Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

In waanzin gedompeld de waanzin getransformeerd

(voor Yona Wallach (1944 - 1985))

Jij bent geboren op 10 juni 1944 in Kiryat Ono (Kefar Ono) bij Tel Aviv. Jouw ouders waren Michael Wallach (1912 - 1948) en Esther Gofman (1910 - 1985). Jouw naam Yona kreeg jij als eerbetoon aan drie overleden familieleden. Op jouw 4-de werd jouw vader tijdens de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948 op een gruwelijke manier gemarteld en vermoord. Met jouw moeder en jouw zus Nira woonde jij aan de Michael Wallach Straat in Kiryat Ono, de stad, die jouw vader heeft gesticht. Op de basisschool ging alles uitstekend met jou, maar daarna werd jij opstandig. Jij droeg de kleren van jouw vader en jij was androgyn. Op jouw 16-de onderging jij een eerste abortus. Jij werd naar de 10-de klas van de middelbare school Tikhon Hadash in Tel Aviv gestuurd en jij ging een korte tijd naar de Avni Arts School aan de Eilat Street in Tel Aviv. Rond jouw 19-de ging jij naar Jeruzalem. Jij las veel en jij leerde van het leven zelf. Jij associeerde jezelf met kleine dieven en drugsdealers. Jij was geïntrigeerd door hun manier van leven en de lelijke kant van de wereld.

Als late tiener kreeg jij een eerste mentale inzinking en daarna volgden er nog een paar. Rond jouw 20-ste heb jij jezelf vrijwillig in een psychiatrisch ziekenhuis laten opnemen, omdat jij impulsen had om jouw moeder te willen beschadigen. Mogelijk wilde jij ook de waanzin van jouw vrienden ervaren. Jij ontmoette een arts, die misbruik van jouw bereidheid om drugs te gebruiken maakte. Hij gaf jou een LSD-therapie, maar door zijn onervarenheid gaf hij jou bijna een dodelijke overdosis. Jij genoot van de psychotica en jij beschreef de hallucinaties als een bewustzijnsverruiming. Volgens jouw therapeut identificeerde jij jezelf als homoseksueel, maar wilde jij nog steeds relaties met mannen. Jij gapte de vriendinnen van jouw mannelijke vrienden. Op jouw 24-ste verbleef jij vier-en-een-halve maand in een psychiatrisch ziekenhuis. Jij was door de drugs psychotisch geworden en jouw vrienden dachten dat jij suïcidaal zou kunnen zijn. Volgens jezelf voelde jij jezelf pas veilig en beschermd toen jouw werken waren gepubliceerd en jouw roem een feit was. In 1966 verscheen 'Dingen' (Devarim), in 1969 'Twee Tuinen' (Shnei Ganim), in 1976 'Shirah', wat direct geprezen werd, in 1983 'Wild Licht'(Of Pere), in 1985 'Formulieren' (Mofah) en 'Verschijning'. Postuum verscheen in 1992 'Geselecteerde gedichten 1963 - 1985'.

Op jouw 18-de werd jij door de uitgeverij Eked Tel Aviv afgewezen. Jij was lid van de Tel Aviv Poets, beïnvloed door de Beat Generation, met o.a. Yair Hurvits (1941 - 1988) en Meir Wieseltier (1941, Moskou), de mede-oprichter/-redacteur van het literaire tijdschrift 'Siman Kriya'. Op jouw 19-de, op 3 januari 1964, verscheen jouw eerste gedicht in in de krant Yedioth Ahronoth, met de redacteur Herzl Rosenblum. Yair Hurvitz stuurde jouw gedicht naar een literair tijdschrift. De krant HaBoker noemde jou 'een belangrijke, jonge, Israëlische avant-garde dichteres'. Jij experimenteerde jarenlang met harddrugs en seks. Jij bleef jouw hele leven in Israël en jij bestudeerde de Kabbalah. In 1974 deed jij een poging tot zelfdoding en weigerde jij een ziekenhuisopname. Samen met twee bevriende muzikanten had jij een rockband, waarmee jij jouw poëzie uitvoerde. Omdat jij nogal uit de toon zong, lieten de bandleden jou jouw poëzie voordragen. Jij vermaakte het publiek met jouw nadrukkelijk erotische gedichten en provocerende kleding. Jij was lid van de Tel Aviv Foundation for Culture and Art en jij won in 1977-1978 drie prijzen, o.a. de Kugelprijs van Holon en de Premier's Prize. Jouw moeder was mede-eigenaar van de dorpsbioscoop. Jij leefde van de financiële steun van jouw moeder, omdat jij geen baan had. Jij was geïnspireerd door de dichters Nathan Zach (1930 - 2020) en David Avidan (1934 - 1995).

Op jouw 36-ste ontdekte jij een knobbeltje in jouw borst en had jij borstkanker. Jij weigerde twee jaar een behandeling, omdat jij geloofde, dat de geest, die jou van poëzie voorzag, jou ook zou helpen om te herstellen. Op een ochtend had jij zoveel pijn in jouw borst en in al jouw botten, dat jij besloot om wel een behandeling te doen. Een arts in Kiryat Ono vertelde jou, dat jij nog minder dan 8 jaar te leven had. Jij ging door met de behandeling en jouw vrienden hielpen jou bij het toedienen van jouw medicijnen. Jij was in die tijd vreselijk eenzaam. Jouw ruwe gedrag was meer zachtaardig en kinderlijk geworden. Jij overleed op 26 september 1985 in Kiryat Ono door borstkanker. Jij werd 41 jaar. Tussen 2012 en 2014 verschenen er 3 films over jou, o.a. 'Yona Wallach: The Seven Tapes' van Yair Qedar, gebaseerd op opgenomen gesprekken van jou met de schrijfster Halit Yeshuron. De filmmaker/burgerrechtenactivist Yair Qedar (Afula, 13 juni 1969) maakte deze film in 2012. Hij richtte de eerste, Israëlische homokrant 'HaZman HaVarod' (De roze tijd) op. In 2009 maakte hij de documentaire 'Gay Days' en hij zet zich in voor de LGBTIQAP-gemeenschap. Jouw oudere zus Nira Schentzer (1938) woont in Jeruzalem. Jij was van haar vervreemd geraakt. Hierbij 3 door mij vertaalde gedichten van jou:


Masturbatie

Jij sliep opnieuw met Dhr. Niemand
beminde zijn lege blik
en omarmde zijn afwezige lichaam.

De ogen van jouw minnaar kijken naar een buitenlands punt
niet precies op jou niet op jou,
hij is jong en al zo bitter.

De liefde die jouw vlees voor een ogenblik penetreerde
vult jouw lichaam en ziel met warmte
van de punten van jouw haar tot jouw innerlijke organen,

laat jou weer alleen met Dhr. Niemand
streelt zonder hand jouw lichaam
die reageert zonder emotie geen expressie
geen warmte bij elke actie -

Jij toonde het gedicht aan jouw jonge minnaar
hij reageert met woede en zegt dat het slecht is
en helemaal geen gedicht en hij keert jou de rug toe
misschien denkt hij dat hij geen man is,

denkt hij dat hij geen man is?
hij begrijpt de poëzie niet, met gevoelens
vraagt teveel van hem, uren,
wanneer 5 minuten van liefde voldoende zou zijn
voor een hele dag met de benodigde warmte,

geen man verkilt jouw emoties bevriest
jouw lichaam, de kou verspreidt zich door jouw ledematen
bevriest jouw wangen en zendt een nerveuze huivering
van de curve van een wang naar het tegenovergestelde oog
en de uitbundigheid van het knopje van emotie
en zendt de smaak van pijn naar de slokdarm
naar diverse delen van de nek en naar de rug.

Jij legt jouw minnaar de betekenis van tijd of liefde uit,
5 minuten zijn als uren, 5 uren zelfs, er zijn allerlei soorten,
het is het waard om alle mogelijke tijden te gebruiken
wanneer dan ook
want het is onmogelijk om voor het werk in de ochtend
om 3 uren lief te hebben om op te warmen en dat is het
hij slaat snel aan en probeert het maar is teleurgesteld
het lijkt hem niet zo snel fijn
hij wil het meer overvloedig dan het is
maar hij is slim en er is een kans een gelegenheid
zoals dit misschien niet meer in zijn leven terugkomt
jij moet jouw ideeën een beetje veranderen en jezelf aan de situatie aanpassen,
maar hij is weer alleen met zichzelf en met jou
en vraagt om de kracht van een nacht in een korte ochtend.

Jij zendt een koude blik naar geen man
en jij belooft hem om hem in de avond weer te ontmoeten
natuurlijk komt hij terug, hij is spiritueel dood
hij geeft de koudste blik
en staat bij jou wachtend om ieder gevoel via de lucht op te vangen,
om het in complete leegte te veranderen in niets.

Jij bestudeerde de blik van jouw minnaar
zijn donkere ogen twee bessen
die dreigen te sturen een blik zo zacht
als de herinnering aan de smaak van druiven, kijken in angst
en meer dan zijn blinde zenuwen
die de zachte scheuten van gevoel en liefde in gevaar brengen.

Wanneer hij gek wordt vraag jij, zal hij verliezen,
de beweging van de wind over zijn gezicht
markeert sporen die jij vakkundig ontcijfert,
jij geeft stem aan vrolijke geluiden van stretchen,
hij werkt even mee en zendt een glimlach
en jij keert hem naar binnen met zelfliefde
brengt hem naar buiten en staart naar hem als een juweel,
hij komt voort uit de oude liederen en hij is één van hun helden,
zijn schoonheid is ook zoiets, hij is één van de wonderlijke namen
zo verloren in het bange angstig zijn in de baarmoeder van de samenleving,
hij zal daarbuiten nog monsterlijker worden geboren
opnieuw geboren en zal van jou houden
elke morgen zoals het hoort zoals hij kan,

hij zal wennen aan jouw prostitutie waarvan de bron intern en logisch is
anders zou het niet samengaan
en zijn fatsoen volgens elk eervolle huiselijke begrip
dat onderscheidt tussen wat en hoe wanneer en waar,
en zijn liefde zal minder dode vormen dragen,
en jij zult jezelf weer aan Dhr. Niemand overgeven
in de moeilijke momenten zal hij jouw vingers bevriezen
jezelf strelend met diverse verlangens,

maar gedichten zijn slechts een technische kwestie
verworven tijdens de levensjaren
de held zal in iedere poëtische vorm leven
als derde persoon of eerste of tweede,

hij zal dit ook begrijpen
zal leven als eerste persoon, tweede of derde
de impressie die hij maakt is vooral dat hij leeft
als derde persoon met zichzelf
spreekt over zichzelf als over hij als over iemand waar je moe van bent,
spreekt gescheiden van zichzelf en zijn seks
spreekt over zichzelf als over hij en niet over dit zijn emoties
dat is iemand anders helemaal de ander
op wie hij jaloers is voor wie hij bang zal zijn,
seks dat is hij, hij geeft het aan hem
jij bent zijn moeder breng hem naar boven
geef hem zijn vertrouwen terug zijn geloof in zichzelf
jij ontmoet met Dhr. Niemand en leert over andere mensen
over de andere hij
hoewel de hij alle soorten natuur kan zijn
jij sluit jezelf aan bij zijn voor zichzelf gescheiden geslacht
het ik voelt het ik voel het,
ik mijn lichaam mijn ziel mijzelf en mijn vlees,
hij zal worden gecultiveerd zal opera's beminnen en emoties,
omdat de vrucht van de liefde van korte duur is
nog meer dan de vruchten van een gedicht als dit.


Aardbeien

Wanneer je bij mij komt slapen
draag een zwarte jurk
bedrukt met aardbeien
en een zwarte hoed met brede rand
versierd met aardbeien
en houdt een mand met aardbeien vast
en verkoop mij aardbeien
vertel me in een zoete, hoge stem
aardbeien aardbeien
wie wil er aardbeien
draag niets onder de jurk
latere snaren zullen je optillen
onzichtbaar of zichtbaar
en laat je direct op mijn pik zakken.


Jonathan

Ik ren op de brug
en de kinderen na mij
Jonathan
Jonathan roepen ze
een beetje bloed
slechts een beetje bloed
om de honing af te maken
ik ga akkoord met het doorboren met een punaise
maar de kinderen willen
en zij zijn kinderen
en ik ben Jonathan
met een gladioolstengel stoten zij mijn hoofd eraf
met twee gladiolenstengels verzamelen zij mijn hoofd
en wikkelen mijn hoofd in ritselend papier
Jonathan
Jonathan zeggen ze
vergeef ons echt
we hadden niet gedacht dat je zo was.


Yona Wallach

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
20 januari 2023


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)