Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Thomas Graftdijk: Hysteria

Hysteria

Een middag bovenaan een smalle trap,
een openstaande deur en in het huis waar eens
je schorre stem om waanzin riep hangt nu de
dreiging van je thuiskomst, tot in de varkensstal
vervolgd door het syndroom van gierende colonnes
door de straten onderweg om te herstellen wat
je vaders zoon en dochter hebben aangericht, een
onbekende in jouw kleren liggend op het bed die
vraagt waarom ik nog geen prooi gevonden heb.

Was ik je prooi en jij de mijne, waar de
gaskraan zachtjes suizend openstond en zwarte
sluiers heimwee voor je ogen vielen schroeide je
verbijsterd en verblind van spijt je vleugels
aan de zon en ging je drijvend op de wolken
nachtenlang met open mond te gronde: wat is er
toen gebeurd, wie ben je toen geweest dat
onherroepelijk je naam verleden is, die van
een vreemde?


Thomas Graftdijk is geboren in 1949 te Amsterdam en hij is gestorven in 1992 te Preggio, Italië.
Hij doorliep met veel moeite de middelbare school, onzeker maar blijmoedig sleepte hij zich voort door een steeds levenlozer geworden Amsterdam. Thomas heeft economie gestudeerd aan de universiteit van Amsterdam.

Zijn eerste publicaties verschenen in 'Tirade', waarvan ik een nummer uit november 1967 voor me heb liggen, toen hij amper achttien was.
Ik citeer een kort gedicht:
'Het is eigenlijk niet belangrijk meer wat ik heb willen zeggen en af en toe heb ik de dingen gedaan alsof het allemaal maar vanzelf sprak, maar toch was het nooit meer dan: laten we weggaan, laten we het proberen.'
In 1970 verscheen zijn debuutbundel 'Lachend op de achterste rij'.
Naast dichter was hij ook prozaïst en een uitstekend en veelzijdig vertaler, zo vertaalde hij o.a.: Elias Canetti, Hermann Hesse, Rainer Maria Rilke, Oriana Fallaci, Lou Andreas Salomé, Thomas Mann, Franz Kafka en Friedrich Nietzsche.

Hij was mede-oprichter van 'Soma' (1969 - 1972) en van 'De Revisor' (1974), waar hij ook redacteur van was. De andere oprichter van 'De Revisor' was Dirk Ayelt Kooiman, één van de Academisten (Doeschka Meijsing, Nicolaas Matsier, Frans Kellendonk).

In 1977 verscheen zijn tweede bundel 'Treurarbeid', de titel had hij geleend van Roland Barthes, een Franse cultuurcriticus en essayist.
In 1980 verscheen zijn verhalenbundel 'Positieve helden', waarin ruime aandacht voor het exhibitionisme en het sadisme.
In 1984 schreef hij mee aan 'Cutuur en religie', over de grondlegger van de psychologie Sigmund Freud.

Zijn zoon heet Roman, wat best humoristisch en diepzinnig is.

Ooit interviewde hij Harry Mulisch over zijn boek 'De compositie van de wereld'. Destijds nog in wording.

Thomas werkte en woonde in Italië.

In 2006 verscheen 'Laatste gedichten' bij uitgeverij Avalon Pers, 70 exemplaren, waarvan tien in halfperkament gebonden en niet voor de verkoop. De gedichten verschenen eerder in Maatstaf (mei 1992). Het voorwoord is van zijn dierbare vriend Geerten Meijsing. Het is verrijkt met een ets van Will Landman. Ze kosten 40 euro per stuk, maar ik neem aan dat ze uitverkocht zijn. Enkele van zijn laatste gedichten zijn gedicteerd aan Wilfred Oranje, zijn collega Freud-vertaler. Ik weet nog dat ik de laatste gedichten las, ik was diep ontroerd en voelde onmiddellijk de stem van een waarachtig dichter, die luidkeels tot mij sprak en tevens zo diepgevoelig.

Schrijver: Joanan Rutgers, 4 april 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 238



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)