Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Bart Moeyaert: Vrouw en kind

Vrouw en kind
(voor D.)

Was je niet liever thuisgebleven?
Had je de oceaan niet moeten laten,
Breed als hij is, en heb je onze kou
Dan nooit gehaat? Dicht bij de evenaar
Is de maan een boot, een hand, een kom.
Daar kan wat in. Veel zorg. Hier niet.
Hier wast de maan als een doof oor.
Ze leunt en luistert niet. Je hebt de man
Die jong maar moe was niet gekend.
Hij leed waarschijnlijk aan het draaien
van de aarde. Dat moet haast wel, als je
de waarde van warmte vergeet en
op een middag vindt dat de zon nu
lang genoeg geschenen heeft. Hoezo
heb je het koud. Last van mijn blik?
Koud om je hart? Koud als je valt?
Jij was hier nog niet eerder, wel.
Went het een beetje onderhand.
Heb je het naar je zin of niet. Vind je
Dit land geen land voor jou misschien,
Geen land van melk en honing.
Hoor ik je taal, hoor ik je heimwee,
Hoor ik je, hoor ik je, het is je geraden,
Van wie is dit kind? Het duurt geen tel
En de stad is veranderd. Dat dacht ik
Vannacht toen de maan hier een oog was,
En boven het land van je moeder een hand.
Een boot. Een kom. Ik vroeg me af
Of jij ook na je dood blijft zorgen
Voor het kind. En zal ik eens in jouw plaats
Vragen wat een ander daarvan vindt?

Bart Boudewijn Peter Moeyaert is geboren in 1964 te Brugge als zevende zoon van Omer Moeyaert en Riet Smessaert. Hij is vernoemd naar 'Bartje' van Anne de Vries, waar ik een gesigneerd exemplaar van heb. Als zevende zoon ontving hij een gouden beker en een gouden lepel uit Brussel, want dan was koning Boudewijn automatisch je peetvader. Hij ging in Brugge naar het Sint-Leocollege.
In 1974 gaf hij al een huiskrant uit. In 1978 leest hij een gedicht voor op Radio2 en zijn gedicht 'Kwaak!' verschijnt onder pseudoniem in 'De Standaard'.
Hij ging in Gent naar de kunsthumaniora, waar hij o.a. maquettes van Deense en Zweedse huizen maakte.
In 1982 studeerde hij Nederlands, Duits en geschiedenis aan de lerarenopleiding Sint-Thomas in Brussel.
In 1983 verscheen zijn debuutroman 'Duet met valse noten', autobiografisch.
Daarna verhuisde hij naar het Theaterplein in Antwerpen.
Ondanks het feit dat hij een lerarendiploma had, ging hij toch aan de slag bij het tijdschrift 'Flair', waarin hij o.a. een verhaal over Astrid Lindgren schreef en hij recenseerde kinderboeken. Hij recenseerde niet alleen, hij schreef ook zelf vele kinderboeken.
In 1989 was hij corrector en recensent bij uitgeverij Averbode en in 1992 was hij ook nog eindredacteur van het jongerentijdschrift 'Top Magazine'. Vanaf 1995 is hij full-time schrijver en schreef hij nog meer kinderboeken.
In 1995 verscheen 'Blote handen' bij uitgeverij Querido, welk boek in acht talen vertaald werd.
Het is o.a. bekroond met de Zilveren Griffel, de Boekenleeuw en de Deutsche Jugendliteraturpreis.
Twee televisiescenario's werden verfilmd en in 1998 maakte hij met Joke van Leeuwen, ook kinderboekenschrijver, een theaterprogramma; daarnaast schreef hij het theaterstuk 'Rover, dronkeman'.
In 1999 verscheen de roman 'Het is de liefde die we niet begrijpen'.
In 1999 verscheen 'Let's stick together', een fotoboek van Elisabeth Broekaert met acht gedichten van Bart.
Zijn werk is in meer dan twintig talen verschenen.

Vanaf 2000 verscheen hij steeds vaker in het theater; met de verhalen uit 'Broere', met 'Bremen is niet ver', met 'De Schepping' en met 'Olek schoot een beer'.
Hij reisde o.a. naar Japan, Italië, Suriname en Canada.
In 2002 won hij de Hans Cristian Andersen Award en hij is al zes keer genomineerd voor de Astrid Lindgren Award, die hij dolgraag wil winnen. Sinds 2003 is hij hoofddocent Schrijven aan het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen.

In 2003 verscheen zijn dichtbundeldebuut 'Verzamel de liefde'.
In 2004 verscheen 'Dani Bennoni', waarvoor hij de Nienke van Hichtumprijs ontving.
Van 2005 tot 2007 was hij de stadsdichter van Antwerpen. Daarna verscheen de dichtbundel 'Gedichten voor gelukkige mensen'.
In 2006 is hij getrouwd met Robin Steins. Ze wonen bij het Centraal Station, de dierentuin, de bioscoop en de bibliotheek. Ze hebben een ver uitzicht over de stadsdaken.
In 2007 verscheen de bloemlezing 'Vlees is het mooiste' met honderd gedichten over het lichaam, opgeluisterd met foto's van Elisabeth Broekaert.
Hij ontving het ere-doctoraat van de Universiteit van Antwerpen.
'Vrouw en kind' is geschreven voor de slachtoffers van een racistische moordenaar in 2006. Een Turkse vrouw, een Afrikaanse aupair en een blank meisje van twee jaar, Luna, werden door een aanhanger van het Vlaams Belang doodgeschoten. Bart las het gedicht voor op de begrafenis in de kerk vlakbij de moordplek. De per ongeluk doodgeschoten Luna had kort voor de moord zijn boek 'Luna van de boom' door Bart laten signeren.

Schrijver: Joanan Rutgers, 9 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.7 met 3 stemmen 566



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)