Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Daniël Dee: Actuele stemming...

'Omdat de dingen zijn zoals ze zijn, zullen de dingen nooit blijven zoals ze zijn' Bertold Brecht

Actuele stemming in weer een interbellum

in één van die slapeloze nachten
waar geen troostbeer aan hielp
met het verlangen naar een slee
zonder remmen in het ijsselmeer
en meer van zulks benauwde
als bootvluchtelingen aan de kust
van mijn overstromende brein

(toen jij voor het eerst langskwam
had je iemand nodig die er voor je
was die je vasthield wanneer je je
knokkels stuksloeg op de gesausde
muur het mes op je aders zette

jij liet me achter in de puinhopen
van een postrelationele depressie

wie won wie verloor
wie deed wat aan wie
wie kreeg wat wanneer en hoe
in het sombere licht van een doodlopende derde weg)

in fijn stof en het natriumoranje schijnsel van lichtmasten
op de ringweg voor mijn slaapkamerraam schilderde ik
hartstochtelijk op een spandoek de tekst eigenzinnig eerst


Daniël Dee is geboren in 1975 te Empangeni, Zuid-Afrika. Zijn vader kreeg daar als baggeraar een baan, later in Singapore en in Hamburg. Daniël kan zich er niet veel van herinneren. Daarna woonden ze als een doorsneegezin in Rotterdam.
Als kind had hij al wat met rijm en hij wilde Batman worden, hij schreef ooit dat hij de leraar in elkaar wilde slaan, wat niet in goede aarde viel bij de brave katholieken.
Op de middelbare school zwoer hij bij psychedelica en gedichten. Hij wilde een nieuwe wereld scheppen en met zijn poëzie meisjes versieren. Hij zoekt naar zijn persoonlijke grenzen en taboes, naar de zelfkant van de mens.
Na de Havo deed hij sociaal pedagogische hulpverlening op het hbo en in 1998 ging hij Nederlandse taal en -letterkunde studeren, niet in Leiden, maar aan de Rijksuniversiteit van Groningen. Hij stortte zich in het woelige uitgaansleven van Groningen, studeerde en schreef gedichten.
In 2000 publiceerde hij de bundel 'Waardeloos' bij 2+2=5 Publicaties, waar hij al eerder 'Startschot' had gepubliceerd, samen met Tsead Bruinja, Petra Else Jekel en Ramona Maramis. Hij publiceerde een bibliofiele bundel getiteld 'Mijn Glimlach Zit Vast In De Tijdzone November'.
In 2001 publiceerde hij met Petra Else Jekel de bundel 'Dubbelblind', gevuld met hun RuG-gedichten, want hij was samen met Petra de eerste huisdichter van de Rijksuniversiteit, 2000-2001.
In 2001 verscheen de bloemlezing 'Vanuit de lucht', in samenwerking met Tsead Bruinja. Na drie jaar studie stopte hij er in 2001 voorgoed mee, daar hij kon leven van zijn pen, niet vorstelijk, maar wel voldoende. Een moedige, risicovolle beslissing, maar hij zette door.

Hij is fan van Tom Lanoye en Foquenbrock.

In 2002 verscheen zijn dichtbundeldebuut bij een grote uitgeverij, '3D, Schetsjes van onvermogen', bij Passage.
Hij publiceerde o.a. in: Passionate, Krakatau en Rottend Staal.
Hij trad op bij Lowlands, Poetry International, De Wintertuin, Winterschrift, Poëziemarathon en de Mooi Weer Spelen (Delft).

In 2004 maakte hij met Tsead Bruinja de bloemlezing 'Kutgedichten', die een succes werd.
In 2005 volgde de bloemlezing 'Klotengedichten', wat qua onderwerp minder ingeburgerd bleek, in mediterrane landen overigens meer, misschien helpt een Turkse, Griekse of Italiaanse vertaling de omzet verhogen.
In 2005 verscheen zijn tweede dichtbundel 'Vierendeel' bij uitgeverij De Geus.
Hij schreef een boek over de vechtsport K-1, met Karel ten Haaf en hij startte de rubriek 'De Ketting' in het radioprogramma 'De Avonden'.
Hij werd huisdichter van het radiostation Klink FM ('Oeverloos').
In 2007 verscheen zijn bundel 'Koffiedik zingen', terug bij Passage. In datzelfde jaar ging hij weer in Rotterdam wonen.
In 2009 verscheen zijn bloemlezing 'Meesterwerk' en in 2010 verscheen zijn bundel 'Monsterproof' (Passage).

Hij is redacteur van Krakatau en columnist bij Radio Rijnmond.

Zijn stem klinkt erudiet, zangerig, sleets, met een licht Rotterdams accent en vrouwelijk stoer.

In 2012 komt er een verhalenbundel van hem uit. Proza levert meer salaris op, veel dichters worden dan ook prozaïst, maar de echte dichters verloochenen hun ware inborst nooit, mijn idee Dee!

'zal ik jullie vertellen over mijn clichés, waanzin en problemen tot jullie oud en lelijk van het huilen zijn, zal ik dat vertellen of zal ik maar weer gewoon mijn pik laten zien?'

Schrijver: Joanan Rutgers, 10 september 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.0 met 2 stemmen 983



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Daniel Dee
Datum:
26 september 2011
Mooie beschouwing! Dank, al kreeg ik even een raar gevoel in mijn buik bij de omschrijving van mijn stemgeluid en dan bedoel ik natuurlijk de omschrijving 'vrouwelijk stoer', hoewel ik vrees dat het wel waar is.
Naam:
Monique Methorst
Datum:
10 september 2011
Email:
moimoniquelive.nl
Mooi geschreven beschouwing en de strofe over postrelationele depressie vind ik waanzinnig :)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)