De familie Doorsnee

Oudere lezers ga ik nu teleurstellen. Ik ga geen herinneringen ophalen aan die geweldige serie, uitgezonden op de onvolprezen radio. In de gezegende jaren vijftig. Geschreven door Annie M. G. Schmidt, die er tien gulden per aflevering voor incasseerde. In die jaren woonden volwassen kinderen nog bij hun pa en ma, tot aan hun huwelijk. Niet vrijblijvend samenwonen.
Alles was nog heel gewoon. Toch was deze serie een fantastisch leuke.
Ondanks weinig weelde en de verwachting dat spoedig alle leven op aarde vernietigd zou worden door de Derde Wereldoorlog, leefden de mensen tevreden.
Het gaat nu echter over de huidige familie Doorsnee. Die is allesbehalve tevreden. Ze doen niet anders als schelden en mopperen. Een woord dat niet naar de zin is van de een of andere idioot kan je het leven kosten. Vaak hoef je helemaal niets te zeggen maar heeft je moordenaar gewoon een slechte bui.
De politie en justitie laten al die lui maar begaan. Ze willen zo graag humaan zijn.
Kinderen weten vaak niet eens wie hun vader is. Moeder heeft zoveel vrienden.
Meestal zijn zowel moeder als haar vrienden alcoholisten of drugsgebruikers.
De kinderen moeten zich maar zien te redden, als ze weer kunnen lopen na de laatste mishandeling van moe of van een van de vrienden van die lieve ma.
De Kinderbescherming vindt uit huis plaatsing meestal schadelijk voor het kind.
Sommige komen bij pleegouders terecht, die het kind misbruiken. Gelukkig zijn dat uitzonderingen.
Er zijn ook ouders die verstandig scheiden. Tot de dood ons scheidt duurt tegenwoordig te lang dus schakelen ze een advocaat in, die regelt het co-ouderschap. Zoiets is feestelijk voor de kinderen. Als er anders een feestdag was werd het maar een keer gevierd nu twee keer. De ouders wedijveren met elkaar om de gunst van het kind. Dat zit op rozen. Twee keer jarig, meerdere malen op vakantie. kortom het lijkt een paradijs. Het ene weekend slooft ma zich uit om het de kleine dictators naar hun zin te maken. Een week later doet pa het nog eens dunnetjes over.
Of het de manier is om van kinderen redelijke staatsburgers te maken betwijfel ik. Het maakt echter niet veel uit. Het traditionele gezin zal wel uitsterven.
Het lijkt wel of een paar boosaardige geleerden een virus heeft verspreid, dat de meeste mensen gek maakt. Eerst zit heel het land voor de tv om naar dwaze spelletjes te kijken. Echt iedere avond.
Op het ogenblik zit het volk weer in de avonduren naar een stelletje leugenaars te kijken, om toch maar vooral goed te weten voor wie ze in het stemhokje een vakje rood gaan kleuren en zo mede te bepalen door wie ze zich de volgende periode laten bedriegen.
De democratie functioneert niet meer, omdat de media de grootste leugenaars de meeste aandacht geven.
Wat ik stem mag iedereen weten. 50Plus. De ouderen worden al jaren bestolen.
De partij krijgt nauwelijks aandacht en kan dus niet zoveel liegen.

Schrijver: Eelt, 7 september 2012

a.renselaarsimpc.nl

Biografie van deze schrijver

kinderen ouders fees ouders feestdagen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.4 met 11 stemmen 195