Door liefdeloze ouders het evenwicht verloren
(voor Valérie Valère (1961 - 1982))
Jij bent geboren als Valerie Samama op 1 november 1961 in het 15-de arrondissement van Parijs, in een Tunesisch-Joodse familie. Jouw vader was een ingenieur en jouw moeder was een secretaresse. Jouw broer Eric was 3 jaar ouder. Jij was een ongewenst kind, wat jou vanzelfsprekend terneer drukte. Er was een erg gespannen sfeer in het gezin. Toen jouw moeder in Tunesië zat en jouw vader in Canada, verbleef jij bij jouw vriendin Sophie in huis en stopte jij met eten. Na 15 dagen ging jij naar het ouderlijk huis in Parijs terug en hielden jouw grootouders toezicht op jou. Jij woog nog maar 31 kilo. Er was een familiedrama gaande, want jouw ouders gingen scheiden. Jouw vader vertrok. Op jouw 13-de jaar werd jij vanwege jouw anorexia nervosa in een groot psychiatrisch ziekenhuis opgenomen. Jouw moeder heeft jou daar naartoe gebracht. Dit was wellicht het Hôpital de la Pitié-Salpêtrière op 47, boulevard de l'Hôpital of het Sainte-Anne Hospital op 1, rue Cabanis. Jij wist na vier maanden 10 kilo aan te komen, waardoor jij naar huis mocht.
Op jouw 15-de jaar heb jij daar het boek 'Le Pavillon des enfants fou' over geschreven, wat in 1978 bij Éditions Stock is gepubliceerd, bij de uitgever/schrijver Christian de Bartillat. Éditions Stock is in 1708 in de Parijse boekhandel van André Cailleau ontstaan. Na tien afwijzingen van andere uitgevers was het raak bij Stock. Jij werd jezelf bewust van de diepe redenen die jou tot jouw suïcidale gedrag hebben geleid. Jij hekelde de domheid, de boosaardigheid, de lafheid van anderen, van jouw oppervlakkige ouders tot jouw artsen. Jij vond jouw opname van vier maanden dwingend, vernederend en ontmenselijkend voor de patiënten. Jij schreef: 'Niet de kinderen, maar de ouders moeten worden opgesloten, zij zijn de verantwoordelijken.'. Jij was intens verdrietig en tijdens een week met jouw vader in België had hij alleen maar oog voor zijn minnares.
Jij studeerde aan het Lycée Racine op 20, rue du Rocher, net als de schrijfsters Violette Leduc, Pauline Benda en Anne Brunswic. De schrijver Didier Blonde was er leraar literatuur en theater. Naast jouw studie volgde jij koorddanslessen in de Circusschool van de actrice/clown/circusartieste/zangeres Annie Violette Fratellini. Jouw koorddansleraar was Welly Rajman. Jij kon daar aan de saaie realiteit ontsnappen, net als met het schrijven. Na jouw baccalaureaat ging jij literatuur aan de Sorbonne studeren. Met het geld voor jouw eerste roman huurde jij een appartement, waar jij de roman 'Malika ou un jour comme tous les autres' schreef, wat in 1979 verscheen. Jij had groene ogen en prachtig, lang zwart haar. Jij had contact met jouw Sorbonne-medestudent Jean Couturier.
In 1977 speelde jij in de korte film (12 minuten) 'Équilibres' van Marion Ackermann (Hänsel), die ook naar de Circusschool van Fratellini ging. Het ging over een koorddanseres. 'In 1978 speelde jij in de film 'Pierrette' van Guy Jorré, gebaseerd op de roman van Honoré de Balzac uit 1840. Met Maria Alikhanashvili en Annick Voignier, de vrouw van Guy. Jij speelde ook in de film 'Lulu', naast Jeanne Moreau. In 1979 verscheen jij in de literaire show 'Apostrophes' van Bernard Pivot. Jij stopte na één jaar met jouw studie literatuur. tijdens die studie woonde jij in het 5-de arrondissement van Parijs. Jij nam een keer teveel medicijnen en op 24 juni 1980 ben jij bijna door brand omgekomen. Jij ging in de herfst van 1980 weer bij jouw moeder wonen en jij bleef drugs gebruiken. In 1981 verscheen jouw boek 'Obsession blanche'.
Vervolgens ging jij met twee katten in een huurhuis op het platteland wonen en wel op 3, rue de la Mairie in Saint-Maur-sur-le-Loir. Dat was naast het gemeentehuis op 1, rue de la Mairie. Het dorp telt zo'n 403 inwoners. Jij woonde niet ver van de Église Sainte-Radegonde. Jouw broer Eric en een vriend brachten jou de nodige spullen. Jij was zwaar depressief en bang voor de lege pagina, het niet meer kunnen schrijven. Jij was vreselijk eenzaam en jij schreef de trieste roman 'Vera'. In mei 1981 was jij te gast in het radioprogramma 'Radioscopie' op France Inter en zei jij tegen de journalist/schrijver Jacques Chancel: 'Mijn dood zal door jou worden vergeten!'.
Op 17 december 1982 pleegde jij in jouw huurhuis op 3, rue de la Mairie in Saint-Maur-sur-le-Loir zelfdoding met een overdosis slaappillen. Jij werd 21 jaar, net als de Belgische dichter Jotie T'Hooft, die vijf jaar eerder met een overdosis cocaïne zelfdoding pleegde. Jij bent gecremeerd en jouw as is in de zee verstrooid, zoals jij wenste.
27 oktober 2025
Geplaatst in de categorie: idool

Geef je reactie op deze inzending: