De depressieve vrouw in beeld gebracht

(voor Elizabeth Lee Wurtzel (1967 - 2020))

Jij bent geboren op 3 juli 1967 in NYC. Jij bent in de Upper West Side van Manhattan in een Joods gezin opgegroeid. Jij ging naar de Ramaz School, in 1937 opgericht door rabbijn Joseph H. Lookstein. De Lower School bevindt zich op 12 East 85th Street, de Middle School op 114 East 85th Street en de Upper School op 60 East 78th Street. Het tijdschrift voor creatief schrijven van Ramaz 'Parallax' staat in hoog aanzien. Er zijn clubs voor schone en uitvoerende kunsten. De schrijver Joshua Harris Prager en de schrijfsters Leandra Medine en Daphne Miriam Merkin gingen ook naar de Ramaz School. Daphne worstelde met depressie en ze schreef er 'This Close to Happy' uit 2017 over. Jouw ouders waren Lynne Winters en Donald Wurtzel, al was Donald niet jouw echte vader. Zij zijn gescheiden toen jij jong was. Jij bent vooral door jouw moeder opgevoed. Zij werkte in een uitgeverij en zij was media-adviseuse. Jouw vriend sinds jouw kindertijd is de schrijver David Samuels (1967, Brooklyn), die in 1989 met een BA in geschiedenis aan Harvard College afstudeerde.

Tussen jouw 10-de en 12-de levensjaar begon jouw chronische/klinische depressie. Als puber heb jij jezelf met scheermesjes en een Zwitsers zakmes gesneden. Als tiener leefde jij in een omgeving van emotionele angst, middelenmisbruik, slechte relaties en frequente ruzies met familieleden. Jij studeerde in de late jaren 1980 aan het Harvard College in Cambridge. Als studente schreef jij voor de studentenkrant 'The Harvard Crimson', gevestigd op 14 Plympton Street in Cambridge. De schrijfster/journaliste Susan Charlotte Faludi was de hoofdredactrice van 'The Harvard Crimson'. In 2016 verscheen haar boek 'In the Darkroom', over haar Joodse vader, die transgender was en van Steven Stéfanie werd. Op zijn 76-ste onderging hij nog een geslachtsveranderende operatie. Op Harvard bleef jij met depressie en middelengebruik worstelen. In 1986 ontving jij de College Journalism Award van het maandblad 'Rolling Stone' voor een schrijfwerk over Lou Reed. Jij liep stage bij 'The Dallas Morning News' op 508 Young Street in Dallas, in 1885 opgericht door kolonel Alfred Horatio Belo. Daar werd jij van plagiaat beschuldigd en ontslagen. Jij had citaten verzonnen in een artikel dat nooit is gepubliceerd.

In 1989 behaalde jij een BA-graad in vergelijkende literatuurwetenschap aan Harvard. Jij verhuisde naar Greenwich Village en jij werkte als popmuziekcritica voor 'The New Yorker' en 'New York Magazine'. Kenneth Tucker, boekcriticus van 'The New Yorker', noemde jouw bijdragen 'onbedoeld hilarisch' en Dwight Garner, boekcriticus van 'The New York Times', schreef over jouw column: 'Die werd zo ronduit veracht, dat ik me soms haar enige vriend ter wereld voelde!'. Dwight (1965, Fairmont) is getrouwd met de schrijfster Cree LeFavour, met wie hij 2 kinderen kreeg. Jij schreef regelmatig voor 'The Wall Street Journal', met als huidige hoofdredactrice Emma Jane Tucker. In 1994 verscheen jouw wereldberoemde bestseller 'Prozac Nation: Young and Depressed in America', opgedragen aan jouw moeder. Deze autobiografie gaat over jouw atypische depressie/bipolaire stoornis en jouw gebruik van het antidepressivum Prozac. Jij gebruikte ook lithium, cocaïne, Ritalin, Atarax, Valium, Halcion en heroïne. Jouw nicht Pamela deed een poging tot zelfdoding door haar polsen door te snijden. Haar broer deed een poging met drugs. In 2001 verscheen de film 'Prozac Nation' van Erik Skjoldbjaerg (1964, Tromso). Jij werd door Christina Ricci gespeeld. Ook met Lou Reed, die zichzelf speelde, en met Anne Celeste Heche, die door een auto-ongeluk overleed. Zij werd 53 jaar en zij is in de Hollywood Forever Cemetery begraven. In de film heb jij een borderline personality disorder.

In 1998 verscheen jouw boek 'Bitch: In Praise of Difficult Women'. In 2001 verscheen 'More, Now, Again', vooral over jouw verslaving aan cocaïne en Ritalin. Peter Kurth, Toby Young en Judith Schlesinger reageerden zeer negatief en minachtend. Je schreef te confronterend voor hen. Van 2004 tot 2008 studeerde jij rechten aan de Yale Law School op 127 Wall Street in New Haven. Jij behaalde jouw Juris Doctor. Van 2008 tot 2012 werkte jij fulltime voor het advocatenkantoor Boies, Schiller & Flexner op 55 Hudson Yards in NYC. Na de zelfdoding van David Foster Wallace erkende jij, dat jij hem nooit goed hebt gekend. In 2016 ontdekte jij dat de Joodse fotograaf Robert Melvin Adelman (1930 - 2016) jouw biologische vader was. Hij studeerde aan de Rutgers University, de Harvard University en de Columbia University. Hij overleed op 19 maart 2016. In de jaren 1960 heeft hij met jouw moeder samengewerkt.

In oktober 2023 ontmoette jij de fotoredacteur/aspirant-romanschrijver James Freed Jr. tijdens een lezing over verslaving in een nachtclub in Manhattan. In september 2014 zijn jullie verloofd en op 15 mei 2015 zijn jullie getrouwd, terwijl jij in therapie was. Jullie zijn later uit elkaar gegaan, maar nooit officieel gescheiden. Jullie bleven met elkaar bevriend. In 2015 kreeg jij de diagnose borstkanker en in februari 2015 maakte jij dat bekend. Na jouw dubbele borstamputatie zei jij: 'Het is best verbazingwekkend. Ze doen beide tegelijkertijd. Je gaat naar binnen met borstkanker en komt eruit met stripperborsten.'.

Jij overleed op 7 januari 2020 in het Memorial Sloan Kettering Cancer Center in Manhattan door leptomeningeale kanker als een complicatie van de uitgezaaide borstkanker. Jij werd 52 jaar en jij bent in de New Montefiore Cemetery in West Babylon begraven, in de Garden of Isaiah North.

Elizabeth Lee Wurtzel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69