Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Tegen de gruweldaden van valse machthebbers

(voor Nadezjda Sigida (1862 - 1889))

Jij bent geboren in 1862 in de havenstad Taganrog in een Griekse familie. Jij studeerde aan het Taganrog Mariinskaya Gymnasium voor Meisjes op de Tsjechov Straat 104, in 1875 gebouwd door de architect Zagoskin. Andere studenten daar waren de dichteres Sophia Parnok, de dichteres/toneelschrijfster/kinderboekenschrijfster Jelizaveta Tarakhovskaya, de kunstschilderes Seraphima Blonskaja, de actrice Faina Ranevskaja en de kunstenares/lerares Maria Pavlovna Tsjechoova. Jouw familie woonde op de Gogolevskistraat 8, naast het ouderlijk huis van Anton en Maria Tsjechov. Hun vader Pavel Tsjechov was een kruidenier, die despotisch en driftig kon zijn. Hun moeder was Jevgeniia Morozova. Anton is op 29 januari 1860 geboren en hij was de derde van zes overlevende kinderen. Zijn zus was Masja (Maria) en zijn broers waren Nikolaj (1858 - 1889), een alcoholistische kunstschilder, die door tuberculose overleed, Alexander (1855 - 1913), een alcoholistische schrijver met een mooi huis in Taganrog, Ivan en Michail.

Jij raakte betrokken bij een groep van Narodnaja Volja, een revolutionaire, politieke organisatie, die moorden op overheidsfunctionarissen uitvoerde om het autocratische systeem omver te werpen en de regeringshervormingen van tsaar Alexander II van Rusland te stoppen. Opgericht in 1879 en ontbonden in 1884. Zij geloofden in de effectiviteit van terrorisme. De groep vermoordde op 1 maart 1881 tsaar Alexander II. Jij was één van de activisten in de ondergrondse, mooi gebouwde drukkerij op de Glushko Straat 60 in Taganrog. Jij had een schijnhuwelijk met Akim Sigida (1868 - 1888) om complotwerk in de drukkerij uit te voeren. Op 23 januari 1886 werd jij samen met de andere leden van Narodnaya Volya gearresteerd. Op 8-9 december 1887 was er een speciale hoorzitting in de Senaat, genaamd 'The Don Process'. Jij gebruikte de tactiek van de Narodnaya Volya door een getuigenis te weigeren en alleen jouw lidmaatschap toe te geven. Het gerechtshof gaf jou de doodstraf, maar jij vroeg om gratie, waardoor jij 8 jaar naar een strafkolonie bij de Kara-rivier in Transbaikalia werd gestuurd.

De Kara Katorga was een aantal strafkampen met extreem hoge beveiliging langs de Kara-rivier. Het bestond van 1838 tot 1893. De gevangenen werkten in de goudwinning. De meesten waren criminele gevangenen. Er waren 185 mannen en 32 vrouwen, politieke gevangenen, veelal van de Narodnaya Volya. De revolutionaire Yelizaveta Kovalskaja werd in 1881 gearresteerd en naar de Kara katorga gevangenissen gestuurd. Zij werd pas na jaren van vreselijke ontberingen in 1903 vrijgelaten. Samen met Sofya Bogomolets ontsnapte zij in februari 1882, maar zij werden na twee weken weer gearresteerd. Ene kolonel Soloviev liet de twee vrouwen naakt uitkleedden en zei spottend tegen zijn kameraden, dat 'ze niet veel waren om naar te kijken'. Yelizateva deed nog een mislukte ontsnappingspoging en zij werd geboeid en opnieuw naakt vernederd en in criminele kampkledij gestoken. In een kleine boot werd ze van Ust-Kara naar Stretinsk, 70 mijl verder, overgeplaatst. Hierdoor protesteerden de andere, vrouwelijke, politieke gevangenen in Ust-Kara met een 16-daagse hongerstaking. Samen met de andere vrouwen eiste jij de verwijdering van de zeer wrede gevangeniscommandant luitenant-kolonel Masjoekov, die een harde behandeling toestond, zoals met Yelizaveta in augustus 1888.

Op 31 augustus 1889 heb jij Masjoekov keihard in zijn stuurse gezicht geslagen. Hierdoor werd jij naar het criminele gedeelte van de Ust-Kara gevangenis overgeplaatst. Op 1 september 1889 volgde een derde hongerstaking, waardoor Marie Kaluzhnaya, Nadezhda Smirnitskya en Marie Kavelefskaya naar Ust-Kara werden overgeplaatst. De gouverneur-generaal/baron Andrej Korf veroordeelde jou tot 100 slagen met een berkenstaaf, meestal op de blote billen. De gevangenisdokter voorkwam dat de straf direct werd uitgevoerd, omdat jij er te zwak voor was. De sadistische vechtjas Korf herhaalde zijn strafeis en op 6 november 1889 werd het uitgevoerd. Uit protest tegen deze smerige misdaad namen jij en 23 andere, politieke gevangenen gif in. Zes mensen overleden. Jij overleed op 8 november 1889. Op 10 november 1889 overleden Marie Kaluzhnaya, Nadezhda Smirnitskya en Marie Kavelefskaya. Op 16 november overleden Ivan Kaluzhni en Sergei Bobokhof, die 30 of 31 jaar werd. Jij werd 26 of 27 jaar. Op 11 januari 1892 overleed Sofya Bogomolets door in de gevangenis opgelopen tuberculose, drie dagen naar haar vrijlating. Zij werd op 27 september 1856 geboren en dus werd zij 35 jaar. In 1881 beviel zij van Alexander en in mei 1881 kreeg zij 10 jaar gevangenisstraf en dwangarbeid in de goudmijnen.

Het was niet alleen V.P. Masjoekov Korf, die de 100 zweepslagen met berkenroeden eiste, maar ook tsaar Alexander III. Op 28 maart 1893 werd de lijfstraf voor gevangen vrouwen en de adel afgeschaft. Bovendien werd kara katorga gesloten. In 1930 schilderde Nikolaj Kasatkin het Karatragedie, getiteld 'Sigida (Misdaad en straf)', waarop jij in de sneeuw door twee satanische soldaten met hun geweerkolven wordt afgeranseld en voort gestuurd. De verschrikking staat in jouw ogen. Kasatsin was een zeer sociaal bewogen schilder en zijn schilderij 'Mijnwerkster' uit 1897 werd in 1971 volstrekt terecht als postzegel geëerd. Kasatsin overleed op 17 december 1930 in Moskou.
In 1930 gebeurde er nog iets opmerkelijks: het marmeren graf van Andrej Korf in de Kathedraal van Chabarovsk werd door de communisten verwoest, want zij hielden hem verantwoordelijk voor het Karatragedie.

Schrijver: Joanan Rutgers
12 oktober 2021


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)