Bittere rouw en een dodelijk gemis

(voor Cathleen Sabine Mann (1896 - 1959))

Je bent geboren op 31 december 1896 in Newcastle upon Tyne, wat in de tweede eeuw als het Romeinse Pons Aelius is begonnen, met een fort en een brug over de rivier de Tyne. In 1080 liet hertog Robert Curthat er een houten kasteel bouwen, wat in 1087 door een stenen kasteel werd vervangen. In 1172 werd het kasteel herbouwd. Het bewaarde kasteel (The Keep) is te bezichtigen, net als de Zwarte Poort uit 1250. Sting, geboren in Wallsend, ging naar de St. Cuthbert's Catholic Highschool in Newcastle. Hij woonde tot begin 1977 (tot zijn 25-ste) in Newcastle.

Jouw vader was de Schotse portretschilder Harrington Mann (1864 - 28 februari 1937) en jouw moeder was de binnenhuisarchitecte/portrettiste Florence Sabine Pasley (Dolly Mann). Jouw oma Mary Newton Harrington (1834 - 1917) was een romanschrijfster. Jouw overgrootvader John Mann was een kunstschilder. In 1900 verhuisden jullie naar Londen. Jij was de middelste van drie dochters. In zijn Londense atelier gaf jouw vader jou schilderlessen. In 1906 heeft jouw vader jou geschilderd. Dit schilderij 'Cathleen' hangt nu in Gent. In 1908 schilderde hij jou op 'Lestijd' en in 1902 op 'Een Sprookje'. Toen jij naar de Slade School of Fine Art ging, bleef jouw vader jou schilderles geven. Hij bleef jou beïnvloeden en jullie exposeerden vaak op dezelfde groepsexposities.

Jouw vader gaf in Londen ook schilderles aan de schilderes Ethel Walker (1861 - 1951), die jou blijvend beïnvloedde. Ze woonde en werkte samen met Clara Christian (1868 - 1906). Ze was ook een leerlinge van Walter Sickert.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werkte je bij een ambulance-dienst. In 1924 hingen er twee portretten van jou in de Royal Academy en vanaf 1930 exposeerde je daar geregeld. Je schilderde o.a. de kunstschilder Sir Matthew Smith, een leerling van Matisse, die 20 dagen na jou overleed. En je schilderde de beeldhouwer/kunstenaar Sir Eduardo Paolozzi. Op 18 maart 1926 trouwde jij met Francis Douglas, 11de markies van Queensberry, de zoon van Anna Walters en Percy Douglas, de broer van Lord Alfred Douglas, die een liefdesrelatie met Oscar Wilde had. Francis was eerder getrouwd met Irene Clarice Richards, met wie hij een dochter kreeg. Op 18 december 1926 werd jullie dochter Jane Katherine geboren. Op 19 december 1929 werd jullie zoon David Douglas geboren, die nog steeds leeft, de 12de markies van Queensberry Lord Torquil Douglas, geboren in 1978, wordt zijn opvolger.

In de jaren dertig ontwierp je kostuums voor films, zoals voor 'Forbidden Music' en 'Backstage'. De fotografe Yevonde Middleton maakte in 1932 een elegante kleurenfoto van jou. Tot de scheiding in 1946 werd jij de Markiezin van Queensberry genoemd. In de Tweede Wereldoorlog was je een professionele oorlogsschilderes en je portretteerde o.a. de luitenant-generaal Sir Adrian Carton de Wiart en andere hoge officieren. Deze portretten verschenen in 'Time' en ze werden in Londen en Amerika tentoongesteld. In 1946 hertrouwde jij met John Robert Follet, de zoon van een brigade-generaal en Lady Mildred Follet. John was de eigenaar van een racepaard. In 1949 trouwde jouw dochter Jane met David Arthur Cory-Wright. Dit huwelijk duurde tot 1958. In 1949 verscheen het boek 'Oscar Wilde and the Black Douglas' van Percy Colson en Francis. John Robert overleed in 1953 en korte tijd later overleed Francis, op 27 april 1953.

Jij kreeg een zenuwinzinking, maar je wist wel jouw mooiste schilderijen te maken; landschappen, kinderportretten en abstracte werken. En beeldhouwwerken. Je werd de vriendin van de kunstenaar Sir Matthew Smith. Op 3 mei 1955 overleed zijn geliefde, de kunstenares Vera Cuningham, in Hampstead. Matthew beïnvloedde jouw schilderstijl en je experimenteerde met abstracte kunst, tekeningen van naaktmodellen en beeldhouwkunst.

Op 9 september 1959 pleegde jij zelfdoding door een overdosis slaappillen in te nemen. Dat was in jouw atelier op Montpelier Walk in de Londense wijk Brompton. Je werd 62 jaar. Je was bang dat je tuberculose had, al zei jouw arts dat het niet zo ernstig was. De hoofdreden was natuurlijk het immense verdriet en de genadeklap, die het overlijden van jouw echtgenoten teweeg hadden gebracht.

Cathleen Mann Francis Douglas John Follet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42