Bij 'Enkele cirkels' van Wassily Kandinsky

Ruimteschepen in het omniversum dansen als de aura's van planeten in zijn lichaam waar het zwart de kleuren verbindt. Ronde bollen doemen op in het vierkant van zijn spectrum, ze vervloeien en ze schieten heen en weer, onvoorspelbaar, die zachte tedere kogels.
De raaf, afgerond, hangt in het blauwe middelpunt, waar alles om draait, gezien de lichtgloed die als witte lava opspat tegen het donkere schimmige niets.
O blauwe bol, maak mij kleurenblind, streel mij met de scherpe rondingen uit uw oorsprong. Oneindigheid waar ik in wil vallen als in een volle wijnpers bevangen door de hitte. Als een kleine vlieg die de letters aftast met zijn flinterdunne pootjes, ondergedompeld in tastzinnen. Wondermooi kleurenheelal, diep in ons allen, sla toe.
Trek uit, het donkere kleed van de beperkingen. De ronde vormen, de ronde kleuren, ze zijn talloos. Aanstormend, niet te keren, deze geheime oerkrachtige heksenkringen, deel in eenheid, eenheid in deel.

Enkele cirkels Kandi Kandinsky Wassily

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.6 met 5 stemmen 1.119