Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Jouw kreet om hulp is wreed gekeeld

(voor Lillian Hall-Davis (1898 - 1933))

Jij bent geboren op 23 juni 1898 in Mile End, Londen. Jouw vader was de taxichauffeur Charles Davis (1870) en jouw moeder was Lilian Ketteman (1874). Jouw zussen waren Ada (1899) en Ivy (1911) en jouw broer was Henry Charles (1905), die postingenieur werd. Op jouw twaalfde woonden jullie op 35A Yukon Road in Balham, Londen, in een huis van rode bakstenen met een leuk afdak boven de voordeur. In 1917 speelde jij in het drama 'La p'tite du sixième', samen met de Franse acteur Charles-Marie Vanel, die in het echt jouw minnaar was. In 1918 speelde jij als Lady Agatha Lasenby in de komedie 'The Admirable Crichton' en in 'The Romance of Old Bill', met Meggie Albanesi, die op 9 december 1923 in Broadstairs overleed door darmobstructie en laparotomie, waarschijnlijk door een illegale abortus. Zij werd 24 jaar. Haar moeder was de romanschrijfster Effie Adelaide Maria Henderson. In 1918 trouwde jij in Lambeth, Surrey, met de toneelacteur Walter Pemberton. In 1919 werd jullie zoon Grosvenor Charles geboren.

In 1920 speelde jij in 'The Honeypot' en 'Ernest Maltravers' en in 1921 in het drama 'Love Maggy'. In 1922 speelde jij in 6 films, o.a. de hoofdrol in 'The Wonderful Story' en in 'If Four Walls Told'. In 1923 speelde jij in 9 films, o.a. de hoofdrollen in 'The Right to Strike', 'The Knock-out', 'Married Love', 'The Hotel Mouse', 'Should a Doctor Tell?' en 'Afterglow'. In 1924 speelde jij in 4 films, o.a. in het drama 'The Passionate Adventure', met Alice Joyce in de hoofdrol. In 1925 speelde jij o.a. in de komedie 'Blitzzug der Liebe', met Oswalda Stäglich in de hoofdrol. Oswalda overleed op 17 juli 1947 in Praag onder beroerde omstandigheden. Zij werd 50 jaar. Zij was in Volendam voor een promotiefilmpje en zij werd de Duitse Mary Pickford genoemd. Op een foto uit 1920 staat zij met een paraplu onder haar arm geklemd voor het Rembrandt Theater in Amsterdam, waar zij in 'Woningnood' speelde. Zij is in de Olsany Begraafplaats in Praag begraven, net als de kunstschilder Antonín Slavícek, die zichzelf op 1 februari 1910 heeft doodgeschoten, in een staat van krankzinnigheid na een beroerte en de verlamming van zijn rechter schilderarm. Hij werd 39 jaar. Zijn weduwe Bohumila, met wie hij 2 zoons kreeg, Jan en Jirí, hertrouwde met de schilder Herbert Masaryk, die vijf jaar later door de tyfus overleed en 34 jaar werd.

Van 1925 tot 1927 woonde jij op 91 College Road in Isleworth, Londen, een lange, ruimtelijke, aangename straat. In 1926 speelde jij in 4 films, de hoofdrol in het drama 'Die drei Kuckucksuhren'. In 1927 speelde jij in 6 films, o.a. de hoofdrol in 'Roses of Picardy', in 'As We Lie' en als Mabel in 'The Ring' van Alfred Hitchkock, die jouw destijds zijn favoriete actrice vond. In 1928 speelde jij in 4 films, o.a. de hoofdrol in 'Tommy Atkins'. In 1930 speelde jij de hoofdrol in 'Just for a Song' en in 1931 speelde jij in 'Her Reputation', met Iris Hasbach in de hoofdrol, en jij speelde de hoofdrol in 'Many Waters', jouw laatste rol. Door de invoering van de sprekende films kelderde jouw carrière en kreeg jij gezondheidsklachten. Jij woonde het laatst in Cleveland Gardens, Golders Green. Verder had jij het huis 'Sunnyside' in Great Amwell, Hertfordshire. In Golders Green te Londen woonde jouw broer Henry Charles hoogstwaarschijnlijk bij jou/jullie in huis. Na jouw laatste rol kreeg jij een zenuwinzinking, een ernstige depressie en neurasthenie. Bovendien was er sprake van een verwoestende psychose, waarvoor jij behandeld werd.

De dichter Johan Daisne (Herman Thiery) was in de zomervakantie van 1929 in Hitchin, als vriend van de kunstschilder Gerard Ceunis en zijn vrouw Alice Van Damme. Hun huis 'Salve' stond aan de Gosmore Road en zij waren jouw buren. Jouw zoon Grosvenor kwam vaak bij hen kaarten. Hun dochter was Vanna. Mogelijk had je 'Sunnyside' in Great Amwell, wat 20 mijl verder lag, ingeruild voor een huis in Hitchin. De magisch-realistische dichter/schrijver Johan Daisne was verliefd op Vanna en op jou, want hij keek vaak naar jou, wanneer jij in de tuin van jouw landhuis was. In oktober 1933 vertelde jij aan één van jouw buren in Golders Green, dat jij suïcidaal was, maar dit is blijkbaar niet serieus genomen en domweg genegeerd. Op 25 oktober 1933 pleegde jij zelfdoding in jouw huis in Cleveland Gardens, Golders Green. Op dat moment was Walter in Bristol, waar hij in het toneelstuk 'Mother of Pearl' speelde. Jij hebt de gasoven in de keuken aangezet en jij hebt jouw keel met het scheermes van jouw broer Henry doorgesneden. Toen jouw 14-jarige zoon Grosvenor thuis kwam, vond hij een briefje met de tekst 'De keukendeur is op slot. Probeer niet binnen te komen, maar ga over de straat naar mevrouw Barnard'. Buurman Herbert Frederick French kreeg de keukendeur niet open en hij sloeg het keukenraam kapot, waarna hij jou vond. De doorgesneden keel was de doodsoorzaak.

De uitvaartdienst, geleid door dominee Fernley T. Mortimer, was in de Anglicaanse St Alban the Martyr Church aan North End Road. Jij werd 35 jaar en jij bent in de Hendon Park Cemetery aan de Holders Hill Road begraven. De prima ballerina Anna Pavlova woonde van 1912 tot haar overlijden op 23 januari 1931 aan de North End Road 94-96, in het Ivy House, wat nu het London Jewish Cultural Centre is. Grosvenor trouwde in 1942 in Hitchin met Cynthia Joyce Orson, geboren in Hitchin. Hun laatste adres was 2 Waltham Villas in Hitchin. Grosvenor overleed in 1973 en hij werd 53 jaar. Cynthia overleed in 1991. Gerard Ceunis maakte in 1958 een portret van jou, in de stijl van Charley Toorop. Johan Daisne schreef vier gedichten voor jou en hij wilde een roman en een toneelstuk over jou schrijven, maar dat is er niet van gekomen.

Lilian Hall-Davis (1)

Uwe herinnering laat mij niet los,
al is het vijfentwintig jaar geleden
dat ik u tweemaal in een buurtbios
als kind gezien, bemind heb en beleden.

Ster van de stomme film die eens zo blond
uw matte licht over het doek liet stralen,
stilzwijgend bleef het donker van uw mond,
terwijl uw tranen nog door 't nachtruim dwalen.

Ster van Toerzjànski en Baroncelli,
heldin van Nitsjevo en Volga-Volga,
waarom, zo jong nog als Annabel Lee,
verkoos u 't lot der stomme film te volgen?

Wanneer hebt u de wanhoopsdaad gepleegd?
Waarom? En waar? Hoe heeft men u gevonden?
Al dingen die al lang zijn weggeveegd
uit elke bios beider wereldronden...

Maar uw herinnering liet mij nooit los,
en ik wil leven om naar u te zoeken,
naar uwe bleke schoonheid en mijn blos,
op aarde, en voor 't hemelrijk der boeken!


Johan Daisne

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
30 januari 2022


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)