Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

druppel

Ze liet de oceaan achter zich, ontsteeg de geborgen ruimte en ging het leven aan. Ze werd tot waterdruppel. Eerst nog redelijk beschermd, samen met anderen verzameld in een regenwolk. Al gauw brak echter het moment aan, zelfstandig de reis te moeten vervolgen. De wolk werd tot een flinke regenbui, elke druppel op weg naar z'n eigen tijdelijke bestemming. Verlaten, eenzaam en dapper. Bereid tot een lange weg, een strijd om te overleven. En dat werd het.

Het begon al met de landing, die was hard. Kletterend op een dakpan, die niet meegaf. Via dakgoot en regenpijp, een andere weg leek er niet te zijn, naar een geultje door de modder. Eén en al bagger, waar de zon niet leek te kunnen komen met haar troostende, lichtende stralen. Wanhopig vechtend tegen de stroom probeerde de druppel haar hoofd boven water te houden en niet ten onder te gaan. Ondanks alle weerstand die ze op kon brengen, werd ze meegevoerd. Via een put en een donker riool belandde ze in een sloot. Af en toe tot het besef komend dat ze niet de enige was die leed, om haar heen waren vele lotgenoten. Hoewel ze tot haar verbazing in de gauwigheid ontdekte dat een enkeling, vast en zeker geschift, zich ontspannen mee liet drijven op de stroom. Na een uitputtende tocht bereikte ze de rivier. Nog zwaarder werd haar verzet, want zo sterk was de kracht van deze watermassa. Wat een pijn veroorzaakt door dit bestaan, ieder voor zich medogenloos meegevoerd. Vervuld met angst, zag ze om zich heen, hoe steeds meer druppels zich overgaven aan de stroom. Haar verzet groeide, opgeven ..... nooit!

Tot ze een versnelling gewaar werd. De rivier werd breder en breder en ging op in de zee. Of ze wilde of niet, ze voelde hoe ze langzaam aan, van binnen uit oploste. Haar kramp tot zelfbehoud werd ijler, de samenhang van het water om haar heen deed steeds sterker een beroep op haar en tastte haar onafhankelijke vorm aan. Ze vergleed en versmolt van strijdende, zelfstandige waterdruppel tot golvend water in een onmetelijke oceaan.

Schrijver: Joke Bot, 2 januari 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.5 met 4 stemmen 440



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)