Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen over idool

Laura Nyro - Angel in the Dark

(voor Laura Nyro (1947 - 1997))

Je bent geboren als Laura Nigro op 18 oktober 1947 in The Bronx, New York City. Jouw moeder Gilda Mirsky was een boekhoudster en jouw vader Louis Nigro was een jazztrompettist en pianostemmer. Jouw jongere broer Jan werd een bekende kindermuzikant. Je was van Russisch-Joodse, Pools-Joodse en Italiaanse afkomst. Vanaf jouw vijfde maakte je jouw eigen, kleine wereld van muziek. Muziek was voor jou een middel om een moeilijke jeugd te doorstaan. Je zegt: 'Ik was nooit een gelukkig en opgewekt kind!'.

Als kind heb je jezelf piano spelen geleerd, je las poëzie en je luisterde naar de platen van jouw moeder, naar Nina Simone, Judy Garland, Billie Holiday, de sopraan Mary Violet Leontyne Price en de klassieke muziek van o.a. Ravel en Debussy. Op jouw achtste componeerde jij jouw eerste liedjes. 's Zomers verbleef je met jouw familieleden in de schitterende, inspirerende Catskill Mountains. Je ging naar een zondagsschool en naar de High School of Music & Art in Manhattan. Je werd ondersteund door jouw tante Theresa Bernstein en oom William Meyerowitz, die kunstenaars waren. Je zong in metrostations en op straathoeken. De vrouwenbeweging en de vredesbeweging hebben jouw muziek beïnvloed.

In 1966 kwam je bij de platenproducers Artie Mogull en Paul Barry terecht. Je verkocht jouw lied 'And When I Die' aan de folkgroep 'Peter, Paul and Mary'. Op jouw 18-de zong je in de nachtclub 'hungry i' in San Francisco, eigendom van de impresario Enrico Banducci. In februari 1967 verscheen jouw debuutalbum 'More Than a New Discovery' bij Verve Records, met o.a. 'Wedding Bell Blues', 'Lazy Susan', 'Billy's Blues' en 'Stoney End'. Je zong in 1967 op het Monterey Pop Festival. David Geffen werd jouw agent/manager/producer en op 13 maart 1968 verscheen jouw tweede album 'Eli and the Thirteenth Confession' bij Columbia Records. Met o.a. 'Eli's Comin'', 'Stoned Soul Picnic', 'Lonely Women', 'Woman's Blues' en 'Poverty Train'.

In 1969 verscheen 'New York Tendaberry', met een prachtige coverfoto van David Gahr. Met o.a. 'Time and Love', 'Save the Country' en 'You Don't Love Me When I Cry'. In november 1969 stond je in Carnegie Hall. Eind 1970 verscheen 'Christmas and the Beads of Sweat' en had je een korte relatie met de zanger Clyde Jackson Browne, die jouw openingsact was. In oktober 1971 trouwde jij in Vietnam met de veteraan en timmerman David Bianchini. Je woonde met hem in een klein stadje in Massachusetts. Op jouw 24-ste besloot je om het rustiger aan te gaan doen en geen nummers meer te schrijven. In 1975 zijn David en jij gescheiden en jouw moeder overleed door eierstokkanker. Zij werd 49 jaar.

In februari 1976 verscheen 'Smile', met o.a. 'I Am the Blues' en 'Stormy Love'. In juni 1978 verscheen 'Nested', met o.a. 'Mr. Blue', 'Grazy Love' en 'Child in a Universe'. In 1978 had je een korte relatie met Harindra Singh en jullie kregen een zoon, Gil Bianchini, naar de achternaam van jouw ex-man. In de vroege jaren tachtig kreeg je een relatie met de kunstschilderes Maria Desiderio (1954 - 1999), wat tot jouw overlijden duurde. Je had al een relatie met de biseksuele schrijfster/feministe Zoe Nicholson, toen je Maria ontmoette. Zoe was de eigenares van de boekhandel 'Majic Speller' in Californië. Sommigen zeggen dat je 19 was toen je de 13-jarige Maria ontmoette. De foto op de achterkant van het album 'Eli and the Thirteenth Confession' zou daar naar verwijzen. In januari 1984 verscheen 'Mother's Spiritual' en in 1989 'Laura: Live at the Bottom Line'. Op 17 augustus 1993 verscheen 'Walk the Dog and Light the Light', met 'Broken Rainbow', over de onrechtvaardige verhuizing van de Navajo-Indianen.

Je trad steeds vaker op met de percussioniste Nydia Mata en de andere leden van de rockband Isis, zoals de zangeres Carol MacDonald, de drumster Ginger Panabianco en de gitariste Susan Ghezzi. Allemaal mensen uit de lesbisch-feministische wereld. Je overleed op 8 april 1997 in Danbury, Connecticut. Net als jouw moeder door eierstokkanker en net als haar werd jij 49 jaar. Jouw as is onder een esdoorn bij jouw huis in Danbury begraven. In 2001 verscheen postuum jouw album 'Angel In The Dark' en in 2002 'The Loom's Desire'.

Schrijver: Joanan Goddess Namaste, 21 maart 2019


Geplaatst in de categorie: idool

5.0 met 1 stemmen 60



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)