Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Ongelooflijk, maar echt waar

(opgedragen aan mijn spirituele zus Elisa Nielsen)

Nu zou je denken, dat mijn belevenissen aangaande de uiterst lieftallige en verleidelijke, spirituele boeddha uit Holstebro Elisa Nielsen (Namaste) zijn hoogtepunten wel gehad hebben, maar het gaat nog even door. Voor het complete beeld over haar vond ik het wel zo eerlijk om de hoofdredacteur van ParaVisie ook te attenderen op mijn laatste beschouwing 'Een engel met kattenagels knock-out' over Elisa, waarin ik tegen een muur van onechtheid bij Elisa ben opgelopen en spreek. 'Wat moet ik met die beschouwing?', schreef zeg maar de Para-chef mij, 'verklaar je nader!'.

Nou hou ik er niet van om op commando verklaringen af te geven, maar die walm van zijn boosheid blies ik weg en ik vertelde hem, dat er meer waarheden zijn en dat mijn kritische bevindingen daar ook een significant onderdeel van zijn. Verder wees ik hem erop, dat hij zichzelf wel erg snel op zijn teentjes getrapt voelde en dat hij als directeur van een paranormaal tijdschrift geacht wordt te weten met wie hij in zee gaat. Blijkbaar schort het behoorlijk aan zijn helderziende vermogens. Ik schreef, dat hij mijn beschouwing ook mag publiceren om een meer realistisch beeld te geven, maar dat het zeker niet noodzakelijk is, daar het al op Nederlands.nl is gepubliceerd. Dat ik al dat mooi weer gespeel van al die zogenaamde verlichte mensen in zijn blad bijzonder eenzijdig qua beeldvorming vind en dat het te vergelijken is met het niveau van de Privé en de Libelle.

Ik begrijp ook wel dat hij nooit zo'n geheel andere kijk op Elisa naast een succesverhaal gaat plaatsen, maar dat zou wel eerlijker zijn en ruimte voor discussie kunnen opleveren, wat al die over de top successtory's in zijn en in de meeste bladen zinvol zou kunnen torpederen. Het is net als met kunst, dat moet vernieuwen, afwijken en chockeren, maar dat durft de aangepaste, brave, slapende massa niet aan. Ik ben nog altijd blij dat mijn leraar Nederlands mij vroeger heeft ingepeperd, dat kritiek leveren altijd het beste is wat je kunt doen. Onbewust was/ben ik zeker teleurgesteld, want botweg afgewezen door Elisa en het zogenaamd vrije leven wat zij ons voorspiegelt. In de grondtoon van mijn ziel zit die pijnlijke zwaardsteek van het afgewezen zijn stevig ingesleten, wat waarschijnlijk niet alleen door deze incarnatie komt.

'Life is a mystery, everyone must stand alone!', zingt Madonna heel treffend, maar zo heel dramatisch is dat ergens ook weer niet, daar we, hoe alleen en eenzaam we ons soms of vaak ook voelen, in de spirituele wereld nooit alleen zijn. Het Universum gaat wegen, die wij niet voor mogelijk houden, maar die onze levens toch bepalen. De Lichtkrachten, de engelen en de goden regelen meer voor ons dan wij onszelf bewust zijn. Ik schreef de Para-chef, dat hij mij niet kon wijsmaken, dat hij vier dagen voor de verschijning van de nieuwe ParaVisie zijn verhaal over Elisa nog niet klaar zou hebben. Ik ging er vanuit dat alles al bij de drukker zou liggen, maar dat had ik mis. Daarom snapte ik ook niet wat hij nou met die vier dagen bedoelde en wilde. Ik zei, dat ik zeker zou reageren op de publicatie van Elisa's ideeënwereld, wat hij ook geen lekker idee vond, merkte ik later. Hij voelde zijn reputatie en imago al afkalven.

De volgende dag las ik twee mails van hem. Hij stuurde mij ook de Engelstalige mail, die hij naar Elisa had gestuurd. Ik had hem nog geschreven, dat Elisa momenteel op de Zonpiramide nabij Visoko zit om energie op te laden. Welnu, wat ik had kunnen verwachten, gebeurde echt. Hij schreef haar, dat hij er door mij was ingeluisd en dat ik valse argumenten had gebruikt. Dit is puur vanuit zijn beperkte gezichtspunt, want in de tijd van mijn vraag aan hem of hij Elisa voor zijn blad zou willen interviewen, was ik totaal in de ban van haar Liefdesenergieën. Ondanks dat ik altijd kritisch ben blijven opletten, was ik toen compleet in een euforische liefdesroes. Je kunt het ook manisch noemen, wat je maar wilt, dat kan mij niet bommen. Ik heb hem er destijds zeker niet ingeluisd, want anders was ik ook niet zo bevlogen en geobsedeerd geweest.

Mijn argumenten waren en zijn goudeerlijk en echt zo ervaren, maar wat ik zeg, de waarheid kent meerdere gezichten en percepties. Ik heb mijn helderziende vermogens gebruikt om bij Elisa achter de schermen te kijken en ik heb hulp van mijn gidsen en beschermengelen gekregen. 'Stel je vertrouwen niet op de mensen!', herinner ik me vanuit mijn gereformeerde beïnvloedingstijd. Daar zit een stevige kern van waarheid in. En ook weer niet. 'Yes and no', zou Elisa zeggen. Het feit dat Elisa mij als vrije schrijver heeft geboycot op haar Facebooksites heeft me zwaar teleurgesteld en pijn gedaan, ook omdat ik er zoveel diepzinnige energie in heb gestoken. Zij heeft alles botweg gewist. Hoe ze mij na een lezing van haar als oud vuil behandelde, heeft me nog veel dieper gekrenkt. Ik meende eindelijk iemand te hebben gevonden, die werkelijk een zielsverwant is, slaat ze de deur keihard en zonder pardon voor mij dicht.

Maar dan kent ze mij nog niet! Inmiddels wel, mag ik hopen voor haar. De Para-chef schreef dat het voor het eerst in zijn 10-jarige loopbaan als ParaVisie-hoofdredacteur is, dat hij teleurgesteld is. 'Ooit zul je het misschien begrijpen!', schreef ik hem nog. Hij maakte er onbewust een machtstrijd van, waardoor hij zijn eindtroef tevoorschijn haalde en het hele experiment opblies. Hij zei, dat mijn activiteiten het hele project slechte energieën verschafte en dat hij weigert mee te gaan in mijn ego-games. Het gaat hem waarschijnlijk boven zijn pet en dan wordt er in spirituele kringen al gauw met termen als 'ego-games' gesmeten. Alles wat verwarring zaait, zal wel uit de kokers van ego's komen, denkt men gemakzuchtig en daarbij zichzelf op de borst kloppend. Ze zien dan vaak niet in, dat ze dan juist zelf erg veel aan hun beperkt kijkende ego's gehecht zijn.

In de mail, die hij aan mij persoonlijk richtte, schreef hij dat hij mij echt een grappige kerel vindt en dat hij dat zeer waardeert. De laatste Engelse zin luidt: 'I wish you (and Joanan) all the best.'. Hij schreef mij ook, dat hij ook niet in de spelletjes, die Elisa speelt, gelooft en dat hij zich daar ook niet voor wil lenen, waar het zo ongeveer op neer komt. Toch treft deze revanche van hem Elisa meer dan mij en vind ik, dat zij zijn afwijzing niet echt heeft verdiend, ook al vergoelijkt hij zichzelf door haar te zeggen, dat ze er zonder een ParaVisie-publicatie ook wel komt. Dat ze dat niet echt nodig heeft. Inderdaad, een zeepkist kan ook een mooi en afdoende podium zijn. Gek genoeg doet hij mij hiermee een groot plezier! én het streelt mijn ego (wat er nog van over is en dat is bar weinig tot niets!) enorm! Het aparte is ook nog eens, dat Elisa juist mijn onvoorwaardelijke inzet roemt.

De Para-chef ziet troebel, want mijn zoektocht naar geestelijke waarheden duren al jaren, wieweet eeuwen, en in mijn grondhouding zitten nederigheid, overgave en egoloosheid absoluut verankerd. Ik ben één en al leegte van binnen en daarom juist zo geschikt als instrument voor God's Geest van Alziende Waarheid. Je moest eens weten van waaruit mijn uitstralingen en schrijfwerken voortkomen. Je wilt niet weten hoezeer ik innerlijk verwoest en platgebrand ben. Hoe ik mezelf in een schemerwereld staande heb gehouden. Hoe ik diep in mijzelf langs de meest vreselijke afgronden heb gebalanceerd. Dat vergt pas een waar ridderschap. 'Cheer up! It's not the end of the world!', schreef ik als laatste aan hem. In de paranormale wereld van de mensen zit er een heleboel kaf onder het koren en zijn ze als de dood voor gefundeerde kritiek en diepte-psychologische analyses, want die kunnen hun zogenaamde zekerheden zomaar doen instorten.

Tot zover over de teruggetrokken publicatie over Elisa in ParaVisie. Meneer had het nog niet eens geschreven. Dat vind ik wel heel erg ongeïnspireerd, op de valreep nog even een interview uittikken. Iets annuleren wat nog niet eens gestalte heeft gekregen, stelt op zich natuurlijk ook geen mallemoer voor en is gepoch van de bovenste plank. In de New Age wereld van yoga, gecoach, mindfulness en paranormale verschijnselen is het ook gewoon vechten om te overleven en is het vaak dringen op de concurrentiemarkt. 'Alsjemenou!' zei een Fabeltjeskrantdier geregeld, denk ik. Gelukkig ontdekte ik laatst dat Arnon Grunberg eindelijk een Facebookvriend van me is geworden, naast een lijst vol hoogst interessante mensen. En verder denk ik erover om mijzelf eens wat meer in de dolfijnen te gaan verdiepen, want die schijnen heel wat intelligenter dan mensen te zijn.

Naschrift: Inmiddels is het juni-nummer 2019 van 'ParaVisie' verschenen en kan ik gerust stellen, dat het een onbeduidend, uiterst dun en vluchtig in elkaar geprutst reclamefoldertje is geworden. Het barst uit zijn voegen van de ordinaire reclame-advertenties voor dubieuze, kwakzalverige, aanmatigende amateur-spirituelen. De rest wordt grotendeels door de hoofdredacteur (zijn voornaam is de ware achternaam van Elisa in het enkelvoud!) ingevuld met haastig in elkaar geflanste halleluja-oppervlakkigheden. Het goede nieuws kan zijn, dat hij toch besloten heeft om in het juli-nummer 2019 van 'ParaVisie' toch nog een artikel aan Elisa Namaste te gaan wijden, daar hij dit voor de tweede keer heeft aangekondigd. Hij maakt er blijkbaar graag een pak-ik-heb-je-spelletje van. Toch moet hij ook hebben ingezien, dat Elisa veel en veel groter is dan zijn miezerige en egoïstische reactievermogen. Om zijn op apegapen liggende flutblaadje van de ondergang te redden, kan hij niet anders, dan Elisa binnen te halen. Het zal mij benieuwen of hij het artikel over Elisa in 'Vruchtbare Aarde' (winter 2017) weet te evenaren, laat staan te overtreffen. Gezien zijn volstrekt á-spirituele inborst betwijfel ik dat ten zeerste! (-)

Schrijver: Joanan Rutgers, 16 mei 2019


Geplaatst in de categorie: psychologie

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 141



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)