Het tragedie van de gemorste kerosine

(voor Elena Mayorova (1958 - 1997))

Jij bent geboren als Elena Vladimirovna Mayorova op 30 mei 1958 in Joezjno-Sachalinsk, Sakhalin Oblast, Rusland (USSR). Jouw vader werkte in een depot en jouw moeder in een fabriek. Naast school ging jij naar een Jong Pionierspaleis (jeugdcentrum), waar jij acteren leerde. Na jouw afstuderen probeerde jij in een universitaire theaterklas te komen, maar jij werd geweigerd. Jij studeerde een jaar aan een vakschool, waar jij cum laude afstudeerde en een specialiteit ontving. In 1976 ging jij naar de Russische Academie voor Theaterkunsten in Moskou, opgericht op 22 september 1878 als de Shostakovsky Music School. Van 1934 tot 1991 heette het de Lunacharsky State Institute for Theatre Arts, het GITIS. Het ligt op 6, Malay Kislovsky Lane, niet echt ver van het Kremlin, en het is de grootste dramaschool van Europa. De huidige directrice is Natalia Plusnina. Bekende oud-studentes zijn de actrices Tatjana Samoilova (1934 - 2014), Mariya Fomina, Elena Nikolaeva en Chulpan Nailevna Khamatova, die 3 dochters met 3 diverse mannen kreeg; Arina Ivanovna Volkova, Asya Alekseievna Dubinina en Iya Aleksandrovna Shein.

Jij kreeg les van Oleg Pavlovitsj Tabakov (1935 - 2018). Na jouw afstuderen in 1983 speelde jij in het Sovremennik Theater op de Chistoprudny Boulevard 19 , opgericht in 1956. Het was eerder de bioscoop Colesseum. Vanaf 1983 was jij ook actrice in het Moskow Kunsttheater aan de Kamergersky Lane. Oleg Yefrenov was de artistiek directeur. Olga Leonardovna Knipper, de vrouw van Anton Tsjechov, speelde ook in dit theater. Vanaf 1987 speelde jij in het Moskou Kunsttheater Anton Tsjechov op de Kamergersky Lane 3, nabij het Rode Plein en de Tverskaya-straat, die al in de 12-de eeuw bestond. In 1981 speelde jij o.a. als Zoya in het romantische drama 'Vam i ne snilos', met Elena Solovey, Irina Miroshnichenko en Yekaterina Vasilyeva. In 1982 speelde jij in het drama 'Vy chyo, starichyo?' en in 1983 in 3 films, o.a. in het drama 'Roditeley ne vybirayut', met Marina Shimanskaya (1955, Saratov) en Elena Drapeko (1948, Uralsk). In 1984 speelde jij in 3 films, o.a. in 'Odinokim predostavlyaetsya obshchezhitige', met Natalya Gundareva in de hoofdrol, die op 15 mei 2005 in het Sint-Alexiy ziekenhuis in Moskou overleed door een beroerte en 56 jaar werd. Zij is in de Troyekurovskoye Begraafplaats in Moskou begraven, net als de op 7 oktober 2006 vermoorde journaliste Anna Politkovskaja. Anna schreef o.a. 'Poetins Rusland' (2004) en zij werd in de lift van haar flatgebouw in het centrum van Moskou door Tsjetsjeense huurmoordenaars doodgeschoten. Zij werd 48 jaar.

In 1985 speelde jij in 3 films, o.a. in het romantische drama 'Druzey ne vybirayut', met Lyudmila Nilskaya (1957, Strunino), en in het drama 'Can One Imagine?' van Ilja Frez, gebaseerd op de novelle van Galina Shcherbakova. In 1986 speelde jij in 3 films, o.a. in het drama 'Zina-Zinulya', met Lyudmila Petrovna Shlyakhtur, die op 25 december 1996 in Moskou zelfdoding pleegde en 57 jaar werd. In 1987 speelde jij als Tatjana Bolsjakova de hoofdrol in Vezuchaya'. In 1988 speelde jij in 3 films, o.a. als Olga Korneyeva de hoofdrol in 'Skoryy poezd', met Tatyana Agafonova. In 1989 speelde jij in 'Zakon', in 1990 o.a. als Olga de hoofdrol in de thriller 'Neustanovlennoe litso', in 1991 o.a. in 'Zateryannyy tegen Sibiri' en in 1993 o.a. in Makarov', met Irina Yurevna Metlitskaja, die op 5 juni 1997 in Moskou door leukemie overleed en 35 jaar werd. Met Sergey Gazarov kreeg zij 2 kinderen, Nikita en Pyotr. Zij is in de Troyekurovskoye Begraafplaats begraven. Zij schitterde ook in 'Kukolka' (Pop) uit 1988. In 1994 speelde jij in 'La delegazione', in 1995 in 'Melkiy bes', in 1996 in 3 films, o.a. in het drama 'Belyy Prazdnik' en in 1997 als Alla de hoofdrol in het drama 'Strannoye vremya'.

Jouw eerste echtgenoot was Vladimir Chaplygin, een medestudent aan de GITIS. Na drie maanden zijn jullie gescheiden. Jouw tweede echtgenoot was de hyperrealistische schilder Sergey Sherstyuk (1951 - 1998), die jij op 8 juni 1985 ontmoette. Jullie zijn in 1985 getrouwd. Hij was de zoon van een generaal en jullie woonden in een appartement aan de Tverskaya-straat. Op een foto staan jullie op het balkon en stralen jullie beiden. Toch droeg jij een onzichtbaar leed met jou mee en na het overlijden van een familielid begon jij veel alcohol te drinken. Jij speelde een keer, dat jij met een overdosis slaappillen zelfdoding had gepleegd, dit om Sergey bang te maken. Jij was ook zwaardepressief, omdat jij niet zwanger kon worden, wat jij als een persoonlijke straf van de goden opvatte. Omdat jij al depressief was, dacht jij, dat die onvruchtbaarheid door jouw slechtheid kwam, terwijl jij helemaal niet slecht was, maar juist ontzettend lief en duidelijk ook ontzettend kwetsbaar.

Op 23 augustus 1997 was jij verkouden opgestaan en had jij last van jouw keel. Om dit te verhelpen ging jij met kerosine gorgelen, iets wat meestal hielp. Jij morste wat kerosine op jouw jurk. Jij stond op een trap in de ingang van jouw huis, waar jij een sigaret rookte, die op jouw jurk met de kerosine viel, waardoor jij meteen in brand vloog. Na de jurk ook jouw haren. Jij rende over de straat en jij schreeuwde om hulp, maar het ging allemaal razendsnel en door de hitte en de pijn raakte jij bewusteloos. Toen een zuster zichzelf af vroeg of jij de beroemde filmactrice was, kwam jij even bij bewustzijn en zei jij: 'Ja, dat ben ik!'. Jij had op 85% van jouw lichaam verschrikkelijke brandwonden.

Jij overleed in het Instituut Sklifosovsky. Jij werd 39 jaar en jij bent in de Troyekurovskoye Begraafplaats begraven. In 1998 verscheen jij postuum in 10 afleveringen van de tv-serie 'Na nozhakh' en in 2000 nog in 'Poslushay, ne idyot li dozhd...'. De schrijfster/politica Yelena Yampolskaya publiceerde in 2003 het boek 'Elena Mayorova en haar demonen'. Het is nog steeds de vraag of jij per ongeluk of opzettelijk jouw jurk in brand stak. Ik vermoed uit slordigheid en kortzichtige onverschilligheid, omdat jij depressief was en je niet lekker voelde. Jij hebt zeker niet bewust voor zelfverbranding gekozen. Na jouw overlijden werd Sergey zwaardepressief en kwam er van zijn schilderkunst niets meer terecht. Hij overleed op 23 mei 1998, officieel door kanker, maar hij had in wezen een intens heimwee naar jou.

Elena Vladimirovna Mayorova

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45