Glasheldere ondoorzichtigheid
Vooraf wil ik gaarne iets verduidelijken: de door mij in onderstaande zinnen gebruikte woorden als “bewustzijnsniveau” e.d. zijn door mij min of meer lukraak gekozen en missen elke vorm van een onderbouwing. Hopelijk is dit geen doodzonde om binnen de context Proza met een of meer minder vertrouwde begrippen iets te willen verduidelijken zonder het begrip Proza te verminken. Op die manier blijft het onaangetast en wordt het geen wetenschappelijk naslagwerk.
Gisteren schoot mij opeens de de naam van tijdens zijn rijke acteursleven zeer bekende ‘Henk van Ulsen’ te binnen, of, eerlijker gezegd: te hulp. Velen onder de gewaardeerde lezers herinneren zich vast zijn solo-optredens in het jaar 1967 voor de tv en ook op de radio met het tot leven brengen van een meesterwerk van de Russische schrijver Nicolai Gogol: “Dagboek van een gek”. De enorme lap tekst uit dit lijvige werk declameerde hij uit zijn geheugen. Dit alleen al, gecombineerd met de voor deze rol benodigde manier van stemveranderingen om gevoelens hoor- en zichtbaar te maken, vind ik heden nog steeds bewonderenswaardig. Hij vertolkte een verhaal vanuit een ander bewustzijnsniveau (dat Gogol creëerde) moeiteloos naar dat van het niveau van het publiek. Daar kwam ik afgelopen week pas achter; tot aan dit tijdstip had ik en heb ik nog deels een andere voorstellijn over de diverse niveaus van mijn bewustzijn.
Tot nu toe zag ik alle denkbare niveaus van mijn bewustzijn als ‘lagen’, zoals de bladzijden van een boek. Je kon alleen op één niveau tegelijk zijn, de rest was, onzichtbaar en niet te beïnvloeden en als gegevensdrager buiten mijn bereik. Zo zit ik op dit moment op bewustzijnsniveau nr. één creatief te werken. Dit is voor mij het volle bewustzijn waarin ik o.a. word geacht op alle onderdelen verantwoordelijk te zijn voor mijn daden en volledig toerekeningsvatbaar zou moeten worden geacht. De tweede trap van het bewustzijnsniveau bereik ik tegen de avond, waar ik door vermoeidheid minder alert ben en trager functioneer. Nog een tijdje later bereik ik geeuwend een nog lager niveau: dat van slaperigheid, trage reacties om vervolgens, op bed, loom en traag denkend het bewustzijnsniveau van een soort sluimertoestand te bereiken.
Daarna val ik meestal meteen in slaap en wordt mijn bewustzijn, vermoedelijk door hersenimpulsen, uitgeschakeld. Uren later geraak ik in de remslaap-fase, waar je kunt dromen en waar sommige mensen zelfs op prikkels van buitenaf reageren: ze geven antwoord op aan hen gestelde vragen. Tegen de ochtend of na zoveel uren slaap bereik ik weer bewustzijnsniveau één. Zo werkt het in mijn beleving. Ik kan echter met geen mogelijkheid gelijktijdig op twee verschillende niveaus tegelijk zijn; deze zijn als de bladzijden van een boek ondoorzichtig, dacht ik, totdat je met iets wordt geconfronteerd wat deze zekerheid verstoort en je beangstigend in verwarring brengt.
Onlangs heb ik, door de huisarts voorgeschreven, twee weken lang morfine moeten slikken, een keer daags een capsule van 5mg en twee keer per dag eentje van 10mg.
Het was de bedoeling om zodoende de pijn van de lage rug-ontsteking te dempen of te doen verdwijnen. Mijn echtgenote heeft alle dagen tegen een op de bank zittende slapende man aan zitten kijken. Tussentijds kreeg ik, ook ’s nachts, hallucinaties.
Zo zat ik opeens tóch op twee bewustzijnsniveaus tegelijk, getuige het feit, dat ik de mij aangereikte voorwerpen trachtte te pakken, hetgeen altijd lukt in de remslaap maar nooit in een sluimertoestand. Ik hoorde mezelf praten, tegelijk wetend, dat mijn echtgenote mij niet kon horen. Overdag schrok ik, omdat er, uit het niets, stemmen mijn naam riepen maar niet reageerden op mijn antwoord. Alles werd paradoxaal: de bladzijden waren opeens doorzichtig én toegankelijk. Deze toestand was niet zoals ik was gewend en ik werd van alles oprecht bang. Op mijn verzoek heeft de huisarts de morfinemedicatie onmiddellijk beëindigd en de eerdere medicatie weer hersteld, die tot mijn verbazing én opluchting nu wél meteen verlichting bracht.
ziggo.nlGeplaatst in de categorie: psychologie
bewustzijnsniveau
123
Geef je reactie op deze inzending: