Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De doodsangst van Matthijs van Nieuwkerk

Als er één diersoort is, die zich aan de meest vreemdsoortige toestanden kan aanpassen, dan is dat de mens. Ik wil de corona-ernst niet bagatelliseren, maar de hetze-kwekerij er omheen is werkelijk schrikbarend overdreven en melodramatisch opgefokt. Mede door het medium televisie worden velen in een angstneurose geduwd, die absoluut onnodig is. Angst is een slechte raadgever.

Natuurlijk heb ik de metamorfose van onze binnenhofnar Rutte ook bekeken en beluisterd. Deze in een weckfles vol Prozac geboren rasoptimist kan dus ook een bezorgde somberman spelen. Weten we dat ook weer, maar het blijft een unicum-prestatie voor wie zijn acteercarrière kent.

Ik zag op Facebook een mevrouw met Corona als achternaam. Dat lijkt me nu voorgoed verpest. Kan me een naamsverandering heel goed indenken. Nu er een collectieve angst is gekweekt en de zekerheden van de massa flink zijn weggevallen, wordt de opportunistische lolbroek Rutte ineens door velen op het schild geheven en bejubeld als een redder des vaderlands, terwijl die rechtse rakker alleen maar een door specialisten opgestelde brief heeft uitgesproken, met langs de zijlijn steeds een somber gezichtje om hem aan zijn gezichtsuitdrukking tijdens het lezen te herinneren. Als hij ook maar even zou lachen, zou zijn piano afgepakt worden en mocht hij een maand geen vitamine D meer slikken.

Iedereen weet nu wel, dat er tegen dat wereldwijde virus geen kruid gewassen is, althans, tot nu toe is het anti-gif nog niet gemaakt, en dat we de overval over ons heen laten komen, dat wil zeggen, deels, want door gepaste afstanden van de mensen onder elkaar en thuisblijfsituaties hopen we het virus af te remmen. De meeste mensen zullen het virus dus krijgen en in meer of mindere mate daar last van ondervinden. De extreem zwakkeren zullen dat niet overleven, maar dat heb je met alle griepsoorten. Tenslotte groeit het aantal immuun geworden mensen en ebt het virus weg. Dat is het plan. Dat wordt de uitvoering. Gezien het terneergedrukte gelaat van Rutte heeft hij het waarschijnlijk al onder de leden, maar maak je over hem geen zorgen, want hij slikt dagelijks de duurste weerstands- en energiepillen. Velen hebben zich op de vitamine C gestort, maar ik raad iedereen ook aan om bijvoorbeeld Siberische ginseng, spirulina en guarana te nemen. Wapen jezelf voor als je straks besmet raakt, want dat gaat gewoon gebeuren. Geef je lichaam alvast een preventieve boost.

Op 17 maart 2020 had de inmiddels zonder publiek doordraaiende DWDD van Matthijs van Nieuwkerk o.a. de door Marc Chagall geïnspireerde, ondanks zijn narcisme volop bevlogen Sir Jeroen Krabbé, de troostbiedende grachtenpandempathicus Paul Haenen en de lieftallige, fragiele Wende te gast. Wende besloot de uitzending met het gezongen gedicht 'Voor alles bang geweest' van Joost Zwagerman. Dat deed ze indrukwekkend eervol en vertederend. En terecht dat Joost als fantastisch oud-medewerker van DWDD extra geëerd werd. DWDD de eerste keer zonder publiek was best indrukwekkend sinister en keldertemperatuurachtig, maar inmiddels zijn we alweer aan de nieuwe setting en invulling gewend. Overigens lijkt het me beter, dat Matthijs zijn afscheidsperiode nog maar wat verlengt, gezien de kosmopolitische crisis en het nationale volksbelang. Immers, zijn dynamische, vitalistische en hyperpositieve programma kan ons extra door de coronavirustijd heen slepen. Bovendien zijn er nu meer thuiszitters en trekt hij meer publiek. Zijn energie is nog steeds optimaal, want zijn huwelijk met Karin van Munster loopt op rolletjes, ondanks de valse roddels, dat hij met de jonge, aandoenlijke, seksueel misbruikte, op straat geleefd hebbende pianiste Iris Hond was vreemdgegaan. Marco Borsato deed dat wel en zijn huwelijk is inderdaad op de klippen gelopen. Dat was dan ook zijn bedoeling. Denk aan 'Fifty ways to leave your lover' van Paul Simon.

In mijn novelle 'De Hofdame van Gent', te lezen op Wattpad, is de hoofdrol voor Griet Op de Beeck weggelegd en heeft zij seksuele uitspattingen met velen van de Europese koningshuizen, met alle beroemde, Nederlandse thrillerschrijfsters en zelfs met haar uitgever Mai Spijkers. Aan het einde van de novelle wordt Matthijs van Nieuwkerk door de columnist/journalist Sylvain Ephimenco doodgeschoten. Marc-Marie Huijbrechts overleeft het ternauwernood.

Ik heb Matthijs in diverse uitzendingen horen zeggen, dat hij serieus bang voor de dood is. Zijn doodsangst lijkt zeer diepgeworteld en moeilijk uitroeibaar. Toch doet mij dat wel degelijk iets en raak ik door zijn doodsangst ontroerd. Vooral ook omdat hij in zijn programma zo vaak over de dood gesproken heeft, o.a. met de filosoof Gnudde, natuurlijk door het overlijden van zijn geliefde zanger Charles Aznavour of naar aanleiding van de zelfdoding van Joost Zwagerman. Matthijs heeft een gouden hart, dat ook nog eens op de juiste plek zit. Hij is zeer intelligent, veelbelezen en allround geïnteresseerd. Hij is bij de meeste Nederlanders geliefd en bejubeld. Voor zijn programma verdient hij een hoge onderscheiding. Het mooiste cadeau voor hem zou het wegnemen van zijn doodsangst moeten zijn.

Daarvoor wens ik hem voor de rest van zijn leven een spirituele zoektocht toe, die hij niet voor mogelijk acht. In zijn programma was weinig tot geen ruimte voor spiritualiteit en als je jezelf daar niet in verdiept, dan kom je ook nooit tot waarheden. Zijn intellect zit hem daarvoor grotendeels in de weg. Voor spirituele ervaringen kun je natuurlijk het beste rustige oorden bezoeken, zoals kloosters en andere retraitemogelijkheden. Verder is er heel veel interessante literatuur over de dood en het hiernamaals en paranormale zaken geschreven. Doodsangst is vaak tevens levensangst en dat bespeur ik niet echt bij hem. Ik hoop dat hij via zijn persoonlijke queeste en diepgraverij in reïncarnatie, bijna-doodervaringen, spiritisme, Osho, krachtplekken, healers, sjamanisme, helderzienden et cetera ooit een soort New Age programma gaat maken, al was het maar enkele afleveringen. Ik wens het ieder mens toe om voor het heengaan vrede met de dood te hebben gevonden. Dat je ontdekt dat de dood een illusie is. Dat het eeuwige leven Nu al is. En ja, daarvoor behoor je op zielniveau te geraken. In contact met je Hogere Zelf te treden. Te ontdekken dat je Één met de Godin bent. Al klinkt dat wellicht nu nog als abracadabra.


Bij DWDD
(voor Joost)

Je Verzamelde Gedichten werden gepresenteerd
en jij was de minzame afwezige,

Matthijs deed cool en hield zijn emoties in bedwang,
een grote foto van jouw gezicht sierde de achtergrond

de naam van de fotograaf stond erbij, hij blij,
terwijl Wende stond te popelen om te gaan zingen,

je had erbij kunnen zijn, wat extra informatie kunnen geven,
je trotse glimlach kunnen tonen, iets kunnen voorlezen,

maar in mijn gedachten hang je maar te bungelen aan de trap,
die ik voor altijd van medeplichtigheid beschuldig,

was ik jouw buurman maar geweest, dan had ik op tijd
het wurgtouw losgesneden om jou in mijn armen te sluiten,

om alle redenen in jou weg te blazen, om je op andere
gedachten te brengen, dwars tegen jouw overgave in,

ik had je naar de Noordzee gebracht en aan een riem
natuurlijk, zolang laten badderen, tot je naar warmte

verlangde, naar jouw lievelingsgerecht en een hete vrouw,
naar whisky en een sigaar, maar alles ging anders

en je hebt Wende niet kunnen omarmen, terwijl zij zo
schoon jouw gedicht 'Voor alles bang geweest' zong, want

tussen de engelenkoren door moet zij jou zeker opgevallen zijn.

Schrijver: Joanan Rutgers, 17 maart 2020


Geplaatst in de categorie: emoties

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Karel Jong
Datum:
18 maart 2020
Mooie en actuele beschouwing. Rutgers op zijn best, wat mij betreft.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)