De nieuwe Amy Winehouse swingt de pan uit
Elise Madeline LeGrow is geboren op 4 juni 1987 in Toronto, Canada. Haar vader was een jazzdrummer/-trompettist in de jaren 50 van Chicago. Als kind zong Elise al de songs, die bij het Chicago-label Chess Records uitkwamen. In 2009 trad zij op bij het North by Northeast Festival in haar woonplaats Toronto. Daarna kreeg zij een contract bij Sony/ATV Music Publishing, waar twee EP's zijn verschenen. De eerste EP met geschreven nummers van de singer-songwriter Ronald Eldon (Ron) Sexsmith (1964, St. Catharines), die met zijn eerste vrouw Jocelyne 2 kids kreeg, Christopher en Evelyne. Ronald's tweede en huidige vrouw is de muzikante Colleen Hixenbaugh. In 2017 verscheen zijn debuutroman 'Deer Life' bij Dundum Press. Met op de eerste EP o.a. 'No Good Woman'. Op de tweede EP staan allemaal door Elise zelfgeschreven nummers. Haar eerste single 'No Good Woman' verscheen in april 2012. Het was één van de meest gedraaide nummers op de Canadese radio.
In 2016 tekende zij een contract bij Awesome Music en begon zij haar debuutalbum op te nemen. Dit album is geproduceerd door Steve Greenberg, Michael Mangini en de soulzangeres/songwriter Betty Wright (1953 - 2020), die Elise extra zangles heeft gegeven. Questlove, oftewel Ahmir Khalib Thompson (1971, Philadelphia), Captain Kirk Douglas (1973) en de New Yorkse soul-/funkband The Dap Kings waren bij de opnames betrokken. De zangeres van The Dap Kings Sharon Lafaye Jones overleed op 18 november 2016 door kanker in Cooperstown. Zij werd 60 jaar. In mei 2017 verscheen de de eerste single van het debuutalbum, de single 'You Never Can Tell'. En in juni 2017 verscheen de tweede single 'Who Do You Love'.
Op 16 februari 2018 verscheen Elisa's debuutalbum 'Playing Chess', met 11 covers van beroemde wereldartiesten, die ooit bij Chess Records zaten. Met de ballade 'Over The Mountains, Across The Sea' van Johnnie and Joe, 'Long Lonely Nights' van Lee Andrews & The Hearts, 'Going Back Where I Belong' van Sugar Pie DeSanto, 'Why Do You Love' van Bo Diddley, 'You Never Can tell' van Chuck Berry, 'Rescue Me' van Fontella Bass, 'You Can't Judge A Book By The Cover/You Can't Catch Me' van Chuck Berry, 'Who Do You Love' van Ellas McDaniel, 'Searching For My Love' van Robert Moore, 'Sincerely' van Alan Freed/Harvey Fuqua, en 'Hold On'. In 2018 gaf Elisa een optreden op het Montreal Jazz Fest (Final Cut), waarvan er ruim 20 minuten op You Tube staan en met een unieke versie van 'Stand By Me'. Kijken en volop genieten van haar krachtige, betoverende, sirene-achtige, hemelse, transformerende, hartverwarmende, zielsverheffende, poeslieve, verbluffende, karaktervolle, nu al legendarische, ongekunstelde, diepontroerende, door merg en been gaande, als een zwaard door de ziel snijdende, eeuwige vreugde verspreidende, de steen der wijsheid openbarende, vrolijk dansende engelen veroorzakende, alle klankmagie overstijgende, God op de mond kussende, heilige toverstem!
Elisa is fan van Amy Winehouse, wat zeker niet verwonderlijk is, want zij is zowaar een perfecte kloon van Amy, al heeft zij niet dat depressief-destructieve, zij klinkt net wat frisser en zij kijkt helderder uit haar ogen. Nu heeft zij waarschijnlijk ook geen alcoholverslaving, ook al heeft zij ook een song, die 'Drinking in the Day' heet. Zij is ook fan van Janelle Monáe, Ray Lamontagne en Nina Simone. Zij is geworteld in de R & B en zij heeft de ruwe kanten van de rock 'n' roll en de jazz. Zij gebruikt graag zwarte mascara en zij heeft een zwartgeverfd bebopkapsel, wat haar uitstekend staat, maar als beauty-queen staat haar bijna alles picobello. De achtergrondzang op 'Playing Chess' is van Asher Williams, Namphuyo Aisha McCray en Zie Zanavi. Verder werkten eraan mee: de bassisten Leon Boykins en Orlando Le Fleming, de drummer Jake Goldbas en de toetsenist Dylan Meek. Haar boekingsagent is Joel Baskin.
Het is bijna niet te geloven, dat er uit deze toch tamelijk fragiele, etherische vrouw zo'n krachtige, prachtige stem komt! Elisa heeft werkelijk een schitterende timing, alles heel subtiel en helder, zowel in de hoogte als in de diepte van haar vloeibaar gouden stem. Ik vraag me dan ook vaak af hoe ze dat toch allemaal zo feilloos en gestroomlijnd doet, zo uiterst genuanceerd en mateloos naturel en emotioneel gefundeerd. Zij is echt een vrouw naar mijn hart! Bekijk maar eens de video bij 'Who Do You Love' en je zult net als ik als een blok voor haar vallen. Het is de volmaakte harmonie tussen vurigheid en kwetstbaarheid, charme en ontroering. Die vrouw heeft gewoonweg alles. Haar lied 'Weed and Wine' is ook zo'n onvervalste diamant, haar stem maakt van alle songs muzikale goudmijnen. Geniaal hoe ze in de video bij 'Weed and Wine' in een badkuip vol rode wijn gaat liggen. Haar acteertalent is al net zo naturel en overtuigend. Hemeltjelief zeg, wat een heerlijk breekbare stem, zo zuiver, zwoel, opwindend en vitalistisch! Zij zong al in Parijs en Berlijn, nu nog even wachten totdat zij weer op tournee gaat.
Haar song 'Evan' is een extra ontroerende uitblinker, die voor haar dierbare vriend Evan (1986 - 2008) is geschreven en uitgevoerd. Zij zong dit lied in 2020 ook live in de Thompson Hall (University of New Hampshire) in Durham. 'Evan, remember driving in your car, getting high? Forever, you're still that boy in baggy clothes smiling wide. And every single time that I listen to The Love Below I can hear you singing all those high notes. I still can't believe you're gone. We were just dumb punk kids believing that we'd never die. I wanted to tell you but I never got to say goodbye. Evan, you could always bring a grin to my face and to this day there is no one who could ever take your place. And every single time that I watch an old Chappelle's Show episode I can hear your voice reciting all his jokes. I still can't believe you're gone. It kills me to know that they never bothered to avenge your name and he goes on still breathing, the trigger man who bears the blame'.
28 september 2021
Geplaatst in de categorie: idool