De christelijke coach van Pieter Omtzigt
In zijn eentje staat Pieter Herman Omtzigt zijn mannetje ook wel, maar hij heeft de perfecte match met zijn vrouw Ayfer Koç gevonden. Zij is werkelijk zijn steun en toeverlaat en wanneer hij dreigt om te vallen, weet zij hem te stutten en op te knappen. Qua opleiding, gedrag en gewoonten lijken zij veel op elkaar. Beiden zijn zij gereserveerd, timide en keurig. Zie hiervoor op You Tube 'Pieter Omtzigt & Ayfer Koç blikken terug op 2020' bij 1 Twente Enschede. Hierop zijn ook even de 2 dochters van Ayfer uit haar eerste huwelijk te zien en de 2 dochters van Pieter en Ayfer zijn te horen. Dat is best bijzonder, omdat Ayfer en Pieter hun kinderen zoveel mogelijk willen beschermen en niet onnodig belasten.
Pieter is geboren op 8 januari 1974 in het Bronovo-ziekenhuis in Den Haag. Zijn vader Johannes Cornelis Jacobus (Jan) Omtzigt (1 december 1939, Ter Aar - 9 maart 2019) was een rijksambtenaar bij de PTT en later de directeur van het retraitehuis 'De Zwanenhof' bij Zenderen, namens het Aartsbisdom Utrecht gedelegeerde voor het katholieke onderwijs en diaken van de Elisakerk op de Rembrandtlaan 23 in Almelo. Pieter heeft een tweelingbroer. Indien dat een eeneiige is, dan komt dat in de toekomst van Pieter misschien nog eens van pas. Op zijn 5-de verhuisde hij met zijn ouders, zijn tweelingbroer Dirk-Jan en een andere broer, van Wassenaar naar Borne. Hij ging naar het gymnasium op het RK Lyceum De Grundel in Hengelo, net als Dirk-Jan, die later aan de Durham University studeerde. Dirk-Jan studeerde vervolgens economie aan de University of Oxford en hij was Economic Advisor bij de regering van Zuid-Soedan. Nu is hij Chief Economist bij de UN Office for the Coordination of Humanitarin Affairs. In 2014 trouwde hij met Tamara van Vliet. Pieter behaalde in 1996 een BA graad in Economie en Statistiek met Europese studies aan de University of Exeter op Northcote House, Queen's Drive in Exeter. Het motto van deze universiteit is: We follow the light. Andere oud-studenten zijn o.a. Sigrid Kaag, Joanne Rowling (Harry Potter), prinses Elena van Spanje en de kinderen van prinses Anne, Peter Phillips en Zara Tindall. Pieter studeerde ook aan de elitaire LUISS aan de Viale Romania 32 in Parioli, Rome. Tot zover Pieters en Dirk-Jans biografieën, want het gaat mij met name om zijn inspirerende, evenwichtige en intelligente vrouw Ayfer.
Ayfer Koç is geboren in 1971 in de schitterende Turkse plaats Mardin. Daar is zij opgegroeid in een Syrisch-orthodoxe gemeenschap. Voor de genocide op de Arameeërs was de zetel van de Syrisch-orthodoxe patriarch in het Mor Hananyoklooster, 5 kilometer vanaf Mardin. Ayfers vader was een succesvolle ondernemer en zij woonden in een mooi huis. Hun vrijheid werd echter steeds verder ingeperkt. Zij mochten niet politicus, burgemeester, politieman of rechter zijn. Er was een vijandige, islamitische sfeer in Mardin. Als kind werd Ayfer samen met andere christelijke kinderen wel eens met stenen bekogeld of uitgescholden. Zij waren een minderheid en zij leefden altijd met een bepaalde angst. Zij werden steeds meer gediscrimineerd en er konden in Mardin zelfs Syrisch-orthodoxe meisjes ontvoerd worden. Haar familieleden werden gevangengezet.
In Mardin volgde Ayfer elke zaterdag bijbellessen en met Kerst, Pasen en Maria-opstanding logeerden zij met meerdere gezinnen in een klooster. Haar grootouders hadden een prachtig huis van drie verdiepingen en met een kelder. Daar woonden meerdere gezinnen in. In Mardin ontstond het christelijk geloof. Jezus sprak Aramees. Ze woonde in het oude gedeelte.
In 1979 zijn zij naar Nederland gegaan. Eerst vertrokken haar moeder, twee zussen en een broertje. Haar vader had nog enkele winkels in Turkije en zij wilden eerst afwachten hoe Nederland beviel. In 1980 gingen haar vader, een zus en zij ook naar Nederland. Ayfer was toen 9 jaar.
Zij woonden eerst bij een oom in Hengelo in huis, terwijl zij op een verblijfsvergunning wachtten. Zij waren bang om uitgezet te worden naar Turkije. Vandaar dat zij als vluchtelingen gingen onderduiken in de Remonstrantse kerk in Lochem. Daar verbleven zij maar liefst 8 maanden en de eerste 3 maanden bleven zij binnen. De barmhartigheid van de kerkelijke vrijwilligers blijft haar altijd bij. Door de belangeloze vrijwilligers leerde zij de befaamde noaberschap kennen. In 1981 kregen zij een zomerhuisje in Enschede en pas in 1985 een verblijfsvergunning. Zij leefden in armoede, zij hadden heimwee en zij voelden zichzelf ontworteld. Zij misten hun familie in Turkije. Haar vader heeft zijn ouders nooit teruggezien. Ayfer leefde tussen twee culturen in en zij besloot beide culturen te omarmen. Na het gymnasium studeerde zij bestuurskunde/bedrijfskunde aan de Universiteit Twente en vervolgens de studie 'Controles bij de overheid' (Beleidscontrol Executive Education) aan de VU Amsterdam. Zij trouwde met een Nederlandse man, wat bij haar achterban als een schande werd gezien. Met die Nederlander kreeg zij twee dochters, maar die Nederlander heeft haar plotseling verlaten toen hij op een andere vrouw verliefd werd.
In 2005 of 2006 zag ze Pieter voor het eerst op een receptie en dacht zij: 'Hé, wat een leuke man is dat!'. Niet lang daarna zag zij hem op een congres in Enschede, waar hij over pensioenen sprak. Zij was de enige, jonge vrouw tussen allemaal grijze mannen. Zij kwam daar speciaal voor hem naartoe en zij raakte volop met hem aan de praat. De dringende, oude mannen om hen heen kwamen er ineens niet meer tussen om Pieter een vraag te stellen. De liefdesklik was een feit. Na de heftige teleurstelling van haar eerste echtgenoot liet Pieter haar weer stralen.
In 2008 begon Ayfer haar eigen bedrijf Ayfer Advies & Coaching van hoogopgeleide (multiculturele) talenten. Zij was gemeenteraadslid en CDA-fractievoorzitter van van Enschede. Zij is lid van de Rekenkamer in Hengelo. In 2009 was zij terug in Mardin, dat zij niet meer herkende, omdat de oude, christelijke cultuur is weggevaagd. Haar geloof is een zeer belangrijke inspiratiebron voor haar. Een deel van de christelijke vluchtelingen, die nu in Europa wonen, heeft een tweede huis in of rond Mardin gekocht. Vooral ouderen gaan in de zomers naar Mardin terug.
In 2009 is Ayfer met Pieter getrouwd. Zij kregen twee dochters. De twee oudste van hun vier dochters studeren in Amsterdam. Dat zou bijvoorbeeld o.a. Marie Omtzigt kunnen zijn, die Trainee Jeugd en Onderwijs bij het adviesbureau BMC in Amsterdam geeft, maar dat weet ik niet zeker. Dan zouden de kinderen uit Ayfer's eerste huwelijk ook de achternaam van Pieter zijn gaan dragen.
Ayfer's vader kon het zakendoen in Nederland niet bijbenen, waar hij in berustte. Hij leefde teruggetrokken en hij is in 2019 overleden, net als de vader van Pieter, die op 9 maart 2019 overleed. Kardinaal Willem Jacobus Eijk zei: 'Jan was een zeer gelovige, vriendelijke, hartelijke en attente man, die echt kon luisteren en met wie het goed samenwerken was.'. Hij is in de Algemene Begraafplaats op de Almeloseweg 50 in Borne begraven. Hij werd 80 jaar. Dat berustende van haar ouders heeft Ayfer niet. Zij zegt: 'Je doet het sámen met God. Je hebt zelf ook een rol.' Zij zweert bij een geloofsgemeenschap en zij hekelt het tegenwoordige, doorschietende individualisme via social media of drugs. In 2021 ontving zij de internationale Women Economic Forum Award, de Award of Decade in Innovation and Leadership. Het verraste haar. Anderen hebben haar voorgedragen. Met haar licht Twentse accent vertelt zij, dat maar 12 % van de bestuurders bestaat uit vrouwen. Zij is voor meer diversiteit en gelijke rechten. Zij promoot verbindend leiderschap en lange termijn denken, iets waar vrouwen juist zo goed in zijn. Zij vindt ook dat vrouwen financieel onafhankelijk moeten zijn. Zij overwoog om zelf de landelijke politiek in te gaan. Zij hielp Pieter met het campagnevoeren en zij stond naast hem op het podium, toen Hugo de Jonge net van hem won als CDA-lijsttrekker. Wat doe je dan? Dan richt je gewoon een nieuwe partij op. Tijdens een vakantie met zijn gezin in Normandië kreeg hij dat eureka-moment. Als je het mij vraagt, dan snap ik die weigering van Pieter om minister-president te worden wel, want hij weet als geen ander dat Ayfer daar vele malen meer geschikt voor is. Heel misschien duwt hij haar naar voren als NSC-kandidate voor het premierschap. Dan heeft die andere, Turkse kandidate, de VVD-coryfee Dilan Yesilgöz helemaal het nakijken.
Het mooiste van Ayfer vind ik nog wel, dat Jezus haar grote voorbeeld is! Dat moet zeker de partijen CDA, ChristenUnie, SGP en Jezus Leeft (als die nog bestaat) aanspreken. Ayfer zegt: 'Niet oordelen, opkomen voor de kwetsbaren, jezelf opofferen voor anderen: zo wil ik in het leven staan. Ik wil Hem navolgen in Zijn dienend leiderschap. Juist daarom gaat mijn aandacht uit naar groepen als laaggeletterden, mensen in armoede en - heel verrassend misschien - de lhbti-gemeenschap, die óók vaak in een bepaalde hoek wordt weggezet.'. (interview met Arianne Ramaker in de EO Visie Magazine)
11 november 2023
Geplaatst in de categorie: vrouwen
Ayfer
856
Geef je reactie op deze inzending: