk van kosmische beschavingen. We zullen andere werelden, ook buiten ons eigen zonnestelsel, bereiken, en met behulp van technieken waar we ons nog geen voorstelling van kunnen maken zullen we steden laten verrijzen onder andere zonnen. De toekomstige mens zal verre woestijnen laten bloeien en leven verspreiden op planeten die voor bewoning geschikt kunnen worden gemaakt. Maar het contact met andere beschavingen zal ons ook leren om bescheiden te worden en samen te werken met onze broeders en zusters die verder zijn dan wij. Want we zijn allemaal kinderen van één en dezelfde God, onder welke naam we Hem ook vereren.

Die tijd komt eraan. Het kan misschien wel duizenden jaren duren voordat we met andere kosmische rassen samenwerken, maar uiteindelijk is dat onvermijdelijk. We zullen ons dan niet langer zo eenzaam voelen, want een gevoel van eenzaamheid is deel van ons bestaan, ligt op de bodem van onze ziel. De diepste eenzaamheid - het afgesneden zijn van God - heft dit niet op, maar wel het afgescheiden zijn van andere werelden waarop ook kinderen van de enige God wonen.

Ze zullen ons veel dingen kunnen leren, ook in religieus opzicht. Maar weinig mensen zullen zich daar ooit druk over maken voordat er definitief - en officieel - contact is gelegd. Dan pas zullen filosofen en theologen begrijpen dat ze hun tijd hebben verslapen, en dat ze hun kleingeestig geocentrisme zullen moeten opgeven.

Aan religieus fundamentalisme komt dan een eind, ook al zullen godsdienstfanaten in het begin enorm tegenspartelen. Het bespottelijke van religieus fanatisme en godsdienstwaanzinnige doordraverij kan door niets zo gigantisch aan de kaak worden gesteld als door het contact met een andere, hogere beschaving, want zij zijn het die ons laten zien hoe bekrompen, egoïstisch en kleingeestig het is om anderen te veroordelen, te martelen en te vermoorden, alleen omdat zij andere opvattingen en een ander beeld van God hebben dan wij.

Ik geloof in een wereld die groter is dan de aarde. Ik geloof in een God die alle aardse beelden overstijgt. En ik geloof in een mensheid die vroeg of laat op een vreedzame manier omgaat met de bewoners van andere werelden, hoe ze er ook uitzien en wat voor opvattingen ze ook mogen hebben. De toekomst van de mensheid ligt in de ruimte. Daar zouden theologen, kardinalen en andere hotemetoten in de religieuze wereld wel wat vaker bij stil mogen staan!


Zie ook: https://twitter.com/aurorablogspot

Schrijver: Hendrik Klaassens, 30 augustus 2016


Geplaatst in de categorie: heelal

4.1 met 21 stemmen 1.131



Er zijn 11 reacties op deze inzending:

Naam:
Hendrik Klaassens
Datum:
24 mei 2017
Dag Ellen, Ik vraag me in alle ernst af in hoeverre je studie gemaakt hebt van dit onderwerp. Ik heb de indruk dat je dit onderwerp helemaal niet kent.

Zo hebben enkele astronauten, waaronder niemand minder dan Apollo-astronaut Edgar Mitchell, herhaaldelijk beweerd dat er regelmatig ruimteschepen van andere beschavingen zijn waargenomen. Een andere getuige van formaat is Paul Hellyer, de vroegere minister van Defensie van Canada. Hij heeft herhaaldelijk getuigd dat er contacten bestaan met enkele beschavingen, die de aarde al enkele duizenden jaren bezoeken. Gezien zijn vroegere positie lijkt het me moeilijk om dit getuigenis te negeren.

Een andere getuige is Allen Hynek, de sterrenkundige die door de Amerikaanse overheid was aangetrokken om UFO-waarnemingen in de doofpot te stoppen. Hij heeft op een geloofwaardige manier aangetoond dat dit verschijnsel wel degelijk serieus moet worden genomen.

Wat Stephen Hawking betreft: zijn pessimistische visie op bewoners van andere werelden is mij bekend, maar berust puur op speculatie, niet op onderzoek van UFO-waarnemingen.
Een leuk voorbeeld van iemand, die na gedegen onderzoek zijn visie op UFO's heeft herzien, is Piet Smolders. Aanvankelijk stond hij hier heel sceptisch tegenover. Nadat hij dit verschijnsel grondig had onderzocht, acht hij de buitenaardse hypothese niet alleen mogelijk, maar zelfs waarschijnlijk.
Naam:
Ellen van der meer
Datum:
1 mei 2017
De ufo die André Kuipers in de ruimte zag, bleek toch een satelliet; iets geheimhouden door NASA is onmogelijk omdat meerdere mensen naar ufo waarnemingen moeten kijken..
Stephen Hawkins voorspelt dat we vernietigd worden door onze broeders en zusters in de ruimte die als ze al bestaan op voor ons onbereikbare planeten wonen.
Mijns inziens beste Hendrik creëer jij een werkelijkheid en verkoopt die als waar, wat ook een afwijking is...
Naam:
Marianne
Datum:
5 september 2016
Nou zeg waarom wordt dit mooie stuk van Hendrik om zeep geholpen door twee mensen die bol staan van jaloezie.
Ik geloof in wat Hendrik hier beschrijft en ik kan het alleen maar waarderen dat hij dit hier plaatst.
Hendrik, trek je niks aan van die betweters.
Naam:
Hendrik Klaassens
Datum:
5 september 2016
Email:
klaassens38zonnet.nl
Marco, ik verbaas me oprecht over jouw laatste reactie. Die sluit je af met de zin: "Het zou fijn zijn als Hendrik ruimte geeft aan andere mensen om ook hun mening te geven."

Wat is dat voor nonsens? In de laatste alinea van mijn beschouwing vat ik mijn geloof nog eens kernachtig samen. Staat daarin dat ik zeker weet dat het beeld, dat ik schets van de toekomst, onomstotelijk waar is? De drie belangrijkste zinnen daarvan beginnen met 'Ik geloof' en niet met 'Ik weet zeker'.

Beste Ton, ja, ik breek een lans voor het idee dat de mensheid bestemd is om met de bewoners van andere werelden samen te werken. Fundamentalisme en religieus gedram zweer ik met alle geweld af. Dat twee mensen mij - nota bene onder pseudoniem - onverdraagzaamheid verwijten heeft meer te maken met het onwrikbare harnas van reductionistische wetenschap, waarin ze gevangen zitten, dan met mijn stuk. Ze zouden moeten beseffen dat ook de opvattingen en paradigma's van de wetenschappen voortdurend aan verandering onderhevig zijn.
Naam:
Marco
Datum:
4 september 2016
Beste Bet Weter,
Ik kan jouw reactie heel goed volgen.
Het is een storende factor dat Hendrik het lijkt te weten en het waarheid laat zijn. Prima dat het voor hem waarheid is maar persoonlijk denk ik dat het zijn waarheid is wat hier beschreven is. Het zou fijn zijn als Hendrik ruimte geeft aan andere mensen om ook hun mening te geven.
Naam:
Ton Hettema
Datum:
4 september 2016
Goed en moedig van je om weer een lans te breken op het harnas van de ondoordringbare logica van de 'gelovigen van de massahypnose', beste Hendrik.
Zolang je/we meningen uitwisselen met hen die als poortwachters dienen van de allang afbrokkelende bastions van achterhaalde opvattingen, is een intelligente, laat staan een bevlogen pleidooi als de/je onderhavige column een gevecht tegen windmolens. Maar misschien maakt je tekst bij iemand een kleine opening in de verschansing van het angstig gemaakte brein van enkele 'millennials' die geboren zijn in een voor ons onbegrijpelijk gelimiteerde filosofische status quo.. Ik hoop het van harte.
Naam:
Marrianne
Datum:
3 september 2016
Bedankt voor dit mooie artikel. Je zet mensen aan het denken!
Naam:
Marco
Datum:
3 september 2016
Er komt een tijd dat er niks meer is. Dan is het weer woest en ledig en begint misschien alles opnieuw of is het gewoon afgelopen. Andere werelden? Wie zal het zeggen maar ik geloof er niet in. Mooi dat u het zo ziet en wil geloven maar ik denk dat u één van de weinigen bent. Ik wens u veel succes met schrijven.
Naam:
Bet Weter
Datum:
2 september 2016
Beste Hendrik: Ik geloof dat je mijn reactie, gezien jouw reactie, niet op zijn juiste waarde schat. De scepsis waar je het over hebt is m.i. niet sterk aanwezig. Ik beweer zeker niet dat er geen buitenaardse levensvormen kunnen zijn. Waarom zou ik. Mijn gezichtsveld is beperkt dus ik ontken nog bevestig dat omdat ik het niet weet. Mijn kritiek zit in het feit dat jij in je betoog dingen “zeker schijnt te weten” en dat daardoor je betoog zelf enige tekenen van religieus fanatisme schijnt te vertonen.
Ik citeer:
“Dan pas zullen filosofen en theologen begrijpen dat ze hun tijd hebben verslapen, en dat ze hun kleingeestig geocentrisme zullen moeten opgeven”.
“We lijken wel aardgebonden kabouters, gnomen, holbewoners in een oneindig veel grotere wereld.”
“Het bespottelijke van religieus fanatisme en godsdienstwaanzinnige doordraverij kan door niets zo gigantisch aan de kaak worden gesteld als door het contact met een andere, hogere beschaving, want zij zijn het die ons laten zien hoe bekrompen, egoïstisch en kleingeestig het is om anderen te veroordelen, te martelen en te vermoorden, alleen omdat zij andere opvattingen en een ander beeld van God hebben dan wij”
“Eén ding weet ik heel zeker: ooit zijn wij niet meer dan een deel, een schakel, in een netwerk van kosmische beschavingen”

Je brengt je boodschap als een feit waaraan niet te tornen valt. Dat is mijn kritiek. Ik gun een ieder zijn geloofsovertuiging maar het prediken van die geloofsovertuiging als “de waarheid” vind ik storend.
Je hebt het in je reactie over drie gebieden: waarnemingen van ufo's, mystiek en sterrenkunde die je combineert en waaruit een beeld ontstaat dat zeker goed is overdacht.
Ik kan me uitstekend voorstellen dat als je die drie in een potje stopt, op een laag vuurtje zet en de boel goed door elkaar roert uit de esoterische opstijgende dampen een beeld te destilleren valt die overeenkomt met het door jou geschetste.
Naam:
Hendrik Klaassens
Datum:
1 september 2016
Beste 'Bet Weter', het grappige van jouw anonieme reactie is dat hij behoorlijk betweterig overkomt.
Als je niet de moed hebt om jouw werkelijke naam te noemen, volsta ik ermee dat je voor een goed begrip mijn vorige beschouwingen zou moeten lezen om te weten waarop ik mijn visie baseer. Daarin heb ik beschreven dat het zo goed als zeker is dat er andere en verder gevorderde beschavingen bestaan (o.a. gebaseerd op de onthullingen van Edgar Mitchell en Paul Hellyer, de vroegere minister van Defensie van Canada). Het lijkt me eerder van kortzichtigheid te getuigen om te stellen dat wij alleen zijn.

Ik baseer me o.a. op de christelijke mystiek (ik heb jarenlang boeken van mystici vertaald) en de moderne sterrenkunde. Als je die drie gebieden (waarnemingen van ufo's, mystiek en sterrenkunde) combineert, ontstaat dit beeld, dat zeker goed is overdacht.
Maar ik neem aan dat ik je toch niet kan overtuigen, want ik proef zo veel scepsis in jouw woorden, dat ik het hier maar bij laat.
Naam:
Bet Weter
Datum:
30 augustus 2016
Beste Hendrik: Het geheel komt op mij over als een serie speculatieve veronderstellingen die met een waarheidssaus zijn overgoten. Net als bij “geloven” is zeker weten hier niet aan de orde en is het m.i. ook een soort geloof. Daar is niets mis mee maar breng het dan niet als “zeker weten” zou ik zeggen. Als de mens wil gaan waarnemen buiten de grenzen van zijn tijd/ruimte kaders vervalt die al snel in het creëren van een fantasiewereld waarbij de wens vaak de vader is van de gedachte. Niet dat zo’n beschouwing niet boeiend kan zijn maar ik kan me goed voorstellen dat veel filosofen niet de aandrang voelen om zich op dat glibberige pad te begeven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)