Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Lucebert: Er is een grote norse neger

Er is een grote norse neger in mij neergedaald
die van binnen dingen doet die niemand ziet
ook ik niet want donker is het daar en zwart

maar ik weet zeker hij bestudeert er
aard en structuur van heel mijn blanke almacht

hij morrelt wat aan halfvermolmde kasten
dat voel ik - splinters schieten door mijn schouder
nu leest hij oude formulieren dit is het lastigst
teveel slaven trok ik af van de belasting

Lubertus Jacobus Swaanswijk beter bekend als Lucebert werd geboren in 1924 aan de Lauriergracht te Amsterdam. Luce betekent licht en bert betekent helder.
Zijn vader was huisschilder; hij had een eigen bedrijf.
Na de ULO ontdekte Lubertus zijn tekentalent, toen hij bij zijn vader in het bedrijf aan de slag ging. In 1938 ging hij naar het Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs. Na een half jaar had hij het daar wel bekeken en verliet hij die school, waarna hij ging zwerven.
In 1947 kreeg hij kost en inwoning bij de Franciscanessen in Heemskerk, mits hij als tegenprestatie een gigantische wandschildering zou maken, dat was de deal. Hij ging in op het aanbod en hij maakte in zijn bonte, kleurrijke stijl een waarschijnlijk bijbelse afbeelding. De zusters waren geschokt en het geheel werd afgekeurd, met witte verf werd het kunstwerk botweg overgeschilderd, de onnozelen!
In 1949 werd hij de voorman van de Vijftigers, mannen die de experimentele kunst uitvoerden. Hij werd al snel de Keizer van de Vijftigers genoemd en dat was volkomen terecht. De laatste Vijftiger die nog leeft, is de charmante Remco Campert, wiens prozawerk ik beter vind dan zijn dichtkunst, wat tegenvalt, nietszeggend is, gepiel met woordjes.

In 1951 verscheen de debuutbundel 'Triangel in de jungle/de dieren der democratie'.
In 1958 had hij een eenmans-tentoonstelling in Haarlem, wat zijn erkenning als kunstschilder opleverde.
In de jaren zestig ging Lucebert voornamelijk schilderen, tekenen en litho's maken. Zijn werk noemt men figuratief-expressionistisch en het is beïnvloed door de Cobra-beweging. Hij had een pessimistisch wereldbeeld.

In 1981 verscheen zijn dichtbundel 'Oogsten in de dwaaltuin', een nieuwe periode van zijn dichtersbestaan werd ingeluid. Donkerder, maar vooral socialer.

Hij was getrouwd met Tony Swaansdijk, met wie hij vijf kinderen kreeg en vele kleinkinderen.

In totaal verschenen er twintig dichtbundels. Hij is één van de grootste dichters van de twintigste eeuw. In 1965 ontving hij de Constantijn Huygensprijs en twee jaar later, daar is ie weer, de P.C. Hooftprijs. In 1983 de Prijs der Nederlandse Letteren en in 1990 nog de Jacobus van Looy-prijs.

Hij stierf in 1999 door kanker in een ziekenhuis te Alkmaar.

Hij had net zo'n typische warmbloedige stem als bijvoorbeeld Adriaan Morriën en hij behield zijn kinderlijke fantasie tot op het laatst.

Aarzelend
met spanning in mijn lijf
nader ik
het graf van Lucebert
ik kan alleen maar kijken
mijn ogen sluiten
en weerom keren.
Dag plek. Dag ooievaarsnest.
Wat hij in de dood
nog maakt
dat weten wij niet
zo zijn er ook
anonieme kunstenaars
van een onvoorstelbaar
hoog kaliber.

Joanan Rutgers

Schrijver: Joanan Rutgers, 15 november 2010


Geplaatst in de categorie: literatuur

2.7 met 7 stemmen 596



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)