Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Philip Hoorne: Trekpop in Vogue

Trekpop in Vogue

alsof die arm mij niet toebehoorde
de hand op je schouder legde buiten mijn wil
omdat ik niet wist dat ik niets anders wilde
dan dit

het duurde maar even
ik voelde door de zwarte stof je schouderbandje
kan mezelf niet vergeven dat ik niet weet
hoe je keek toen niet eens een volle hand
amper enkele vingerkootjes
ons als communicerende vaten
met elkaar verbonden

in dat gebaar lag meer dan een verhaal
in die rust tussen nek en rug
openbaarde zich mijn bestaan

nu die hand weer van mij is denk ik ach
dagelijks raken miljoenen mensen
elkaar aan

maar niet zoals wij die daar toen stonden
en daar voor eeuwig blijven staan


Philip Hoorne is geboren in 1964 te Kortrijk.
Hij is dichter, schrijver, publicist, recensent en bloemlezer.
In 2002 verscheen zijn dichtbundeldebuut 'Niets met jou', wat gebeurde in de Sandwich-poëziereeks van Komrij. Deze bundel werd genomineerd voor de Vlaamse Debuutprijs 2003.
In 2003 verscheen de bloemlezing 'Antwerpen, de stad in gedichten' en hij ontving de Literatuurprijs van Aarschot.
In 2004 verscheen zijn tweede bundel 'Inbreng nihil', die genomineerd werd voor de J.C. Bloemprijs 2005.
In 2005 verscheen zijn derde bundel 'Het ei in mezelf'.
In 2007 verscheen 'Trouw, rouw en andere feestelijkheden', een keuze uit de gedichten van Patricia Lasoen.
Ook verscheen er in dat jaar zijn prozadebuut, de verhalenbundel 'Het vlees is haar', met tragisch-hilarische bedenksels. In deze verhalenbundel heet de hoofdpersoon gewoon Philip Hoorne. Het verscheen bij een vrij onbekende uitgeverij, Liverse, van uitgever Henk Verweerd. Hij beschimpt vele heilige, Vlaamse huisjes in een weinig populaire schrijfstijl.

Hij is de oprichter en invuller van de website 'Poëzierapport' en hij is poëzierecensent van Knack, waarbij hij het liefste minder bekende dichters in het zonlicht zet.
Voorts is hij medewerker van Awater, Poëziekrant en de wielertijdschriften De Muur en Het Buitenblad. Bij het wielrennen geniet hij van dat in wezen zinloze gedoe, een wereld apart, de hilariteit ervan.
Hij was aanwezig bij: Villa Mont-Noir, het Bram Roza Festival, 20 jaar De Brakke Hond, Nacht der Poëten, Sappho, Dichters in de Prinsentuin, Tuinfeest te Deventer, Dichter aan Huis, Wintertuin en Onbederf'lijk Vers, Kortom, een vlijtige voordrachtkunstenaar.

Philip woont al bijna zijn hele leven in Wevelgem.
Publicaties van hem verschenen in: de Dikke Komrij, de Vette Breukers, de Meulenhoff Dagkalender, het Grote Verzenboek, Spiegel van Molegraaf, De Brakke Hond, De Revisor, Tzum, Krakatau en Meander.

Men vergelijkt hem met Herman Brusselmans, toch een hele eer, maar hij bedankt voor die eer, omdat hij simpelweg iemand anders is en ook geen Dimitri Verhulst, noch Ingmar Heytze.
Hij las als inspirerende boeken en schrijvers o.a. 'Ik, Jan Cremer', 'De geverfde vogel' van Jerzy Kosinsky, Maarten 't Hart, Kees van Kooten, Brusselmans, Jan Mulder's columns etc.

Zijn stem klinkt donker en krachtdadig, woordbewust en weergalmend alsof hij in een grot spreekt, alsof er continu een grotgewelf om hem heen hangt, wat weer overeen komt met zijn uiterlijk, want hij lijkt op een ongevaarlijke beer, een zachtaardige beer zelfs. Maar wel een pratende, woordrijke, vindingrijke en diepzinnige poëziebeer.

'Je had het slechter kunnen treffen, nog leven bijvoorbeeld, lachte Satan en klopte me vriendschappelijk op de schouder. Make yourself comfortable. Menig bekende knikte me toe: jij hier? Zelfs God was er. Hij zat mistroostig in een hoekje wat in zijn baard te krabben'

Schrijver: Joanan Rutgers, 29 juni 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

2.0 met 3 stemmen 196



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)