Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Liesbeth Lagemaat: Brug in de tijd

Brug in de tijd

Je wist het water zuchten, de wolken
in stukken geknipt door het ijzer. Je was
klein in de tunnel van steeds bruiner licht

wachtte een oude wereld die mompelde,
beefde en honderden keren een nu in een kluis
vol met lucht. Een afdruk van mensen en stemmen.

Je was klein als de nacht met een plof
op het water viel, reed je terug onder winkelhaken
die het zwarte heelal aan scherven braken,

deze weg werd een kloof in de tijd. De rivier
een ravijn en er was nooit een vallen.
Een ijzeren adem beschermde jouw nu.


Liesbeth Lagemaat is geboren in 1962 te Bergen op Zoom. Ze schreef al op jonge leeftijd gedichten. Toen ze 17 was las ze poëzie van Brodsky en Garcia Lorca. Toen ze 27 was las ze pas Franz Kafka. Ze studeerde Nederlands en Taal- en Literatuurwetenschap. Ze was journalist, actrice, reclametekstschrijver, accountmanager en lerares Nederlands. Ze geeft landelijk veel poëzieworkshops. Ze debuteerde pas in 1999, toen ze 37 was. Dat deed ze in Maatstaf en De Tweede Ronde, waarna ze nog vele malen daarin publiceerde. Ze stond ook in Awater en Armada. Ze is getrouwd en samen hebben ze vier zonen. Ze wonen als gezin in Wijk bij Duurstede. Ze las o.a. Hadewijch, Dickinson, Ouwens en Gerbrandy. Ze schrijft heel beeldrijk, met name natuurbeelden, en ze is zeer associatief. Ze stond in vele bloemlezingen. In 2005 verscheen haar debuutbundel 'Een grimwoud in mijn keel', waarvoor ze de C. Buddingh'-prijs 2005 kreeg. Ze dicht veel over mythologische figuren zoals Kronos, Hercules, Hades, Venus, Penelope en Eurydice. Ze houdt veel van de kleur zwart. Zwart is beschermend en mysterieus, grenst aan het occulte, is ten onrechte een rouwkleur, het is meer een krachtkleur. Ze trad op bij Poetry International, de Nacht van de Poëzie en de Dag van de Poëzie en in 2006 bij Dichters in Carré. In 2007 verscheen haar tweede bundel 'Een koorts van glas', eveneens bij uitgeverij Wereldbibliotheek. Er valt veel aan scherven, stuk, maar het meest wrede kán onverwachtse heling opleveren, meestal niet, maar toch. Neem deze samengevoegde zin: 'O lief O, wat heb ik gedaan, dan schreeuw ik wat heb ik gedaan'. Indrukwekkend eerlijk. In 2009 verscheen haar derde dichtbundel 'Handlanger - Het witte kind'. Poëzie troost niet, is wat het is, l'Art pour l'Art. Wat vals is moet vernietigt worden en oude taal vraagt om zuivering. We moeten van niets af weer opnieuw beginnen. Shiva indachtig. Iets wat zich vele malen in een mensenleven kan herhalen, vaak zonder dat we dat willen, omdat er zoveel pijn/verdriet/eenzaamheid mee gepaard gaat. Liesbeth werkt momenteel drie dagen in de week als lerares in Utrecht, ze geeft alfabetiseringslessen voor Turkse en Marokkaanse vrouwen. Ze is nu 48 en op de helft van haar leven, positief beschouwd, dus kunnen we nog veel van haar verwachten, want dat ze groots werk kan leveren, heeft ze inmiddels volop bewezen.

Schrijver: Joanan Rutgers, 13 april 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.2 met 4 stemmen 159



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)