Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De "Dreigroschenoper" van Kurt Weill I

Eén van de meest roemruchte theaterprodukties's uit de 20e eeuw is zeker De "Dreigroschenoper" van Kurt Weill (1900-1950).
Ik heb mij gerealiseerd dat in het korte leven van Kurt Weill zich niet minder dan twee wereldoorlogen hebben afgespeeld. Ze hadden beide een fatale afloop van het Duitsland dat Kurt Weill kende en ze gebeurden juist in de korte tijd die Kurt Weill op dit ondermaanse doorbracht.

Daar word je niet vrolijk van. Weills jonge jaren, die van onbezorgdheid en kindheid duurden niet lang. In zijn vroege jaren zag hij een oorlog komen, in zijn laatste jaren zag hij zijn verwoeste vaderland. Daartussnin leefde hij gevangen in systemen, angst, propaganda, onbetrouwbaarheid en egoïsme. Dat was het mensbeeld van Kurt Weill.

Weill werd geboren in Dessau en begon vóór hij nog maar één muziekles had gehad vlijtig te compooneren. Als 10jarige jongen kreeg hij zijn eerste pianolessen van Albert Bing, de Generalmusikdirektor van Dessau, die tijdens zijn lessen verbijsterd zal zijn geweest door de muzikale leergierigheid en de inventiviteit van zijn jonge pupil. De vorderingen van Kurt op piano zijn uitstekend geweest. Als 14jarige geeft hij zijn eerste concert.

Dan studeert hij verder aan de Hochschule für Musik in Berlijn. Hij krijgt daar onder anderen les van Humperdinck, de componist van "Hänsl und Gretl".

De eerte composities van Weill zijn instrumentaal. Uit de jaren 1920/1924 dateert een groot aantal stukken. Het zijn een Strijkkwartet en een Divertimento, stukken die nog lang niet de grote muzikale persoonlijkheid demonstreren als die Weill later zou zijn. Beter van kwaliteit is het Vioolconcert waarin een duidelijk beinvloeding van Schönberg
hoorbaar is.

De eerste doorbraak in het artistieke werk van Weill kwam met de liederencyclus "Frauentanz" voor sopraan en kwintet.
Het stuk ging in 1924 tijdens de muziekfeesten in Salzburg in première en oogstte zoveel succes dat Weill vanaf dat moment een bekende componist was.
Een tweede ommekeer in het oeuvre van Weill betekende diens beslissing om theatermuziek te gaan schrijven. Het zal een bezigheid worden die hem zijn hele leven zal bijblijven en hem tot wereldroem brengt.

De eerste produktie in dat genre is de in 1926 gecomponeerde opera "Der Protagonist". Al in deze en in de volgende opera "Der Zar lasst sich photografieren" (1928) demonstreert Weill zijn voorliefde voor het ongewone, tot soms absurde onderwerpen, waarin echter een grote psychologische kracht ligt opgesloten. Zowel "Der Protagonist" als "Der Zar" brengen de componist veel publieke belangstelling maar ook niet mis te verstane kritiek. Vooral zijn kijk op ongewone maatschappelijke situaties wordt hem door het behoudende deel van de Duitse bevolking niet in dank afgenomen.

(wordt vervolgd)

Schrijver: Wim Brandse, 31 maart 2009


Geplaatst in de categorie: muziek

2.8 met 6 stemmen 288



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)