Ellen Foley: 'Will You Love Me Forever?'

Na een jaar wachten (anderen wachten al twee jaar) zou het dan eindelijk zover zijn; Ellen Foley zou op 7 januari 2022 een concert in Gouderak geven! Ik had me er de hele dag op voorbereid en toen ik eindelijk mij ijzeren, oranje ros van stal haalde, ging ik manmoedig op pad. Ik kon op de fiets naar Ellen Foley en dat vond ik op zich al een bijzondere gebeurtenis. Het was overigens een kippeneindje vanaf mijn luxueuze kasteeltje. Het regende niet eens en de temperatuur was wonderbaarlijk aangenaam. Bij het drukke kruispunt trapte ik de IJssel over en na de benzinepomp volgde ik de weg naar rechts. Ik wist de route bijna blindelings te doen, want ik had de dag daarvoor al geoefend. Ik wilde zeker weten, dat ik de locatie ook in het donker zou vinden. Bij een diepe sluis bleef ik weer even stilstaan om in de diepte te kijken. Het valt me op dat die houten sluizen vaak gedeeltelijk lek zijn. Bij Theaterbakkerheij was buiten geen kip te zien en stonden slechts enkele fietsen. Ik naar binnen en de bar in, waar luidruchtig gedart werd. Een vriendelijke man kwam op mij af, ik vermoed één van de bazen, en ik stamelde iets van 'concert Ellen Foley'. Hij trok een bedrukt gelaat en hij vertelde mij dat het was afgelast en dat ik de mail vast niet gelezen had. Dat klopte en dus vertelde hij mij, dat Ellen één of ander virus (geen corona) heeft en in bed ligt te huilen, omdat zij net zo baalt als wij.

Toen ik er heen fietste, dacht ik nog, dat het wel eens één van de laatste keren kan zijn, dat ik een optreden van haar kan meemaken. De dame in kwestie is namelijk al 71 jaar en de eindstreep van haar rock 'n' roll jaren is in zicht. Toch hoop deze fabuleuze legende nog eens in levende lijve mee te maken, een wens, die nog niet verkeken is, want de theaterinformant zei, dat ze voor een nieuwe datum gaat en dat de tickets geldig blijven. Hij vertelde me ook, dat er zelfs mensen helemaal uit Duitsland waren gekomen en dat die een hotel hadden geboekt. Haar theatertournee heet nog steeds 'About Time', naar haar album uit 2013. Dat wordt dan inderdaad tijd.

Ellen Foley is geboren op 5 juni 1951 in St. Louis, Missouri. Haar ouders waren John en Virginia B. Foley. Zij studeerde aan de Webster University en zij studeerde acteren aan de HB Studio op 120 Bank Streets in Greenwich Village, NYC. Net als vele andere beroemdheden, o.a.: Barbra Streisand, Robert de Niro, Candice Bergen, Faye Dunaway, Whoopi Goldberg, Bette Midler, Liza Minnelli, Al Pacino, Steve McQueen, Gene Wilder en Sigourney Weaver. Ellen brak door met 'Paradise By The Dashboard Light', een duet met Meat Loaf, oftewel Marvin Lee Aday, geboren op 27 september 1947 in Dallas. Dat was in oktober 1977, toen Meat Loaf's legendarische album 'Bat Out of Hell' uitkwam. Ik was toen 12 jaar en ik woonde met mijn ouders en twee broers in de gereformeerde pastorie aan de Eyso de Wendtstraat in Kollum. Mijn broers en ik kwamen vaak bij de familie Zeldenrust aan de Voorstraat. De altijd vrolijke heit Zeldenrust had daar een slagerij. Ik was bevriend met de latere schrijver/journalist/docent Auke Zeldenrust. Ik geloof dat het de tijd van Toppop was, in ieder geval zag ik bij heit en mem Zeldenrust en hun 13 kinderen voor het eerst die beroemde videoclip bij 'Paradise By The Dashboard Light' op hun televisie, die rechts in de hoek van de keuken/kamer stond. Het was al een kleurentelevisie. Ik was meteen verliefd op de schaars geklede jongedame, die samen met Meat Loaf een soort liefdesgevecht aan het zingen was. Ik vond de opbouw van het lied fantastisch en de energie spatte van het scherm. De combinatie van die superdikke zanger met die sexy zangeres stal meteen mijn hart. Dit was pure rock 'n' roll en het activeerde een onvermoede wildheid in mij. Beide stemmen waren keigoed en harmoniëerden uitstekend met elkaar. Ik keek echt tegen hen op. Zij waren in mijn ogen de nazaten van de Amerika-pioniers, van het Wilde Westen, waar ik destijds en later veel over las en bekeek. Pas veel later ontdekte ik, dat de zangeres van 'Paradise By The dashboard Light' Ellen Foley was en dat de dame in de videoclip Karla DeVito was. Kara playbackte en Karla ging met Meat Loaf mee op tournee. Ellen ging niet mee, omdat zij haar musicals en filmrollen belangrijker vond, dan samen met Meat Loaf één song zingen. Ellen was/is ook een Broadway- en filmactrice. Zij speelde o.a. in de films "Hair', 'Tootsie', 'Fatal Attraction' en 'Cocktail'.

Karla DeVito is overigens ook een zangeres en actrice en bevriend met Ellen. In 1979 verscheen Ellen's debuutalbum 'Night Out', met haar beroemde klassiekers 'We Belong To The Night' en 'What's a Matter Baby'. In 1981 verscheen haar album 'Spirit of St. Louis', wat zij samen met The Clash en The Blockheads maakte. Met o.a. 'The Shuttered Palace' en 'Theatre of Cruelty'. In 1983 verscheen 'Another Breath', met o.a. 'Boys in the Attic' en 'Run For My Life', wat ook door de zangeres Eleanor Louise Greenwich is geschreven. Eleanor schreef samen met Joel Adelberg en Phil Spector o.a. 'Do Wah Diddy Diddy', 'Da Doo Ron Ron', 'Be My Baby', 'Then He Kissed Me', 'Chapel of Love' en 'River Deep, Mountain High'. Eleanor was van 1962 tot 1965 met de zanger/producer/tekstschrijver Joel getrouwd. Ellen speelde in een Broadway-show in The Bottom Line op 15 West 4th Street over Eleanor's muziek uit de jaren 1960. Ellen schreef mee aan de jukeboxmusical 'Leader of the Pack' over Eleanor's leven. Eleanor overleed op 26 augustus 2009 door een hartaanval in het St. Luke's-Roosevelt Hospital (nu Mount Sinai West) in Manhattan. Zij werd 68 jaar en zij is in het Pinelawn Memorial Park and Arboretum begraven. In 2013 verscheen Ellen's album 'About Time', met o.a. 'If You Can't Be Good', 'Nobody Ever Died From Crying' en 'If You Had a Heart'. In 2021 verscheen 'Fighting Words', met o.a. 'I'm Just Happy to Be Here', een duet met Karla DeVito. Hoe mooi is dat, zo is de cirkel weer rond. Het lied 'Should I Stay or Should I Go' van de punkrockband The Clash gaat over de turbulente relatie van de zanger Michael Geoffrey Jones en Ellen destijds. Michael schreef samen met Joe Strummer (John Graham) enkele songs voor 'Spirit of St. Louis'. Joe overleed op 22 december 2002 in Broomfield door een hartaanval. Hij werd 50 jaar. Ellen is op 29 april 1990 met de schrijver Doug Bernstein getrouwd. Zij kregen samen twee zonen, Timothy en Henry Bernstein.

Ellen zong mee op Meat Loaf's laatste album 'Braver Than We Are' uit 2016. Marvin Lee Aday overleed op 20 januari 2022 in Nashville. Waarschijnlijk aan corona en hij werd 74 jaar. Marvin is gecremeerd en zijn as is aan zijn weduwe Deborah Gillespie gegeven, met wie hij sinds 2007 getrouwd was. Marvin was van 1979 tot 2001 met Leslie G. Edmonds getrouwd, met wie hij in 1981 in NYC de dochter Amanda Aday kreeg, een actrice. Marvin is de adoptievader van Pearl Aday (1975), een zangeres. Marvin's vaste medewerker, de componist/producer/tekstschrijver Jim Steinman overleed op 19 april 2021 in Danbury door nierfalen. Hij werd 73 jaar. Marvin's ouders Orvis Wesley Aday en Wilma Artie Hukel zijn in het Restland Memorial Park begraven. Marvin leek sprekend op zijn opa David Lee Hukel, die dominee was. Pearl Aday is de dochter van Leslie G. Edmonds en Clark Pierson, die drumde bij Janis Joplin en haar rockband Full Tilt Boogie Band. Pearl is getrouwd met de muzikant/gitarist (thrashmetal) Scott Ian Rosenfeld, met wie zij in 2011 de zoon Reyel Young Ian kreeg. Scott Ian is lid van de heavymetalband Anthrax.

Ik hoop maar, dat Ellen haar tournee naar ergens in de lente/zomer gaat verzetten, zodat zij niet zo gauw een virus oploopt. De geest is gewillig, maar het vlees is zwak, zegt men wel. Als 71-jarige nog volop willen rocken is natuurlijk ergens nogal tegennatuurlijk, want het sterk verouderde lichaam moet dat wel aankunnen. Het zal mij inderdaad benieuwen of ik Ellen inderdaad nog live ga meemaken, want even bekroop mij de gedachte, dat al dat herhaaldelijke uitstellen wel eens een voorbode van het definitieve einde kan betekenen. Straks krijgen alle concertwachtenden een wel heel bedroefde mededeling in hun mailbox. Ach wat, ze zal er vast wel weer bovenop komen en die achterstallige tournee kunnen klaren. Zelfs al komt ze met een rollator of elektrische rolstoel het podium betreden. Zelfs al moet ze als 100-jarige het Gouderakse theater ingetakeld worden, mijn ticket ligt geduldig te wachten!...

p.s.: 'lag geduldig te wachten!', want inmiddels is duidelijk geworden dat Ellen Foley haar tournee niet verder af gaat maken en dat zij hoogstwaarschijnlijk nooit in het verdrietige dijkdorp Gouderak zal komen.

Ellen Foley Meat Loaf

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 4 stemmen 48