Jongensboeken van lang geleden
Waarover de jeugdlectuur nu gaat kan ik alleen maar vermoeden. het zal me niet bevallen. Gescheiden ouders, drugs misbruik, alles zal wel worden behandeld.
Gelukkig heb ik als hobby oude jongensboeken verzamelen. Als ik nostalgisch gestemd ben lees ik er weer eens een. Chr. van Abcoude schreef veel meer dan zijn boeken over Pietje Bell. Vele meesterwerkjes staan op zijn naam. Zoals 'De fietsclub alle vijf' en 'Jaap Snoek van Volendam.' Deze week was ik in een nostalgische stemming en herlas het epos over Volendam. De Zuiderzee was er nog en Volendam werd nog niet geteisterd door toeristen. Volendam en gewoonten van de inwoners leer je spelenderwijs kennen.
Hoe de vissers hun vangst binnen haalden en hoe overvloedig er nog van alles gevangen kon worden in die goede oude Zuiderzee. Thans gereduceerd tot een meer.
Natuurlijk was ook het werk van C. Joh. Kieviet magistraal. Lang niet alleen Dik Trom maar vele andere boeken kwamen uit de pen van deze onderwijzer.
Joh. Been schreef prachtige boeken over de vaderlandse geschiedenis 'Paddeltje de scheepsjongen van Michiel de Ruyter' is een klassieker geworden. De jongens die de boeken van Been verslonden leerden tenminste dat Nederland niet verkwanseld mocht worden aan een Verenigd Europa. De helden van die boeken vochten als bezetenen om hun land te vrijwaren van vreemde bezetters. Bijna alle grote zeehelden zijn tijdens de strijd gesneuveld.
Karl May met zijn ontelbare boeken over Old Shatterhand en Winnetou en over Kara ben Nemsi die door het Midden Oosten kon zwerven zonder als Christenhond te worden beschouwd kent natuurlijk iedereen. Hij leerde ons ridderlijkheid en geen onnodig geweld te gebruiken.
Nog een grootheid was J. B. Schuil. In boeken als 'Jan van Beek,' 'De Katjangs' en vooral de 'A.F.C.-ers' en nog een aantal andere titels lees je tot je verbazing dat opgroeiende jongens wel streken uithaalden, maar zomaar respect hadden voor hun ouders. Ook als vader strafte hadden de jongens nog eerbied voor hem.
Al die boeken zijn geschreven in een heerlijke tijd.
Het is allemaal al lang geleden. Ik heb in 1991 nog een tentoonstelling gezien over de boeken met Dik Trom als hoofdpersoon. Gelukkig worden ze nu, meer dan honderd jaar later, nog verkocht.
Het commentaar van mijn lezers zal wel zijn dat ik een sentimentele oude zak ben. Het zij zo.
Geplaatst in de categorie: literatuur