Een dronken dichter wreed en laf vermoord

(voor Nicolae Labis (1935 - 1956))

Je bent geboren op 2 december 1935 in Poiana Marului in Roemenië. Jouw vader Eugen was de zoon van een soldaat en in 1931 werd hij een onderwijzer. Jouw moeder Ana-Profira was een onderwijzeres en de dochter van een boer, die in de Slag van Marasesti is vermoord. Jouw zussen waren Margareta en Dorina. Je groeide op in de bergen en bossen. Op jouw vijfde kreeg je leesles van jouw moeder. Als kind wilde je graag de beste in tekenen zijn. Op de basisschool in jouw geboortedorp zat je in de klas van jouw moeder. Terwijl je op de vlucht voor de oorlog was, ging je in Vacarea in de provincie Arges naar school. Je schreef liever gedichten, dan dat je buiten speelde. Verder reciteerde je graag jouw gedichten.

Van 1946 tot 1951 woonde je in Falticeni, waar de schrijvers Ion Dragoslav, Nicu Gane, Arthur Gorovei, Gilles Ségal en Teodor Tatos geboren zijn. Je ging naar de Nicu Gane High School, waar je afstudeerde. Je organiseerde literaire conferenties en discussie-groepen. Op jouw dertiende had je in jouw geboortedorp een geïmproviceerde rol in de komedie 'The Taming of the Shrew' van Shakespeare. In november 1949 begon je in een notitieblok jouw roman 'Paden naar de overwinning' te schrijven, wat dertig jaar later is ontdekt. In november 1950 was je de jongste deelnemer op een bijeenkomst van jonge, Moldavische schrijvers. Je droeg er een gedicht voor en men vond jou een 'lokaal wonder'.

In 1950 debuteerde je in het tijdschrift 'Zori noi' uit Suceava. In mei 1951 deed je in Bucharest mee aan een vierjaarlijkse, nationale schrijfwedstrijd in de Roemeense taal, waarbij je de hoofdprijs won. Een maand later publiceerde je in het tijdschrift 'Viata Româneasca'. Je trok de aandacht van de beroemdste literatoren, zoals de sxhrijver Tudor Arghezi en de schrijver/journalist/politicus Mihail Sadoveanu. Je publiceerde drie jaar zeer veel poëzie in diverse tijdschriften, maar tijdens jouw leven niet in boekvorm. In januari 1952 ging je naar de Mihail Sadoveanu High School in Iasi, waar ooit de Cucuteni-Trypillia cultuur heerste. De dichter Nicolae Beldiceanu (1844 - 1896) deed in Cucuteni archeologische ontdekkingen.

Op school gaf jij de leiding aan een literaire discussiegroep. In augustus 1954 kreeg je bij jouw afstuderen het hoogste cijfer voor de Roemeense taal. Op 15 september 1952 ging je naar de Mihai Eminescu Literatuur School in Boekarest, waar je gretig hebt gelezen. Je redigeerde de poëzie-afdeling van het schooltijdschrift. Jouw docenten waren o.a. de dichter/literair criticus/filosoof Tudor Vianu en de dichter/schrijver/filosoof Camil Petrescu, de schrijver/journalist Mihail Sadoveanu. Je werkte voor het literaire tijdschrift 'Contemporanul' en de 'literara Gazeta'.

In de nacht van 9 naar 10 december 1956 dronk jij enkele uren koffie en Tuica (sterke drank) aan de Calea Victoriei in het historische restaurant Casa Capsa in Boekarest. Daarna ging jij naar het Victoria restaurant. Je ging per tram naar het huis van Maria Polevoi, een danseres, die je die avond had ontmoet. Je verloor jouw evenwicht en je kwam tussen twee tramwagons vast te zitten. Jouw hoofd viel tegen de stoep en je werd enkele tijd meegesleurd. Het ongeluk ontstond door jouw dronkenschap. Jouw ruggenmerg was gebroken, jouw lichaam was verlamd en je werd deels onthoofd door de tramwielen. Je werd in het Coltea Hospital opgenomen en met veel inspanningen verpleegd. Op 22 december 1956 ben jij overleden. Je werd 21 jaar.

Jouw vriend, de schrijver Imre Portik, beweerde dat jij bent geduwd en Maria Polevoi bevestigde dat. Zij had de moordenaar gezien. Zij had connecties met de Securitate en jij stond bekend als een dissident en een anti-communist. Maria woonde nog steeds in haar huis aan de Calea Calarasi, toen ze in 1978 zelfdoding pleegde.

Nicolae Labis Maria Maria Polevoi Imre Portik

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 49