Tot de humor geen soelaas meer bood
(voor Mary Hardy (1931 - 1985))
Jij bent geboren als Mary Veronica Hardy op 14 oktober 1931 in Warrnambool, Victoria, Australië. Jij bent opgegroeid in Bacchus Marsh. Jouw oudere broer was de schrijver Francis Joseph Hardy, geboren op 21 maart 1917 bij Southern Cross. Jouw ouders Thomas John Hardy en Winifred Mary Bourke kregen 8 kinderen, waarvan jij de jongste was. Jouw moeder was rooms-katholiek en jouw vader was een atheïst van Welshe afkomst. Jij werd in een klooster in Bacchus March opgeleid. In 1943 overleed jouw vader en ging jij naar Gardenvale in Melbourne. In 1950 werd jij opgemerkt door J.C. Williamson, bij wie jij enkele jaren in diverse producties werkte, in 1957 als Peter in 'Peter Pan', waardoor jij een bekende ster werd. Het was een enorm succes. In 1958 werd jij genomineerd voor Actress of the Year voor jouw rol als Frankie in 'A Member of the Wedding'. Jij kreeg een vaste plek bij de in 1953 opgerichte Union Theatre Repertory Company in het Union Theatre aan de Universiteit van Melbourne, opgericht door de regisseur John Hackman Sumner. In 1960 speelde jij de rebelse Beatie in 'Roots' van Arnold Wesker. Op 5 april 1962 trouwde jij in de St Mary's Catholic Church in East St Kilda met de muzikant Ian Gordon Pearce.
Jij speelde o.a. met Noel Ferrier, met wie jij in 1965 op 3UZ een ochtendradioshow in Melbourne begon. 3UZ is opgericht door Oliver John Nilsen, die burgemeester van Melbourne was. Het heette 'The Noel and Mary Show', inclusief een satire over het Government 'The House on the Hill', met Sir & Lady Ernest Snatchbull. De gouverneur van Victoria Sir Rohan Delacombe was een enthousiaste fan, maar zijn vrouw Lady Joyce Delacombe verafschuwde het. Jij speelde met de homoseksuele Francis William Thring, die vaak zwarte kleren droeg en de muren van zijn huis zwart had geverfd. Hij was met de actrice Joan Cunliffe getrouwd, de manager van Lady Margot Fonteyn en Rudolf Nureyev. Jij speelde ook met Patricia Lamond Lawman (1932, Sydney) en Frederick Henry Parslow, getrouwd met de actrice Joan Harris. Jij speelde de cabinboy Pip in het drama 'Moby Dick - Rehearsed' van Orson Welles. Jij schreef voor de late night satirische revues, die eerst in het Arlen Theatre in St. Kilda werden opgevoerd, o.a. met Noel Christian Tovey (1934, Sydney), die als kind en adolescent door familieleden, voogden en vreemden seksueel misbruikt is, mishandeld werd en in armoede leefde. Hij is homoseksueel en in 1951 zat hij vanwege homoseksuele handelingen in de Pentridge-gevangenis. Daar werd hij door twee bewakers verkracht. Hij trouwde met Barbara Hickling, met wie hij de dochter Felicity kreeg, die aan de alcohol en de drugs geraakte en mishandeld werd.
Jij speelde in het Phillip Theatre (voorheen de Australian Hall genoemd) op 150-152 Elizabeth Street, wat voor 1961 in het Phillip Street Theatre op Phillip Street in Sydney zat. Het had plaats voor 453 personen. Jij speelde met Jill Perryman (1933, Sydney), Gordon Maitland Chater en Judi Farr (1938, Cairns). In 1964 vroeg Noel Ferrier jou om naar Melbourne terug te komen om samen met hem in de televisieshow 'In Melbourne Tonight' op te treden, wat jij deed. En jij was 5 jaar co-host van een populair radioprogramma op 3UZ. Later presenteerde jij jarenlang een radioprogramma op 3AW. Jij won 7 Logie Awards voor Beste Vrouwelijke Persoonlijkheid op de televisie. De prijs is vernoemd naar de uitvinder/elektrotechnisch ingenieur/televisie pionier John Logie Baird. Omdat jij op de televisie té succesvol was, ten koste van mannelijke komieken, werd jij bij GTV-9 ontslagen.
GTV-9 was in handen van Sir Douglas Frank Hewson Packer en zijn zoons Robert Clyde en Kerry Francis Bullmore Packer. De Packer-mediadynastie begon met de vader van Sir Douglas, Robert Clyde Parker (1879 - 1934) en zijn vrouw Ethel Maud Hewson. Zeg maar een soort De Mol-stamboom. De zoon van Kerry, James Douglas Packer (1967, Sydney) staat nu aan het roer en was als miljardair in 2006 en 2007 de rijkste van Australië. Hij had een relatie met de actrice Kate Fischer en hij was getrouwd met het glamourmodel Jodhi Meares en de ex-zangeres Erica Louise Baxter, met wie hij 3 kinderen kreeg; Indigo Alice, Jackson Lloyd en Emmanuelle Sheelah. Erica's album 'Through My Eyes' uit 2007 is haar enige album. James Douglas was enkele maanden verloofd met de zangeres Mariah Carey, wat een vergissing bleek te zijn. Mariah begon een rechtszaak vanwege 'ongemakvergoeding', hoe ver gezocht en decadent!, maar ja, de rijken bestelen ook elkaar en zij kreeg inderdaad miljoenen dollars van hem. Iets waar zij zich ongemakkelijk over zou moeten voelen. Op het familiegraf van de Packers staat: 'Until the day break, and the shadows flee away'. Wat overigens geen sneer naar de gitaarband The Shadows is.
Jij ging terug naar het theater en in 1969 won jij de Rosa Ribush Award voor Beste Vrouwelijke Bijrol als Agnes Gooch in de musical 'Mame'. In 1971 ging jij samen met Mike Williamsen 'The Penthouse Club' hosten. In 1978 verliet Mike dit variétéprogramma en kwamen Ernie Sigley en Bill Collins voor hem in de plaats. Eind 1974 werd jij vanwege vloeken een tijd geschorst. In mei 1977 ben jij op de set ingestort en zat jij twee weken in een privéziekenhuis. Je zei: 'Je hangt gewoon aan een touwtje en soms laten ze het touwtje los en val je naar beneden.'. Jouw ziekenhuisopnames en rusttijden werden meer en eind 1978 verliet jij 'The Penthouse Club'. Je bedankte de komiek/entertainer Graham Kennedy voor de 7-de Logie Award. Jij was excentriek en in jouw latere jaren erg fragiel. Jij leed aan depressies en slapeloosheid. Op 19 september 1975 zijn jouw man Ian en jij gescheiden. Jij verlangde naar kinderen en jouw katholieke geloof was vervallen. In 1980 werd jij ontslagen voor jouw rol in 'Shut Your Eyes and Think of England', want in The Don Lane Show had jij de promotor bespot. Jij was manisch-depressief en jij leed aan stemmingswisselingen. Verder ging jij jezelf vaak terugtrekken en voor de buitenwereld onzichtbaar maken.
Tussen 2 en 7 januari 1985 pleegde jij in jouw appartement in Middle Park, Melbourne, zelfdoding. Jij hebt jezelf doodgeschoten. Jij werd 53 jaar en jij bent begraven in in het Chettenham Memorial Park. In 1987 schreef jouw broer Francis het toneelstuk 'Mary Lives!' ter ere van jouw leven. Het werd in 1992 in het Malthouse Theatre aan 113 Sturt Street in Melbourne opgevoerd. In 1987 verscheen de korte film 'The Mary Hardy Show' van Barbara Karpinski, over jouw laatste dagen op aarde. Jouw broer Francis overleed op 28 januari 1994 in Carlton North. Zijn vrouw was Rosslyn Couper en zijn kleindochter is de schrijfster/radio- en televisiepresentatrice Marieke Josephine Hardy (1976, Melbourne).
20 december 2021
Mary
134
Geef je reactie op deze inzending: