Argentijnse passie

(voor Susana Calandrelli (1901 - 1978))

Jij bent geboren op 17 januari 1901 in Buenos Aires. Jouw opa was de Italiaans-Argentijnse filoloog/journalist/schrijver/vertaler/universiteitsprofessor Mattia Calandrelli (Sassano, 1844 - Buenos Aires, 1919). Jouw moeder was Basilisa Máxima Castellanos Harson. Jouw vader was de arts/schrijver/dichter Matias Esteban Calandrelli Peralta. Jouw opa was bevriend met de politicus/schrijver Domingo Faustino Sarmiento, die van 1868 tot 1874 president van Argentinië was. Domingo publiceerde in 1845 het boek 'Facundo: Beschaving en Barbarij', over het leven van de militair/politicus Juan Facundo Quiroga. Dit boek was een aanval op de dictator Juan Manuel de Rosas, net als Quiroga een caudillo. Het was ook een kritische analyse van de Argentijnse cultuur. Op 21 april 1902 is jouw broer Matías Alcides Calandrelli geboren. Jouw zus was Haydée Calandrelli, die met Francisco José Ponciano Costa González trouwde.

Jij schreef poëzie, korte verhalen, romans, essays, studieboeken en toneelstukken. In 1918 ontving jij tijdens de jeux floraux van de Languedoc de Ereprijs voor 'La Libertad' en de Gouden Medaille voor jouw gedicht 'A los muertos ignorados'. Jij kreeg deze prijzen van de Académie des Jeux Floraux in de Languedoc. Als Franstalige schrijfster publiceerde jij ook werken in het Frans. Er staan enkele gedichten van jou in de 'Bloemlezing van moderne Argentijnse poëzie 1900 - 1925' uit 1926 van Julio Noé. In 1921 verscheen jouw dichtbundeldebuut 'Carillons dans l'ombre'. Jij deed mee met diverse culturele instellingen en jij leidde de Escuela de Servicio Social del Instituto de Cultura Religiosa Superior. Jij was gespecialiseerd in grafologie en karakterologie, waar jij cursussen over gaf. De Academie des Jeux Floraux is in 1323 in Toulouse opgericht, een poëtische academie, de oudste literaire instelling van de westerse wereld. Oud-leden zijn o.a.: Pierre de Ronsard, Jean-François Marmontel, François-René de Chateaubriand, Voltaire, Alfred de Vigny, Victor Hugo eb Frédéric Mistral. Jij werkte samen met o.a. de dagbladen La Nacion en La Prensa en het tijdschrift El Hogar, in 1904 door Don Alberta M. Haynes van Editorial Haynes opgericht. In 1925 verscheen 'Al trasluz de las horas'.

In de 'Antologia de la Poesia Argentina Moderne' staat ook poëzie van o.a. Jorge Luis Borges, Leopoldo Marechal, Ricardo Güiraldes, Oliverio Girondo, Luis Cané, Leopoldo Lugones en Alfonsina Storni. Girondo trouwde met de schrijfster Norah Lange en hij vertaalde 'Une saison en enfer' van Arthur Rimbaud (Una temporada en el infierno). Hij was o.a. met Federico García Lorca bevriend, die in 1933 in Buenos Aires lezingen gaf en zijn tragedie 'Bodas de sangre' regisseerde. Hij gaf met name de lezing 'Juego y teoria del duende'. Leopoldo Lugones heeft op 18 februari 1938 in Tigre zelfdoding gepleegd met een mengsel van whisky en cyanide. Hij werd 63 jaar en hij is in de Cementerio de Villa María del Rio Seco in Cordoba begraven. Met zijn vrouw Juana Agudelo kreeg Lugones de zoon Leopoldo (Polo), die in 1971 zelfdoding pleegde en 74 jaar werd. Polo was hoofd van de politie tijdens de dictatuur van José Félix Uriburu. Hij was een beruchte folteraar en de uitvinder van de picana eléctrica. Polo's jongste dochter, de schrijfster/journaliste Susana (Pirí), werd op 17 februari 1978 vermoord door 'taakgroepen' van de militaire dictatuur. Zij was in de concentratiekampen El Atlético en El Banco gemarteld. Zij werd 52 jaar. Pirí's zoon Alejandro pleegde zelfdoding in Tigre.

De vrouw van Ricardo Güiraldes was Adelina del Carril en Valery Larbaud was een vriend van hem. Ricardo overleed op 8 oktober 1927 in Buenos Aires door Hodgkin-lymfoom. Hij werd 41 jaar en hij is in San Antonio de Areco begraven. De vrouw van Leopoldo Marechal was Maria Zoraida Barreiro. Hun dochters waren Maria de los Ángeles en Maria Magdalena. Marechal overleed op 26 juni 1970 in Buenos Aires en hij werd 70 jaar. In 1932 verschenen 'Quentos alucinados' en 'Curso moderno de geografia elemental'. In 1934 verscheen 'El manuscrito de Silvia Gallus'. Jouw moeder overleed op 12 december 1946 in Buenos Aires en zij werd 68 jaar. Jouw vader overleed op 2 juli 1951 in Buenos Aires en hij werd 77 jaar. Jouw broer Matías overleed op 13 december 1965 en hij is in de Cementerio de la Recoleta in Buenos Aires begraven, net als Norah Lange en Leopoldo Lugones. Jij overleed op 21 juli 1978 in Buenos Aires en jij werd 77 jaar.


De wolf

Het Oog van de bossen is altijd alert,
het onverbiddelijke lot van het domme lammetje,
de wolf is een bandiet zonder wetten,
er zijn geen los geld betalingen voor zijn dode prooi.

Het gebeurt echter dat in de vage schemering,
misschien afgeleid door zijn bloedige roes vol van visioenen,
zijn duistere wolvenziel toelaat, onverschillig,
dat het hert plezier heeft.

Men zou kunnen zeggen dat hij dan peinzend blijft.
Hij wordt achtervolgd door de nostalgie van een ongrijpbaar
verleden, vreemd aan de herinneringen, als een vergeten droom

en hij huilt, alsof hij op een witte duin
de mysterieuze schaduw van een voorouder ziet,
die zijn welpen bij het maanlicht likt.


Pijn

U die allen met U bent geweest, Heer, U was streng, verbannen van geluk door
te lijden en door sterk te zijn, Heer. U, die heeft gewild de hele wereld te vullen
met de onbegrensde pijn van Uw Goddelijke Dood.

En in die drang van tranen van Uw verlichte Ziel huilde U met het verdriet
van alles wat bestaat. U had echter een troost in het leven: Uw Moeder
ging met U op de treurige weg; Herinnert U het? Toen U soms lijdend

en vermoeid op Uw knieën viel, over Uw sombere schaduw boog Uw Moeder
zich liefdevol aan Uw zijde naast U neer
en Zij kuste U op Uw voorhoofd met liefdevolle angst.

En in dat enige geluk, Heer, dat U overhield van alles wat mensen
in de wereld dromen. Misschien zag U een moment toen de moed ontbrak,
wonderbaarlijk Uw geloof van een stervende herleven.

Waarom laat U dan toe dat de eindeloze kreet van de ongetrooste pijn
de sferen binnenkomt? Zullen de klokken luiden als U het niet wilt?
Bereikt hun geklaag niet tot de hemel?

En als U alle mensen Uw broeders noemde, en zo zeer leed door hun
al treurige leven? Waarom laat U dan de mensen lijden
onder die grote pijn die U niet heeft gekend?

Susana Calandrelli

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 47