Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

BDE’s: de donkere materie van het bewustzijn (3)

In de literatuur over bijna-doodervaringen kon ik drie experimenten vinden waarbij de invloed van zuurstofgebrek op de werking van de menselijke hersenen is onderzocht. In alle drie gevallen was er maar één conclusie mogelijk: zuurstofgebrek is niet de oorzaak van de ervaringen die mensen ondergaan tijdens een BDE. Ook andere verklaringen, waarbij wordt uitgegaan van lichamelijke of psychische reacties in het aangezicht van de dood, blijken niet te voldoen. Gesteld dat BDE’s ons inderdaad een blik gunnen in het hiernamaals, wat zijn dan de consequenties ervan voor onze manier van denken, onze gezondheidszorg en ons strafrecht?

ZELFMOORD EN DOODSTRAF
Als er alleen een lichamelijke dood bestaat, maar de geest verder leeft in een andere bestaanssfeer met eigen wetten en regels, heeft zelfmoord geen zin. Meestal hoopt iemand, die zichzelf van kant maakt, dat zijn problemen samen met zijn lichamelijk bestaan eindigen. Maar als we als geest verder leven, zullen we merken dat de problemen nog even erg zijn als daarvoor: vroeg of laat zullen ze toch echt moeten worden opgelost, is het niet tijdens het leven op aarde, dan wel in de geestelijke wereld na dit leven.

Een directe consequentie van dit andere mensbeeld, waarbij we als geest in een lichaam worden beschouwd, is verder dat de doodstraf zinloos is. De misdadiger die als straf voor zijn daden wordt geëxecuteerd, houdt niet op te bestaan, maar gaat alleen over naar een ander bestaansniveau. Ook daar kan hij een heel negatieve invloed uitoefenen op zijn omgeving, maar dan meer in geestelijke zin. Een dergelijke straf verandert de mens niet. De enige oplossing voor criminaliteit is dan ook dat er wordt gekeken naar de oorzaken en achtergronden van de misdaad en degene die hem pleegt. Dat betekent niet dat hij of zij met fluwelen handschoenen moet worden aangepakt, maar wel dat er veel doelgerichter wordt gewerkt om iemand ook mentaal te beïnvloeden en te verbeteren d.m.v. zelfinzicht.

GEZONDHEIDSZORG
Ik denk verder dat dit andere mensbeeld ook verstrekkende consequenties heeft voor de gezondheidszorg. Als de mens allereerst een geest is, die tijdelijk van een lichaam gebruik maakt, wordt de zorg voor het geestelijke welbevinden naar verhouding belangrijker dan de zorg voor het lichaam. In plaats van ons blind te staren op allerlei methoden om het fysieke leven van chronisch zieken eindeloos te rekken zullen we dan misschien eerder de moed hebben om de stekker eruit te trekken – dat alles in het besef dat we iemand misschien wel extra leed toebrengen door hem of haar tijden lang kunstmatig in leven te houden. Het bestaan houdt immers met de lichamelijke dood niet op.
Ook belangrijk is voor mijn gevoel dat bij de genezing van allerlei ziekten en aandoeningen veel meer de nadruk komt te liggen op de aanpak van de werkelijke, diepere oorzaken ervan dan op symptoombestrijding. Het onderdrukken van symptomen lost immers niets op; het wegnemen van de oorzaken, die vaak met een verkeerde manier van leven – en dus ook met de psyche - samenhangen, is véél effectiever.

RELIGIE EN PARAPSYCHOLOGIE
BDE’s passen niet in één bepaalde religie. Ze propageren ook niet één bepaalde geloofsovertuiging met uitsluiting van alle andere. Wél hebben ze een paar belangrijke kenmerken gemeen met de grote wereldreligies zoals het christendom, de Islam en het Jodendom. Het idee dat er één God is, dat er engelen zijn, dat het leven een bedoeling heeft - nl. het ontwikkelen en beoefenen van de liefde voor God en de naaste - en de opvatting dat de mens allereerst een geest is, die tijdelijk in een lichaam leeft en na de fysieke dood naar dat onlichamelijke bestaan teruggaat, komt in al die religies voor. In die zin bevestigen ze de kern ervan, zonder zich voor één bepaalde richting uit te spreken.

In wetenschappelijke zin is er voldoende bewijs voor vijf paranormale verschijnselen, nl. telepathie, helderziendheid, de ‘voorschouw’ (voorkennis van dingen die staan te gebeuren), psychokinese en genezing d.m.v. geestkracht (magnetiseren e.d.). Door ervan uit te gaan dat de mens allereerst een geest is in een lichaam vallen deze verschijnselen gemakkelijker te verklaren. Op geestelijk niveau staan mensen met elkaar in verbinding en kunnen ze elkaar zowel negatief als positief beïnvloeden.

TOT SLOT
Ik weet het: deze opsomming was heel onvolledig. Wat me al schrijvend te binnen schoot, heb ik geprobeerd zo goed mogelijk uit te werken. Misschien zijn er mensen die dit korte overzichtje kunnen aanvullen en meer of betere consequenties van een ander mensbeeld kunnen opnoemen. Dan hoor ik dat graag. Of BDE’s inderdaad ‘de donkere materie van het bewustzijn’ vormen kan ik dan ook niet met stelligheid beantwoorden. Wel kan ik proberen een paar aanzetten en ideeën te leveren. Want ik vermoed dat de acceptatie van BDE’s als beschrijvingen van de geestelijke wereld een cultuuromslag zullen veroorzaken die vergelijkbaar is met de Copernicaanse revolutie. Laat ik het hopen, want elke poging om de wereld vriendelijker, liefdevoller en menselijker te maken – hoe bescheiden ook - lijkt me de moeite waard. Daar wou ik dit artikel graag mee afsluiten.

Schrijver: Hendrik Klaassens, 31 december 2011


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.6 met 57 stemmen 1.591



Er zijn 12 reacties op deze inzending:

Naam:
Hendrik Klaassens
Datum:
27 januari 2012
Jan-Jaap, je vroeg je af: "Is ons bewustzijn alleen maar een onderdeel van onze hersenfunctie of is bewustzijn een non-locale grootheid die met de hersenfunctie een interactie aangaat?"
Ik denk toch dat laatste. Dat blijkt o.a. uit het onderzoek naar 'gedeelde doodervaringen', kortweg GDE's. Dat zijn de ervaringen van familieleden en verzorgenden die aanwezig zijn bij het sterven van iemand. In het nieuwste boek van Raymond Moody "Een blik in het hiernamaals" worden deze GDE's uitvoerig beschreven. In veel gevallen ondergaat niet alleen de stervende, maar ook een familielid het levenspanorama van degene die overgaat. Ze worden a.h.w. in het geestelijke licht opgenomen waarin zich dat levenspanorama afspeelt. Dat suggereert volgens Moody dat die herinneringen non-locaal, dus buiten ruimte en tijd om, ergens worden opgeslagen. Die verklaring lijkt me aannemelijk.
Zo lang de mens leeft, maakt hij gebruikt van zijn hersenen, maar na de dood heeft hij die niet meer nodig. Sterker nog: zonder wisselwerking met de fysieke hersenen is het menselijke bewustzijn zelfs veel scherper en accurater dan mét. De hersenen dempen ons bewustzijn dus eerder dan dat ze ons bewustzijn versterken.
Naam:
J.J.v.Verre
Datum:
24 januari 2012
Email:
jjvverrelive.nl
BDE’s.
In onze fysieke wereld kunnen we de aardse werkelijkheid beleven en in onze slaap dromen in een niet fysieke werkelijkheid.
Bij het doodgaan leven we in een niet fysieke wereld en is de fysieke werkelijkheid een droom. Bij een BDE is ons bewustzijn in de war, we beleven de niet fysieke werkelijkheid, maar ons bewustzijn is nog van persoonlijke aard en blijft met ons lichaam verbonden.
In hoeverre onze hersenfunctie een rol blijft spelen bij de interpretatie van ons bewustzijn is m.i. niet zo belangrijk.
De vraag die de nodige felle discussies oplevert is de volgende: is ons bewustzijn alleen maar een onderdeel van onze hersenfunctie of is bewustzijn een non-locale grootheid die met de hersenfunctie een interactie aangaat?
Zuiver wetenschappelijk gezien is hier geen oordeel over te vellen. Hersenonderzoekers willen alles verklaren door de neurofysiologie. Maar binnen de kennis van de kwantummechanica blijkt dat bestudering van elementaire deeltjes gegevens opleveren waarbij men zich kan afvragen of deze deeltjes wel alleen in onze driedimensionale wereld bestaan en niet tegelijk in een andere dimensie en tevens doet de vraag zich voor wanneer iets zuiver van materiële aard is.
Nu is het nog steeds een geloof waar je wel of niet de meeste waarde aan hecht.
Naam:
Hendrik
Datum:
8 januari 2012
Prima, Maarten, dan sluiten we de discussie nu af. In alle oprechtheid moet ik zeggen dat ik geen moment het gevoel heb gehad dat je neerbuigend of beledigend op mij en mijn standpunten hebt gereageerd. Daarom dank ik je voor de moeite die je genomen hebt om inhoudelijk op mijn beschouwingen in te gaan.

Het klopt dat we allebei een keuze hebben gemaakt. Ik kies voor een geestelijke verklaring van BDE's, terwijl jij hebt gekozen voor een natuurlijke verklaring. Je motiveert dat door te stellen "dat bovennatuurlijke verklaringen op welk gebied dan ook altijd blijven interfereren met de gangbare natuurlijke wetten."

Ik denk dat daar de crux zit, de werkelijke oorzaak van onze verschillen van opvatting. Voor mij is er niets bovennatuurlijks. Ik ga uit van één ondeelbare wereld, die zowel een fysieke kant heeft als een geestelijke kant. Daarbij is in mijn opvatting al het materiële een manifestatie van geestelijke krachten die daarachter en daaronder schuilen. Ik zie dan ook geen strijdigheid tussen die twee. Jij ziet dat anders, maar dat is natuurlijk jouw volste recht. Misschien moet een volgend artikel zich toespitsen op de relatie tussen die twee, want dat lijkt me nu juist wel interessant. :-)
Tot een volgende keer!
Naam:
Maarten
Datum:
7 januari 2012
Ik ken de onderzoeken van Dhr Van Lommel, ik ken ook het debat tussen hem en de onderzoekers: Betz, Verraes en Crevits.
Ik denk dat het zinloos is dat ik nu ga pareren met bevindingen uit hun rapporten en onderzoeken die jij vervolgens wederom bekritiseert en zo blijven we bezig. We laten het maar aan hen om het uit te vechten. Laat ik maar zeggen dat ik jouw standpunten respecteer en niet bagatelliseer, ondanks mijn scepsis.

Feit blijft dat ik een natuurlijke verklaring aan blijf hangen. Dat heeft te maken met het feit dat bovennatuurlijke verklaringen op welk gebied dan ook altijd blijven interfereren met de gangbare natuurlijke wetten. Logische deductie dwingt mij dan ook om een natuurlijke verklaring te vinden.

Begrijp me niet verkeerd: ik kan niet met zekerheid zeggen of het zo is maar ik acht de waarschijnlijkheid van mijn opvattingen groter dan de waarschijnlijkheid van een leven na de dood. Dat doe ik ook met God, geesten, et cetera.

Dat is een keuze die ik heb gemaakt voor mezelf en ik heb daarnaast mij ook voorgenomen om nooit neerbuigend of beledigend een andersdenkende te bejegenen. Ik hoop dat dit dan ook niet voorkomt in mijn reacties. Ik meen zelf van niet.

Laat ik afsluiten met de opmerking dat ik wederom uitkijk naar volgende verhalen en betogen.
Naam:
Hendrik
Datum:
6 januari 2012
Maarten, verschillende onderzoekers die BDE's aanvankelijk toeschreven aan louter fysieke oorzaken, hebben dat standpunt verlaten en gaan er nu - op grond van hun research, niet van geloof - van uit dat BDE'ers het hiernamaals hebben gezien. Daarentegen ken ik geen enkele onderzoeker die de omgekeerde weg heeft afgelegd. Dat lijkt me een argument ten gunste van de authenticiteit van BDE's. Waarom zou Alexander als onderzoeker van BDE's trouwens niet geloofwaardig zijn? Omdat hij zelf een dergelijke ervaring heeft gehad? Hij heeft twee jaar lang geprobeerd een fysiologische verklaring te vinden voor deze ervaringen, maar slaagde daar niet in. Ik denk dat juist hij als ervaringsdeskundige geloofwaardig is, want hij kan BDE's ook van binnenuit beschrijven.

T.a.v. het eerste punt dat je noemt (‘dat mensen tijdens een BDE meestal uit hun lichaam treden en dingen en personen kunnen waarnemen die achteraf exact blijken te kloppen') kan ik je melden dat dr. Michael Sabom daar onderzoek naar heeft verricht. Hem is gebleken dat de personen en de omgeving, die een BDE-er nà zijn ervaring waarneemt, door hem niet worden geïdentificeerd met zijn ervaring ("Herinneringen aan de dood", pag. 143 vv.). Die mogelijkheid is gemakkelijk uit te sluiten door nauwkeurig de tijd te registreren voor, tijdens en na de BDE, en de gebeurtenissen te noteren die in dat tijdsverloop hebben plaatsgevonden.

Verder worden regelmatig door BDE-ers tijdens hun ervaring dingen waargenomen die zich nadrukkelijk búiten hun lichaam afspeelden (soms zelfs op zeer grote afstand ervan, bv. in een ander werelddeel) en naderhand exact bleken te kloppen, hoewel hun EEG volkomen vlak was en er dus geen hersenactiviteit was. Sterker nog: in veel gevallen vingen ze op wat de aanwezigen in een bepaald vertrek (de operatiekamer of elders) DACHTEN, maar niet zeiden. Ook dat bleek te kloppen. Dat vind ik een zeer sterk argument voor de veronderstelling dat het hier om uittredingen gaat. Uittredingen zijn op hun beurt alleen mogelijk als de geest zich van het lichaam los kan maken. De dood is niet meer dan het definitieve verbreken van de band tussen lichaam en geest.

T.a.v. punt 2: dit lijkt mij beslist geen toeval. Begrijp me goed: in hun alledaagse bewustzijn gingen deze BDE-ers er voetstoots van uit dat die personen nog leefden; ze wisten gewoon niet beter. Tijdens hun BDE ontmoetten ze hen als geest. Ze beseften dat met een schok. Maarten: een BDE is géén toestand van verlaagd bewustzijn en is dan ook niet te vergelijken met een droom. Het is meer een toestand van verhoogd bewustzijn van zo'n kristalhelder niveau dat juist het alledaagse bewustzijn daarbij vergeleken maar schimmig en uitermate pover is. Ze zeggen dan ook vaak: "Tijdens mijn ervaring zag ik de werkelijkheid, hier op aarde leven we maar in een droomwereld". Als je dat legt naast andere verbluffende waarnemingen van BDE-ers kan het hier niet gaan om een vaag, diffuus bewustzijn dat soms bij comapatiënten wordt aangetroffen.

Of BDE's voldoende streng zijn onderzocht kun je het beste nalezen in de onderzoeken van Van Lommel, Sabom, Ritchie, Alexander etc. Ik heb trouwens de indruk dat je steeds zoekt naar mogelijkheden om het idee, dat BDE-ers een geestelijke werkelijkheid hebben gezien, uit te sluiten. Evt. kan ik ook nog wel een literatuurlijst geven over dit onderwerp, maar die kun je zelf wsch. ook wel vinden.

Tenslotte nog dit: op het gebied van reïncarnatie is veel onderzoek verricht. Eén van de beste onderzoeken is verricht door prof. Ian Stevenson. De resultaten daarvan werden in 1997 gepubliceerd. Dat boek is later in verkorte vorm verschenen in een Nederlandse vertaling onder de titel "Bewijzen van reïncarnatie". Hierin legt hij een verband tussen onverklaarbare geboorteafwijkingen en ervaringen in vorige levens. Ik moet zeggen dat ik die bewijzen zeer sterk vind, maar een beschouwing over reïncarnatie kunnen we beter bewaren voor een volgende keer :-)
Naam:
Maarten
Datum:
6 januari 2012
Hendrik, bij jouw eerste alinea sluit ik mij geheel aan. Mooie vergelijking trouwens.

Jouw tweede alinea, met het argument dat de twee onderzoekers in eerste instantie een “seculiere” verklaring gaven voor BDE’s om vervolgens van mening te veranderen vind ik niet zo indrukwekkend. Onderzoekers veranderen op zijn tijd van mening. Je zou geen goed onderzoeker zijn als dit niet zo nu en dan voorkwam. Tevens kreeg Alexander zelf een BDE dus werd hij onderwerp van zijn eigen onderzoek. Dat lijkt mij geen voldoende credentie voor een onderzoeker.

Men vermoedde al eeuwenlang andere planeten, net als dat men al eeuwenlang vermoedt dat de psyche een biologische basis heeft, genesteld in ons brein. Op beide terreinen is er nog maar bar weinig bekend. Ik geloof (typerende term toch?) inderdaad dat men uiteindelijk met technologie de wisselwerking van neuronen, synapsen en in de Hypocampus en de Amygdala (vermoedelijk gebieden waar herinneringen worden opgeslagen) zodanig in kaart kan brengen dat de psyche, inclusief haar kenmerken en emoties, wordt ontmaskerd, net zoals de planeten zijn waargenomen in het verblindende licht van hun ster door zeer kunstig geslepen glas.

1. ‘dat mensen tijdens een BDE meestal uit hun lichaam treden en dingen en personen kunnen waarnemen die achteraf exact blijken te kloppen;’
Is het met zekerheid te zeggen dat het brein van de persoon met een BDE gedurende de hele ervaring geen notie heeft gehad van zijn omgeving en bepaalde personen die even later zijn verweven in zijn BDE? Is het met zekerheid te zeggen dat de persoon met de BDE, die een redelijk shockerende ervaring achter de rug heeft, zijn omgeving en de personen die hij waarneemt na zijn BDE, niet valselijk identificeert met zijn ervaring?

2. ‘Dat sommige mensen tijdens een BDE zelfs de geest hebben gezien van familieleden of vrienden, van wie ze op dat moment nog niet konden weten dat zij waren overleden.’

Dat lijkt mij louter toeval. Er zijn duizenden, wellicht miljoenen mensen geweest met een BDE. Het lijkt mij niet meer dan logisch dat er een aantal tussen zit die personen zien tijdens hun BDE in de vorm van een geest en achteraf blijkt ook nog eens dat deze persoon is overleden zonder dat ze het wisten.

Zijn BDE’s in voldoende mate in een gecontroleerde omgeving, herhaaldelijk, inclusief controlegroepen, getoetst door onafhankelijke wetenschappers die de data falsifieerbaar hebben geregistreerd? Ik ben nogal sceptisch hoor, dat weet ik.

Hoe meer je van dit soort ervaringen onderzoekt, hoe meer de kans op 'bijzondere' toevalligheden zal stijgen. Daarnaast is het benoemen van geesten nog geen argument voor het bestaan van geesten. In mijn dromen kom ik ook de vreemdste zaken tegen maar dat geeft nog geen blijk van hun bestaan.

Reïncarnatie is een gebied waar ik weinig van af weet. Hier kan ik slechts mijn mening over geven. Ik geloof niet in dualisme, dus niet in een geest die losstaat van het lichaam. Om deze reden geloof ik ook niet in reïncarnatie. Op het gebied van paranormale verschijnselen zal ongetwijfeld veel onderzoek gedaan zijn. Voor mijn werk ben ik dagelijks bezig met statistiek en het valideren van gegevens. Dat maakt dat ik heilig (weer zo’n heerlijk typerende term) geloof in de wet van de grote getallen.

In deze wereld is de combinatie van variabelen immens groot. Dat er binnen een populatie een interactie van variabelen optreedt die een opmerkelijk effect geeft dat zich in de periferie van ons bevattingsvermogen begeeft is onvermijdelijk, maar weerlegbaar door de causaliteit te onderzoeken. Excuus voor de vaktermen, maar dat is er een beetje ingesleten bij mij.

Blijft een zeer boeiend onderwerp Hendrik, ik kijk uit naar eventuele vervolgen.
Naam:
Hendrik
Datum:
5 januari 2012
Email:
klaassens38zonnet.nl
Objectiviteit bestaat inderdaad niet in de wetenschap, Maarten, dat ben ik met je eens.
Het debat tussen wetenschappers over de interpretatie van BDE's lijkt wel een richtingenstrijd op een ouderwets concilie, waarbij de verschillende partijen elkaar de tent uit vechten omdat ze allebei aanspraak maken op de Absolute Waarheid. Ook moet ik onwillekeurig denken aan een paradigmastrijd, vergelijkbaar met de conflicten die ontstonden toen het Copernicaanse wereldbeeld zijn intrede deed.

Wél moet ik je in alle eerlijkheid zeggen dat zowel Pim van Lommel als Eben Alexander aanvankelijk geloofden dat BDE's ontstonden door de manier waarop ons lichaam op extreme situaties reageert. Van Lommel is daar anders over gaan denken toen hij zich als cardioloog steeds meer in de verhalen van zijn patiënten ging verdiepen. Alexander kreeg zelf een BDE, waardoor zijn visie erop compleet veranderde. Het zal duidelijk zijn dat er een wisselwerking bestaat tussen iemands ervaringen en zijn standpunten - maar dat zullen we geen van beide bestrijden, denk ik.

Dat er planeten rond andere sterren draaien heeft men al heel lang vermoed, Maarten, maar geloof je echt dat de psyche van de mens met technische middelen kan worden onderzocht? Ik denk dat de fysieke manifestaties van de psyche wel steeds beter kunnen worden geregistreerd (d.m.v. steeds meer verfijnde ECG's e.d.), maar de gevoelens en gedachten zal men m.i. nooit rechtstreeks kunnen waarnemen. Wat dat betreft geloof ik dat er een onoverbrugbare kloof bestaat tussen materie en geest.

De term 'bovennatuurlijk' veronderstelt dat er een natuur is en een gebied dat daar buiten of boven staat. Daar heb ik wat moeite mee, want m.i. horen ook geestelijke zaken tot de natuur, maar belichamen ze een ander aspect ervan. Voor mij is de natuur ondeelbaar.

Het klopt dat je bij een wetenschappelijke kwestie altijd moet kiezen voor de meest eenvoudige en meest voor de hand liggende hypothese. Dan kies ik toch liever voor het idee dat er naast een materiële ook een geestelijke wereld bestaat. Sterke argumenten daarvoor zijn: 1. dat mensen tijdens een BDE meestal uit hun lichaam treden en dingen en personen kunnen waarnemen die achteraf exact blijken te kloppen; 2. dat sommige mensen tijdens een BDE zelfs de geest hebben gezien van familieleden of vrienden, van wie ze op dat moment nog niet konden weten dat zij waren overleden.
Vooral dat laatste vind ik een heel sterk argument.

Met de veronderstelling dat de mens een geest in een lichaam is, kun je ook verschijnselen als reïncarnatie en manifestaties van geesten verklaren. Er bestaan overtuigende bewijzen van reïncarnatie en naar paranormale verschijnselen is ook al veel onderzoek gedaan.
Naam:
Maarten
Datum:
4 januari 2012
Daarentegen kunnen we natuurlijk ook zeggen dat bepaalde wetenschappers een voorkeur voor een bovennatuurlijke oorzaak hebben en zodoende niet geheel objectief te werk gaan. Maar je hebt gelijk, dat is vice versa ook het geval, het blijft mensenwerk.

Dat de psyche van de mens zich aan ons waarneembare blikveld onttrekt is slechts tijdelijk vanwege ons gebrek aan technologische middelen. Laat ik dit verduidelijken met een voorbeeld. Er bestaan andere planeten buiten ons zonnestelsel. Dat was nooit direct waar te nemen maar de invloed die de planeet had op de ster waar hij omheen cirkelde, was wel waarneembaar. De ster “wiebelt” door de aantrekkingskracht van de planeet. De zogenaamde manifestatie van de planeet (= de invloed op zijn ster) bewijst zijn aanwezigheid. Intussen zijn er honderden nieuwe planeten ontdekt (zelfs eentje waar leven mogelijk is).

En zo zijn er natuurlijk door de geschiedenis heen legio voorbeelden van zaken die in eerste instantie door de mensheid als bovennatuurlijk zijn bestempeld, die uiteindelijk als natuurlijk zijn verklaard. Ik ben het zeker met je eens dat je alle opties moet bekijken en een open instelling moet hebben maar er is één belangrijke vraag die je altijd moet blijven stellen.

Wanneer beide hypothesen niet geheel te bewijzen zijn. Welke hypothese is dan, gezien de feiten, van alle mogelijke verklaringen, de meest logische? (Ockhams' scheermes is hier ook wel toe te passen denk ik)

Als ik daar een BDE tegenover stel moet ik zeggen dat de meest logische verklaring is dat ons brein dit veroorzaakt. Dat vind ik de meer logische verklaring dan een leven na de dood. Zeker gezien onze ervaring met onverklaarbare zaken die achteraf plausibel verklaard zijn door de wetenschap. Ik denk niet dat een BDE daar een uitzondering op is. En uiteindelijk zullen alle verzamelde feiten een ondubbelzinnig antwoord kunnen geven op de vraag: wat bewijst een BDE?

Wordt vervolgd…

Ps. Ik heb onlangs het boek van Dick Swaab besteld dus ik ben benieuwd.
Naam:
Hendrik
Datum:
3 januari 2012
Email:
klaassens38zonnet.nl
Maarten, ik kan in verschillende opzichten met je meegaan. Zo geloof ook ik dat ons brein nog veel verrassingen voor ons in petto heeft. Ook is het waar dat er veel méér gebeurtenissen in een mensenleven kunnen voorkomen waardoor iemand het roer compleet omgooit; daar heb je geen BDE voor nodig. Akkoord.

Daar staat tegenover dat ik de indruk krijg dat de wetenschappers, die fysiologische (en dus niet-spirituele) verklaringen aanvoeren voor BDE's, doelbewust proberen om de oplossing uitsluitend te zoeken in materiële oorzaken en een spirituele verklaring bij voorbaat uitsluiten. Kenmerkend daarvoor zijn de denigrerende uitspraken, die ik in "Wij zijn ons brein" van Dick Swaab aantrof over Van Lommel. Een wetenschapper, die overtuigd is van eigen kunnen, heeft een dergelijke aanval m.i. niet nodig.

Het probleem met al die materiële verklaringen voor BDE's vind ik dan ook dat men het blikveld te klein en te beperkt houdt. Een heleboel fenomenen zijn wel degelijk te verklaren als je uitgaat van de gedachte dat er méér is dan de zichtbare, fysieke wereld. De wetenschappen bestrijken ook maar een paar procent van ons alledaagse leven. Ze kunnen bv. iemands gedachten en gevoelens niet rechtstreeks onderzoeken, maar wel de concrete manifestaties ervan in woord, gebaar en daad. Wat er ten diepste in iemand omgaat, kan nooit wetenschappelijk worden onderzocht. Kun je bv. wetenschappelijk bewijzen dat de ene mens van de andere houdt? Nee, dat zal nooit lukken. Zijn ideeën en gevoelens zelf rechtstreeks waarneembaar? Zeker niet.

Ik bedoel dit: de diepere natuur, de psyche van de mens zelf, onttrekt zich aan onze waarneming. En daarom blijft het altijd hachelijk om met materiële middelen het geestelijke te bewijzen. Het is dan net alsof je het bestaan van de zon moet afleiden uit de jaarlijkse cyclus van de plantengroei en de dagelijkse temperatuurwisselingen op aarde, maar dan zónder dat je de zon rechtstreeks mag waarnemen. Ook daaruit kunnen dan allerlei theorieën voortkomen. Kun je je zoiets voorstellen? De ene groep wetenschappers oppert dan dat er wel een zon móet zijn, maar de andere groep zal stellig volhouden dat er helemaal geen zon is, en dat de eerste groep maar wat fantaseert en onwetenschappelijk bezig is.

In elk geval dank ik je oprecht voor je reacties en je standpunten. Je bent een respectabele opponent waar ik graag mee van gedachten wissel. En inderdaad: wie deze beschouwingen en de reacties daaronder waardevol genoeg vindt, zal ook wel de moeite nemen om alles te lezen. Dat is beslist waar.
Naam:
Maarten
Datum:
3 januari 2012
Ik geloof zeker in een transformerende kracht van een BDE. Het lijkt mij een zeer ingrijpende ervaring. Ook geloof ik wel dat mensen hun denkbeelden en visie aanpassen na een BDE. Maar dit alles is geen empirisch bewijs voor een leven na de dood. Mensen gooien hun leven soms ook totaal om na een zwaar auto-ongeluk waarbij ze niet in levensgevaar zijn geweest, dat heeft te maken met de indrukwekkende impact van het ongeluk. Begrijp me goed ik doe niets af aan de ervaring, alleen de herkomst betwist ik.

Ik persoonlijk geloof niet in geesten, een leven na de dood, een God of andere bovennatuurlijk zaken. Ik vind dat veel mensen de kracht van ons brein onderschatten. Ik vind ook dat veel mensen de kracht van de natuur onderschatten. Ons brein, (dat nog lang niet goed in kaart is gebracht) heeft nog een heleboel verrassingen in petto voor ons denk ik, maar ik vind het geen goed argument om onverklaarbare fenomenen toe te schrijven aan God, geesten of andere bovennatuurlijke zaken. Maar dat wordt een discussie zonder einde, en daar wil ik nu niet aan beginnen. En ach, Hendrik, wat is langdradig. Als iemand de moeite neemt om jouw beschouwing helemaal door te lezen, dan vindt hij of zij onze discussie waarschijnlijk ook wel de moeite waard.
Naam:
Hendrik Klaassens
Datum:
2 januari 2012
Email:
klaassens38zonnet.nl
Maarten, omdat je in een artikel van nog geen twee bladzijden een onderwerp lang niet uitputtend kunt behandelen, heb ik heel veel literatuur over dit onderwerp noodgedwongen buiten beschouwing moeten laten. Later kan ik nog wel 'es een literatuuroverzicht over dit onderwerp geven, maar ik kan je verzekeren dat ik weet waarover ik het heb. In november 1972 heb ik nl. zelf een BDE gehad. Die ervaring heeft mijn leven radicaal veranderd.

Die transformerende kracht hebben BDE's in feite op iedereen die hem ondergaat. Atheïsten veranderen daardoor in mensen met een sterke spirituele belangstelling, gierigaards worden vrijgevig, de gevoeligheid voor de wereld om je heen wordt er sowieso groter door en bij veel mensen zie je dat ze ook andere keuzes maken dan daarvoor.

Het BDE-verschijnsel plaats ik binnen het geheel van aanverwante gebieden zoals de theologie, de mystiek en de parapsychologie. Over de invloed van geesten van overledenen op levenden is ook heel veel bekend, zie daarvoor o.a. "Thirty years among the dead" van de Amerikaanse psychiater Carl. Wickland of het (helaas nog niet in het Nederlands vertaalde) boek "Der Mensch im Kraftfeld jenseitiger Welten" van dr. Wilson van Dusen. Als je de kennis over BDE's, inclusief de bewijsvoering dat het hier om een blik in de geestelijke wereld gaat, naast de kennis over parapsychologische verschijnselen legt (o.a. wat er bekend is over sterfbed-visioenen), dan krijg je een beeld in perspectief, waardoor het plaatje m.i. compleet wordt.
Je kunt me ook gerust mailen, want onze discussie is voor veel lezers misschien wel te langdradig.
Naam:
Maarten
Datum:
2 januari 2012
Het hele vraagstuk rondom de consequenties die voortvloeien n.a.v. een leven na de dood is m.i. niet van toepassing.
Je hebt drie experimenten bekeken op het gebied van zuurstofgebrek maar dat is slechts het topje van de ijsberg. De biologische, neurologische en psychologische disciplines bestuderen BDE’s al sinds decennia. Hierover is zeer veel gepubliceerd en beschreven
(ik heb nog wel een goede link waar het debat uitgebreid wordt gevoerd)
De disciplines die uitgaan van een bovennatuurlijke verklaring zijn in aantallen en kwaliteit veel minder naar mijn mening.

Je zegt: gesteld dat BDE’s ons een blik gunnen in het hiernamaals. Het vraagstuk BDE’s is nog lang niet af. Wetenschap heeft ons een redelijk beeld gegeven van dit fenomeen en het voor een gedeelte verklaard. Pas als dit goed in kaart is gebracht en we alles met feiten kunnen onderbouwen is het zinnig om iets te zeggen over de consequenties. Daarom kan ik niet stellen dat een BDE ons een blik gunt op het hiernamaals en kan ik de gevolgen niet serieus nemen.
Sterker nog, gezien de wetenschappelijke verklaringen vind ik de argumenten voor een bovennatuurlijke bron juist steeds zwakker worden.
(En misschien ligt daar nu wel het probleem, naarmate het meer en meer wordt verklaard, hoe feller de discussie rondom het onderwerp wordt gezien de implicaties als een BDE wetenschappelijk helemaal wordt beschreven).

Ik vind het onderwerp mateloos interessant maar laten we wel bij de feiten blijven en de echte vraagstukken alvorens de consequenties te bespreken die voortvloeien uit niet bewezen uitspraken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)