Bed

Terwijl de oorlogstrommen sinds decennia weer aan de oostgrens van Europa roffelen valt het me op dat zich opnieuw dat oude Koude Oorlog gevoel van me meester maakt. Hoewel ik in 1956 toen de Russische tanks Hongarije binnenvielen nog geen idee had van wat er speelde en wat ons boven het hoofd kon hangen, was de spanning ook bij ons thuis tastbaar aanwezig.Mijn ouders lagen iedere nieuwsuitzending gekluisterd aan de distributieradio de kranten werden geruild met de buren en tijdens verjaardagen waren de discussies verhit. Niet lang daarna kwamen de eerste Hongaarse vluchtelingen in de straat wonen, jongens als Joeri die we niet verstonden maar die snel begrepen wat een vliegende keep was.

Ook tijdens de Cubacrisis en de grote demonstraties rond de kruisraketten was de angst voor een Europese oorlog voelbaar. Niet veel later werd de Muur geslecht was er ontspanning tussen oost en west en raakten we gewend aan het gefladder van vredesduiven, de perestrojka en de ontwapeningsovereenkomsten. We herdenken dit jaar de Eerste Wereldoorlog en kunnen ons na tientallen jaren vanzelfsprekende vrede haast niet voorstellen dat het ooit nog eens mis zou kunnen gaan in ons werelddeel. Oorlog binnen onze Europese grenzen is een antieke enormiteit geworden.

Nu wordt duidelijk dat de veenbrand in Rusland ondergronds heeft doorgewoekerd, gevoed door het uiteenvallen van De Sovjet Unie, economische malaise en het gevoel als wereldspeler niet meer mee te tellen. De trots van dit enorme land was gekrenkt.
En toen kwam Putin als oud KGB'er en mannetjesputter doordrongen
van het besef dat softe idealen als democratie en vrijheid geen machtsfactoren zijn. Die komen uit de loop van een geweer en de punt van een bullenpees. De tekens aan de wand zijn ontkend en verdrongen. Recente naïeve hoogtepunten; de toast van Koning Willie, de knuffel van Ireen. Het is nu al een karikatuur, een bizarre herinnering.

'Peace for our time', zei Chamberlain vlak voor het uitbreken van WO2 toen hij Hitler zijn zin had gegeven. Nu klopt het ondenkbare weer aan onze deur. Het is wreed ontwaken.
En nu scan IK de sites, de kranten en de Tweets, sla geen Nieuwsuur of Journaal over. Hoe dit ook afloopt we zijn getuige van een breekpunt in onze geschiedenis. Geopolitiek, economie, de kern van de Europese Unie, alles wordt opgeschud, het feest is voorbij, de onschuld weggewaaid.
We zullen weer jaren voor het slapen gaan onder ons bed moeten kijken of er een monster ligt.

Schrijver: trawant, 3 maart 2014

niek_kalberghotmail.com

Ukraine Koude Oorlog Koude Oorlog

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 6 stemmen 99