Het hoogste offer voor de fotokunst
(voor Gerda Taro (1910 - 1937))
Jij bent geboren als Gerta Pohorylle op 1 augustus 1910 in Stuttgart, in een Joods-Pools gezin. Jouw ouders waren Gisela Boral en Heinrich Pohorylle. Jullie waren een middenklassefamilie uit Oost-Gallicië. Jij ging naar de Königin-Charlotte-Realschule aan de Zellerstrasse, in 1914 opgericht als de Städtische Mädchenschule III van de Heusteigstrasse 97. Daarna ging jij naar een business college, met als onderbreking een jaar op een kostschool in Lausanne. In 1929 verhuisden jullie naar Leipzig. Jij verzette jezelf tegen de nazi-partij en jij verdiepte jezelf in de linkse politiek. In 1933 werd jij gearresteerd en gevangen gezet, vanwege de verspreiding van propaganda tegen de nationaalsocialisten. Jullie hele gezin werd gedwongen om Duitsland naar diverse plekken te verlaten. Als 23-jarige moest jij naar Parijs. Jouw ouders probeerden naar Palestina te gaan en jouw broers gingen naar Engeland. Jij hebt jouw familie daarna nooit meer gezien.
Jij had een korte carrière als fotojournaliste, maar wel met een zeer grote uitwerking, met name in de oorlog. In 1934 ontsnapte jij aan het anti-semitisme in nazi-Duitsland en in Parijs ontmoette jij de Joods-Hongaarse fotojournalist Endre Erno Friedmann, geboren op 22 oktober 1913 in Boedapest. Hij leerde fotografie en hij werd jouw assistent/partner. Jullie werden ook verliefd op elkaar. Jij werkte als foto-editor voor Alliance Photo. In 1936 kreeg jij jouw eerste, fotojournalistieke opdracht. Endre beweerde de agent van de verzonnen fotograaf Robert Capa te zijn. Dit was een werkzame naam, die geen hinder van het politiek intolerante Europa ondervond en goed in de Amerikaanse markt lag. Endre werd in Boedapest op straat 'Cápa' genoemd, wat 'Haai' betekent. Het foefje werd al snel ontdekt, maar Endre bleef zich Robert Capa noemen. Jij noemde jezelf Gerda Taro, een mix van de Japanse kunstenaar/schrijver Taro Okamoto en de actrice Greta Garbo. Daarna publiceerden jullie onafhankelijk van elkaar. Samen met Endre fotografeerde jij de gebeurtenissen rond de machtsovername van het linkse Volksfront in Frankrijk in de jaren 30.
Endre was van Berlijn, waar hij aan de universiteit studeerde, naar Parijs verhuisd. In 1932 fotografeerde hij Leon Trotzki in Kopenhagen. Van 1936 tot 1939 zat jij met Endre in Spanje om de Spaanse Burgeroorlog te fotograferen. Endre was jouw metgezel, minnaar en professionele fotografiepartner. Jij ging met Endre naar Barcelona. Jouw werk met Endre in de Spaanse Burgeroorlog wist het genre van de moderne oorlogsfotografie te lanceren. De Joods-Poolse fotojournalist Dawid Szymin voegde zich ook bij jullie. Dawid verbleef van 1914 tot 1919 met zijn ouders in Odessa en hij studeerde aan de Sorbonne. In 1942 werden zijn ouders door de nazi's vermoord. Dawid werd op 10 november 1956 in Egypte door de militairen vermoord. Hij werd 44 jaar. Endre deelde een donkere kamer met de fotograaf Henri Cartier-Bresson, met wie hij in 1947 de internationale coöperatie Magnum Photos oprichtte, samen met David Szymin, George Rodger, William en Rita Vandivert en Maria Eisner. Jouw bijnaam was 'La pequeña rubia' (De kleine blondine). Jullie fotografeerden de oorlog in het noordoosten van Aragon en in de provincie Córdoba. Als Robert Capa wisten jullie via de 'Zürcher Illustrierte' en de 'Vu' van Lucien Vogel te publiceren.
Jij gebruikte een Rollei-camera, die vierkante foto's maakte. Endre gebruikte een Contax-camera en een Leica-camera, die rechthoekige foto's maakten. Maar in 1937 maakten jullie allebei dezefde 35-mm-foto's als Capa & Taro. Endre deed jou een huwelijksaanzoek, maar dat weigerde jij. Jij behoorde tot de intellectuele antifascisten, net als Ernest Hemingway en George Orwell. De communistische krant 'Ce soir' plaatste alleen jouw foto's. Deze krant werd door Louis Aragon en de Joodse journalist/schrijver/politicus Jean-Richard Bloch geredigeerd. Bloch was getrouwd met de zus van de Joodse schrijver André Maurois, Marguerite Herzog, met wie hij de dochter Françoise kreeg. Françoise was een verzetsstrijdster en zij is op 12 februari 1943 op de binnenplaats van de Holstenglacis-Wallanlagen gevangenis in Hamburg met de guillotine vermoord. Haar beul Johann Reichhart vermoordde ook Sophie en Hans Scholl. Françoise werd 29 jaar. Verder publiceerde jij in 'Life', 'The Illustrated London News' en 'Volks-Illustrierte'.
Jij was de enige, die verslag deed van de bombardementen op Valencia, die vooral door de fascistische, Italiaanse luchtmacht werden uitgevoerd. In juli 1937 jij in jouw eentje voor 'Ce soir' in de Brunete-regio bij Madrid en waren het jouw foto's, die alleen de werkelijkheid toonden. De strijdende partijen verspreidden enkel leugens. Tijdens jouw verslaggeving van de terugtocht van het Republikeinse leger in de Slag bij Brunete, sprong jij op de treeplank van de auto van de Poolse Sovjet-generaal Karol Swierczewski met gewonde soldaten. Een tank viel op zijn zij, waardoor jij zeer ernstig gewond raakte en de volgende dag, op 26 juli 1937, overleed. Jij werd 26 jaar. Jouw vriend Willy Brandt zei, dat jij het slachtoffer was van de stalinistische zuivering van communisten en socialisten in Spanje, die tegen Moskou waren. In de zomer van 1937 waarschuwde Willy jou nog om niet in Spanje te gaan werken. Volgens een ooggetuige ben jij door een ongeluk met een achteruitrijtank overreden en overleed jij enkele uren later in het Engelse ziekenhuis El Goloso. De tankbestuurder had niet in de gaten dat hij jou raakte. Jij bent op 1 augustus 1937 op grootse wijze begraven. Er waren tienduizenden mensen op straat.
Jij bent in de Cimetière du Père-Lachiase begraven en jouw graf is door Alberto Giacometti ontworpen. Met de valk Horus en de tekst 'Zodat niemand jouw onvoorwaardelijke strijd voor een betere wereld zal vergeten'. Generaal Swierczewski is op 28 maart 1947 door het Oekraïense opstandelingenleger vermoord, hoogstwaarschijnlijk in opdracht van de Sovjet-inlichtingendienst of Stalin zelf, vanwege insubordinatie. Hij werd 50 jaar. Hij was een alcoholist, die meestal dronken zijn bevelen gaf, met tragische gevolgen voor zijn soldaten van o.a. het Poolse Tweede Leger. Endre had na jou een liefdesrelatie met de roodharige, vrolijke Elaine Justin en met de actrice Ingrid Bergman. Hij overleed op 25 mei 1954 door een landmijn in de provincie Thái Binh in Vietnam. Hij werd 40 jaar.
13 maart 2022
Geplaatst in de categorie: idool