Inloggen
voeg je column toe

Columns

Memoires van een rijexaminator

Als rijexaminator ontkom je er niet aan af en toe betrokken te raken bij een aanrijding. Doorgaans zijn het kleine schades. Een buitenspiegel omdat er te krap wordt gepasseerd of een tikje tegen de achterbumper. Een aanrijding tijdens een examen betekende wel altijd schrijven en soms bellen. Waartoe dat kan leiden? Onderstaande notitie uit mijn dagboek spreekt voor zich.

Eigenlijk was het maar een klein tikje. Alleen door de massa van de twaalf ton zware vrachtwagen kwam de lantaarnpaal scheef te staan. Het gebeurde in een straat waar doorgaans voldoende ruimte was om te keren. Die dag stond het echter vol met geparkeerde auto's. Nadrukkelijk wees ik de kandidaat op de obstakels en ging achter het voertuig staan. Aanvankelijk ging het goed, maar op het laatste moment stuurde de aankomende chauffeur de verkeerde kant op.
Ondanks mijn gebaren en een doordringend fluitje bleef de vrachtauto langzaam doorrijden richting paal. Zoals ik al zei, het was maar een klein tikje.

Na het examen pak ik de telefoon.
"Met de politie," zegt een stem.
"Ik wil een aanrijding melden," antwoord ik.
"Dat kan. Wat is er gebeurd?" In telegramstijl leg ik de zaak uit.
"Moment, ik verbind u door." Terwijl ik op mijn horloge kijk zegt een andere stem: "Met Jansma, wat kan ik voor u doen?" Weer steek ik mijn verhaal af.
"Dat moet u melden bij het Gemeentelijk Energiebedrijf. Die gaan over het licht."

Ik blader door het telefoonboek en kies een nummer.
"Energiebedrijf, momentje alstublieft." De stem klinkt jong en past bij een kort truitje en strakke spijkerbroek. Ondertussen word ik bezig gehouden met een muziekje. Na enige tijd zegt het korte truitje op zangerige toon: "Bedankt voor het wachten. Waarmee kan ik u helpen?"
Ik vertel nogmaals wat er misgegaan is met de paal. "Ogenblikje, ik verbind u door." Opnieuw word ik gedwongen te luisteren naar muzikaal behang.

"Met de openbare straatverlichting," bromt een stem die naar zware shag klinkt. "Dat hoort niet bij ons, meneer. Wij komen alleen als het licht stuk is. Brandt de lamp nog?" "Dan moet ik vanavond even gaan kijken," antwoord ik korzelig." De stem vraagt mij een ogenblik geduld te hebben, omdat dit een zaak is voor 'Openbare Werken'. Ditmaal word ik snel doorverbonden. Wat gehaast leg ik de zaak nog een keer uit en maak met mijn hand een twee-minuten-gebaar naar de instructeur die met de volgende kandidaat al klaar staat.

Wéér word ik doorverbonden! "Verkeerszuilen." De stem klinkt vermoeid. "Er staat een lantaarnpaal scheef," zeg ik. “Het is gebeurd tijdens een rijexamen."
"Staat ie erg scheef, die paal?"
"Nee, zo'n graad of tien schat ik."
"Nou, dan laten we 'm mooi zo staan. Over drie maanden wordt die straat opengebroken voor een nieuwe riolering. Als ik nu kom betekent dat twee uur arbeidsloon plus voorrijkosten en een halve kuub zand. Dat gaat zo'n kleine driehonderd euro kosten. Da's zonde van het geld."
Voor de zekerheid vraag ik nog even naar zijn naam. "Voor het geval ik nog een omgereden verkeerszuiltje zie liggen," zeg ik.

Schrijver: Frans Goossens, 23 februari 2017


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.5 met 4 stemmen 103



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)