Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De mooiste maîtresse van keizer Napoleon de Derde

(voor Virginia Oldoini di Castiglione (1837 - 1899))

Je bent geboren als Virginia Elisabetta Luisa Carlotta Antonietta Teresa Maria Oldoini op 22 maart 1837 in Florence. Jouw ouders waren Marquis Filippo Oldoini en Isabella Lamporecchi, leden van de lagere, Toscaanse adel. Je kreeg een uitstekende opleiding en je sprak vloeiend vier talen. Al op jonge leeftijd was je één van de mooiste meisjes van de Europese aristocratie. Men noemde jou La Perla d'Italia.

Op jouw zeventiende trouwde je met de 12 jaar oudere graaf Francesco Verasis di Castiglione. Je bijnaam was dan ook La Castiglione. Francesco en jij kregen samen een zoon, Giorgio. Via de neef van Francesco, Camillo Benso, graaf van Cavour, werd je aan het hof van Savoye geïntroduceerd, waar je werd opgemerkt door koning Victor Emanuel de Tweede. Camillo was de eerste premier van het eengemaakte Italië, zij het amper twee maanden. Victor, minister-president van Piëmont-Sardinië, zag jouw talent om anderen te behagen en hij introduceerde jou aan het hof van de Franse keizer Napoleon de Derde.

Jij moest het vertrouwen van de keizer winnen, zodat je hem kon overtuigen van het feit om als Frankrijk samen met Italië tegen Oostenrijk te zijn. Jij werd zelfs van 1855 tot 1857 de minnares van de keizer en na de Krimoorlog in 1855 overtuigde jij hem ervan, dat Piëmont-Sardinië met de vredesbesprekingen mee mocht doen, samen met Frankrijk, Engeland en Turkije. Als bloedmooie maîtresse van Napoleon zorgde je voor heel wat gespreksstof onder de bevolking. Je maakte o.a. contact met prinses Augusta van Saksen-Weimar-Eisenach, die later koningin van Pruisen en keizerin van Duitsland werd, Otto von Bismarck en de politicus/geschiedkundige Adolphe Thiers. Eind 1857 ging je naar Italië terug.

Je maakte een grote indruk door jouw bijzondere, flamboyante charme en jouw uitzonderlijk weelderige kledij. Men zei dat jouw betoverende ogen continu van kleur veranderden, van groen naar diep-blauw. De Franse hoffotograaf Pierre-Louis Pierson was helemaal verzot op jou en hij maakte zo'n 400 foto's van jou, van 1856 tot 1857 en van 1861 tot 1867. Deze portretfoto's tonen jou in diverse uitdossingen, waarmee je taferelen uit de volkscultuur en uit jouw eigen leven uitbeeldde. Pierson fotografeerde ook hoogst pikante close-ups van jouw blote benen en voeten, die alom geroemd werden vanwege jouw verbazingwekkende schoonheid. In 1861 verhuisde je naar een luxe villa in Passy, Parijs.

Rond 1865 maakte Pierson het beroemde portret 'Scherzo di Follia' van jou, waarop je het oog van de camera imiteerde met een fotolijst voor jouw uitzendende rechteroog, waardoor je de schoonheid en de expressiviteit ervan benadrukte en tevens jouw ouder geworden gezicht verhulde. Niet gek dat men jou het eerste fotomodel uit de geschiedenis van de fotografie noemde. Je wees vooruit naar de semantische dubbelzinnigheid van de surrealistische collagefotografen uit de 20-ste eeuw, die de fantasmagorische kwaliteiten van de fotokunst onderstreepten, omdat zij de onbewuste verlangens van de geportretteerde of de kijker zouden blootleggen.

Je bleef veel reizen en je maakte vaak lange, nachtelijke wandelingen door Parijs. Je bewoonde een stadswoning aan de Place Vendôme, waar op huisnummer 12 Frédéric Chopin was overleden. Jij overleed op 28 november 1899 in Parijs. Je werd 62 jaar en je bent op het Cimetière du Père-Lachaise begraven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 5 februari 2017


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 4 stemmen 521



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)