Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Elma van Haren: Het schitterende

Het schitterende

...En met de geur van water in de schaduw, een groene. Ik kantelde de bemoste stenen om de zilvervisjes weg te zien glibberen. Het was een droom over het plezier van omkeren, die wetenschap dat je van alle kanten... en dan toch niet verloren raken! De vrijheid om vanuit elk opzicht het uitzicht... Zoals dieren ruiken dat het gaat regenen, terwijl de lucht nog blauw is. Ja, dat moest ik beter begrijpen. Ook wolken behoren tot het landschap. Niet altijd denken dat omhoog kijken meteen het zwaard naar beneden laat suizen. Het was een droom over kristalhelderheid, waarin ik mijn eigen bewegingen zag, die ik maakte in slaap. Een slaapomvattend mij. Eerst een slaapdronken ademen en dan het kneden van droom door de hersens om met veel zuurstof wakker te worden. Uit bed gesprongen om vlug in de spiegel te zien wat erin zat die dag. De zilvervisjes, die van onder uit de slaap naar boven waren geschoten door mijn gezicht en zich hadden verborgen in de schaduw bij de mond de oogjes de haargrens. Ik telde mijn geld en liep in de dag met een zilvergezicht.



Eleonora Maria van Haren is geboren in 1954 te Roosendaal.
Ze voltooide haar gymnasium op haar zeventiende. Daarna studeerde ze vijf jaar aan de kunstacademie van Den Bosch. Ze verhuisde naar Amsterdam en begon haar carrière op te bouwen.

In 1988, 34 jaar jong, debuteerde ze met haar dichtbundel 'De reis naar het welkom heten', wat direct een succes bleek, bekroond met de CJ Buddinghprijs.
In 1989 verscheen 'De wankel' en in 1991 'Het schuinvallend oog', een dagboekbeschrijving in poëzie.
In 1996 verscheen 'Grondstewardess', beloond met de Jan Campertprijs.

Naast dichteres is Elma ook een beeldend kunstenares, die deels in Brussel leeft en werkt.
Alma wil bruggen slaan tussen de pijnlijke afstandelijkheid en de tedere betrokkenheid. Haar dichtthema is een sterke, ontroerende verbazing over de tekortschietende, psychotische, tragische realiteit, met wrede en abnormale associaties en traumatische, nu-beperkende herinneringen.

Ze is zeer ruimtelijk en visueel ingesteld.
Ze schrijft vaak zogenaamde prozagedichten, zoals Arthur Rimbaud die introduceerde, maar al langer bekend waren bij de Grieken en de Italianen. Niets nieuws onder de zon dus.

In 2000 verscheen haar 'Eskimotoren', met het veelgeroemde gedicht 'Het schitterende', wat één van de beste gedichten van 2000 was.

Ze schreef ook in De Revisor en tot nu toe publiceerde ze tien dichtbundels.

In 2006 verscheen 'Zacht gat in broekzak'.

Ze geeft schrijftrainingen in haar Amsterdamse atelier om extra bij te verdienen.

Sinds 2003 is ze jurylid van de P.C. Hooftprijs.

Ze is kortom een schitterende dichteres en kunstenares, van wie we nog veel verwachten!

Schrijver: Joanan Rutgers, 14 januari 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 2 stemmen 169



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)