ÉÉN EUROPA

De ontwerptekst voor een nieuwe Europese grondwet is nog niet af, of de dreigementen zijn alweer begonnen. Staatssecretaris Timmermans heeft gezegd dat als de grondwet voor een tweede maal per referendum door Nederland wordt afgewezen, we net zo goed uit de Europese Unie kunnen stappen.

Als overtuigd ‘nee’-stemmer voel ik me niet serieus genomen. Van officiële zijde doet men het voorkomen alsof nee-stemmers ‘het niet goed hebben begrepen’, of dat de uitslag het resultaat was van een 'slechte campagne'. Men blijft systematisch ontkennen dat de afwijzing iets met de inhoud van het verdrag te maken zou hebben. Ik heb destijds alle informatie die ik kreeg zorgvuldig gelezen en ik was er TEGEN. Ik wil geen Europese president, ik wil geen gemeenschappelijk buitenlands beleid, ik wil geen verdere uitbreiding en ik wil geen enkele beperking van het veto-recht. Kortom: ik wil geen politieke unie. Ik vind het een héél slecht beleid, als je eerst uitbreidt en daarna zegt dat je met deze grotere unie de grondwet nodig hebt om alles bestuurbaar te houden. Dat is de verkeerde volgorde.

De aansporingen van het toenmalige kabinet om vóór de grondwet te stemmen waren vals. Vóór het referendum zei minister-president Balkenende: ‘Een ‘nee’ tegen de grondwet kan ik niet uitleggen in Europa.’ Op de avond dat de uitslag van het referendum bekend werd, wist hij het ineens heel goed uit te leggen en hoorde ik hem zeggen: ‘Ja, de Nederlandse bijdrage aan Europa is inderdaad te hoog’. Ook minister Zalm deed een duit in het zakje. Vóór het referendum zei hij: ‘Ik heb die nieuwe grondwet nodig, om de Nederlandse bijdrage aan Europa omlaag te krijgen.’ Ná het referendum dient hij onmiddellijk een voorstel in om die bijdrage te verlagen, en mèt succes, ondanks het Nederlandse ‘nee’ tegen die grondwet.

Waar ik me over verbaas, is dat er voor velen maar één Europa denkbaar is, namelijk het Europa van de privatisering, het Europa van de aandeelhouders, het Europa van het uitkleden van het stelsel van sociale zekerheid, het Europa van de verplichte 3%-norm, kortom het Europa van de kleine overheid. Meer smaken zijn er kennelijk niet. En oh, wat is het toch lastig als de bevolking er anders over denkt. Vandaar natuurlijk de bezorgdheid bij Balkenende dat er opnieuw een referendum nodig zou zijn. Het volk weet zogenaamd niet wat goed voor haar is.

europa grondwet grondwet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 5 stemmen 812