De verdwaalde lesbienne zonder ankerplaats

(voor Carson McCullers (1917 - 1967))

Jij bent geboren als Lula Carson Smith op 19 februari 1917 in Columbus, Georgia. Jouw ouders waren Vera Marguerite Waters en de juwelier/horlogemaker Lamar Smith, die van Franse Hugenotenafkomst was. Jij bent vernoemd naar jouw oma Lula Carson Waters. Opa Waters was een planter en Zuidelijke soldaat. Jouw jongere broer was Lamar Jr. (1919 - 1981) en jouw jongere zus was Margarita (1922 - 1983). Margarita was schrijfster en fictieredactrice/editor van Mademoiselle magazine. Vanaf jouw 10-de kreeg jij pianoles en op jouw 15-de gaf jouw vader jou een typemachine om het schrijven te stimuleren. Jij bent aan de Columbus High School op 1600 Cherokee Avenue afgestudeerd. In september 1934 ging jij op een stoomschip naar NYC, want jij wilde aan de Juilliard School of Music piano gaan studeren. Jij verloor het benodigde lesgeld, waardoor jij ging werken, nachtlessen volgde en schreef. Jij was o.a. serveerster, hondenuitlaatster, medewerkster van een humorblad en receptioniste. Vanwege reumatische koorts keerde jij naar Columbus terug om beter te worden.

Terug in NYC deed jij ondergeschikt werk en werkte jij aan een schrijfsterscarrière. Jij volgde nachtlessen aan de Columbia University en jij kreeg les in creatief schrijven van de schrijfster Emily Dorothy Scarborough, geboren op 27 januari 1878 in Mount Carmel, Texas. Emily's proefschrift 'The Supernatural in Modern English Fiction' is alom geprezen. In 1925 verscheen haar bovennatuurlijke roman 'The Wind', haar meest geprezen werk, wat in 1928 is verfilmd, met Lillian Diana Gish in de hoofdrol. Emily had contact met de schrijfster Edna Ferber en met de dichter Nicholas Vachel Lindsay, die op 5 december 1931 in Springfield zelfdoding pleegde met een fles loog en 52 jaar werd. In 1914 mislukte zijn liefdesrelatie met de dichteres Sara Trevor Teasdale, die op 29 januari 1933 in NYC zelfdoding pleegde met een overdosis slaappillen. Zij werd 48 jaar en zij is in de Bellefontaine Cemetery in St. Louis begraven. Emily overleed op 7 november 1935 in New York en zij werd 57 jaar.

Aan het Washington Square College van de New York University kreeg jij les van de schrijfster/professor Sylvia Chatfield Bates, die in 1921 'Elmira College Stories' publiceerde, ter nagedachtenis aan Eugenia Lee Diven. Sylvia is geboren op 23 februari 1882 in Hartford. In 1936 verscheen jouw autobiografische debuutwerk 'Wunderkind' met 4 uitstekende verhalen. Het verscheen eerder in het literaire tijdschrift 'Story', opgericht in 1931 door Whit Burnett en zijn vrouw Martha Foley. In september 1937 trouwde jij met James Reeves McCullers, een ex-soldaat, kredietverkoper en een beginnende schrijver. Hij werd omschreven als 'een dromer, die zich aangetrokken voelt tot grote, capabele vrouwen'. Hij is geboren op 11 augustus 1913 in Wetumpka. Jullie woonden eerst in Charlotte, waar James werk had gevonden en waar jij schreef. Jouw succes als schrijfster blokkeerde zijn schrijverschap, al schreef hij vooral of zelfs alleen maar brieven. In Charlotte werkte jij soms in de lokale bibliotheek, met een naar binnen gesmokkelde thermoskan vol sherry binnen handbereik. In 1940 woonden jullie in Cross Creek Township, Cumberland. Jij zat vaak in telefooncellen te lezen en naar de voorbijgangers te kijken. James bedroog jou met jouw vriendin Nancy.

Jij was verliefd op een aantal vrouwen, die jij met grote vastberadenheid seksueel achtervolgde. Jouw grootste liefdesobsessie was voor Annemarie Minna Renée Schwarzenbach, met wie jij slechts één keer gekust hebt. De liefde was niet wederkerig, maar jullie bleven wel bevriend en jullie schreven elkaar liefdesbrieven. Jij was ook verliefd op de schrijfster Katherine Anne Porter, Karoline Blamauer, Mary Tucker, Elizabeth Ames, Janet Flanner, Natalia Denesi Murray, Marielle Bancou, Jane Bowles en Rose Louise Hovick. In 1940 verscheen jouw voortreffelijke debuutroman 'The Heart is a Lonely Hunter'. Het verscheen eerst in 'Harper's Bazaar', opgericht op 2 november 1867, met als eerste hoofdredactrice de schrijfster/vertaalster Mary Louise Booth, die in 1859 'History of the City of New York' publiceerde. Mary woonde samen met Anne W. Wright nabij Central Park. Mary vertaalde o.a. 'Un Grand Peuple Qui Se Releve' van Agénor Étienne, comte de Gasparin. Agénor en zijn vrouw, de schrijfster Valérie Boissier, comtesse de Gasparin, waren bevriend met Mary. Agénor deed aan tafeldraaien/spiritualisme. Maxim Lieber was jouw literair agent, zetelend op 55 West 42nd Street in NYC. In 1940 gingen James en jij uit elkaar en in 1941 zijn jullie officieel gescheiden. Vanaf 1941 kreeg jij meerdere beroertes, waar jij deels verlamd van werd. Jij verhuisde naar NYC, waar jij met George Davis, de fictieredacteur van 'Harper's Bazaar', ging samenwonen. George werd in 1941 ontslagen, waarna hij 8 jaar voor 'Mademoiselle' werkte. Hij was een flamboyant genie en een homofiel. In oktober 1940 had hij samen met vrienden de kunstcommune February House op 7 Middagh Street in Brooklyn Heights gesticht, waar jij 'The Ballad of the Sad Cafe' begon te schrijven, geïnspireerd door enkele personen in een buurtcafé. Bewonesr/gasten waren o.a. W.H. Auden, Paul en Jane Bowles, Rose Louise Hovick, Benjamin Britten, Salvador en Gala Dali, Anaïs Nin, Klaus Mann, Richard Wright en de openlijk homoseksuele, Russische Pavel Tchelitchew.

Op 15 november 1942 overleed Annemarie Schwarzenbach in Sils im Engadin/Segl. Zij was in de Engadin van haar fiets gevallen en zij kreeg een ernstig hoofdletsel. Zij was depressief, aan de morfine verslaafd en geregeld onder psychiatrische behandeling. Zij had een zeer dominante, narcistisch-bezettende nazi-moeder, die na Annemarie's overlijden alle brieven en dagboeken van Annemarie vernietigde. Annemarie deed zelfdodingspogingen. Zo deed zij in december 1940 in Amerika een poging tot zelfdoding en werd zij tot februari 1941 in een psychiatrische kliniek verzorgd. Is zij (on)bewust lelijk van haar fiets gevallen om een levenseinde te forceren/uit te dagen/aan te gaan? Zij deed een fietsmanoeuvre zonder de handen aan het stuur te houden. De laatste weken werd zij in haar huis in Sils verzorgd. Door haar geheugenverlies herkende zij niemand meer. Zij is na een verkeerde diagnose in een kliniek overleden. Zij werd 34 jaar en zij is in het Friedhof Horgen begraven. Toen jij haar ogen voor het eerst zag, raakte jij helemaal betoverd door haar hemelse uitstraling. Haar goddelijke, helderziende, niet door het aardse bezoedelde (wat wonderbaarlijk is!) en puur licht uitstralende ogen zijn jou altijd blijven achtervolgen.

Jullie verhuisden naar Fayetteville, waar jij in 2 maanden 'Reflections in a Golden Eye' schreef, opgedragen aan jouw hoogst dierbare vriendin Annemarie Schwarzenbach. Het gaat over homoseksualiteit, sadisme, voyeurisme en fetisjisme. Jij zei: 'Ik word de personages waarover ik schrijf en ik zegen de Latijnse dichter Publius Terentius Afer, die zei 'Niets menselijks is mij vreemd!''. Jouw vader overleed op 1 augustus 1944 in Columbus. Hij werd 55 jaar en hij is in de Riverdale Cemetery begraven. Hij pleegde mogelijk zelfdoding. George's enigste roman is 'The Opening of a Door' uit 1931. In 1945 hertrouwde jij met James Reeves. Na 1945 woonden jullie vooral in Parijs. In die tijd was jij dik bevriend met Truman Capote en Tennessee Williams. Jij had een liefdesrelatie met de componist David Leo Diamond. met wie jij in Rochester samenwoonde. David was ook verliefd op jouw man James. Van 1945 tot 1967 woonde jij in South Nyack, New York.

In 1946 verscheen jouw roman 'The Member of the Wedding' en in 1951 verscheen 'The Ballad of the Sad Café', een novelle en 6 korte verhalen, o.a. 'Wunderkind'. In 1948 was jij zwaar depressief en deed jij een poging tot zelfdoding. George Davis trouwde in 1951 met de zangeres/actrice Karoline Wilhelmine Charlotte Blamauer. Sylvia Plath bewonderde jouw werk en haar gedicht 'Mirror' begint met jouw uitdrukking 'silver and exact', waarmee jij treinsporen beschreef. Rond 1951 woonde jij in de kunstenaarskolonie Yaddo in Saratoga Springs, wat van de bankier/financier Spencer Trask en zijn vrouw, de schrijfster/pacifiste Katrina Nichols, was. Hun 4 kinderen Alanson, Christina, Spencer en Katrina overleden in de kindertijd. Spencer overleed op 31 december 1909 door een treinongeluk. In 1921 hertrouwde Katrina met de bankier George Foster Peabody. In de jaren 50 was jij in therapie bij Mary A. Mercer, met wie jij onderzocht of jij volkomen lesbisch was. Mary en jij hadden ook een lesbische relatie met elkaar. Op 19 november 1953 probeerde James Reeves jou zover te krijgen om samen met hem zelfdoding te plegen, maar jij vluchtte van hem weg en hij pleegde daarna zelfdoding in jullie Parijse hotel in Île-de-France. Hij nam een overdosis slaappillen en hij werd 40 jaar. Hij is in Neuilly-sur-Seine begraven. Zijn jongere zus Marguerite overleed op 29 juni 1947. Zij werd 31 jaar en zij is in Jesup, Wayne County, begraven.

Op 30 juni 1955 overleed jouw moeder in Nyack. Zij werd 65 jaar en zij is in de Oak Hill Cemetery begraven. In 1957 verscheen jouw toneelstuk 'The Square Root of Wonderful', geschreven vanuit jouw traumatische ervaring van de zelfdoding van James. George Davis overleed op 25 november 1957 in Berlijn door een hartaanval en hij werd 51 jaar. In 1961 verscheen jouw laatste roman 'Clock Without Hands'. Volgens Sarah Schulman had jij een gebrek aan wederkerige, lesbische liefde en het onvermogen om lesbische seks te consumeren, was jij schandalig agressief in jouw consequent mislukte zoektocht naar seks en liefde met een andere vrouw en sloot jij primaire vriendschappen met andere homo's. Jij leed jouw hele leven aan alcoholisme en diverse ziekten, met name reuma, longontstekingen en kanker. De laatste jaren van jouw leven zat jij in een rolstoel. Vlak voor jouw overlijden dicteerde jij jouw onvoltooide autobiografie 'Illumination and Night Glare'. Jij overleed op 29 september 1967 na een hersenbloeding. Jij werd 50 jaar en jij bent naast jouw moeder in de Oak Hill Cemetery in Nyack begraven.

Lula Carson Smith McCullers

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54