Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Mystieke menselijkheid

(voor John Collier (1850 - 1934))

Je bent geboren in Londen als jongste zoon van Sir Robert Perret, procureur-generaal van het Parlement.
Je studeerde aan het elitaire Eton College, enkel bestemd voor de allerrijksten. Het standaard kostuum zat je niet lekker, maar je studie verliep soepel.
In Parijs kreeg je schilderles van Jean-Paul Laurens en in München zat je op de Academie voor Beeldende Kunsten.
Terug in Londen kreeg je ook nog eens schilderles van de Nederlandse Alma-Tadema, terwijl je weer geregeld bij de familie Huxley over de vloer kwam. Je was hun huisvriend en de heer des huizes Thomas Henry was een autodidactische bioloog, gehuwd met Henrietta Anne Heathorn en samen hadden ze vijf dochters en drie zonen.
Hun dochter Marian was inmiddels een aantrekkelijke jongedame geworden, negen jaar jonger, wat niet deerde, en je bent op je negenentwintigste met haar getrouwd. Marian was artistiek extreem begaafd, maar ze had ook last van manische depressiviteit, evenals haar vader en nog enkele andere familieleden. Toen ze vierentwintig was, heb je haar wonderschoon en briljant van de zijkant geschilderd, met vooral die intense, hoogstwaarschijnlijk ongeneeslijke droefenis in haar opzij loerende ogen. Eén van de allermooiste portretten uit de wereldgeschiedenis.
Marian was kunstschilderes en ze studeerde aan de Slade School of Fine Art, waar jij ook had gestudeerd. Ze had in de Koninklijke Academie geëxposeerd, maar na de geboorte van jullie dochter Joyce kreeg zij een diepliggende postnatale depressie, wat zo ernstig was, dat je met haar naar Parijs bent gegaan om daar psychische hulp te verkrijgen. Het noodlot bleek echter onverwachts wreed en zij werd getroffen door een fatale longontsteking.
Zwaar versomberd keerde je terug naar Joyce en je familie, waar je vader, inmiddels baron Monkswell, je uit de put geholpen heeft. Je kreeg ook steun van je zwager en vriend Leonard, een intelligente schrijver, die twee zonen kreeg, Noel Trevenen en Julian, die beide ook vergiftigd waren door de genetische depressie-ellende, waarbij Noel er op zijn vijfentwintigste een eind aan maakte en Julian later ook bergafwaarts ging.

Op je negenendertigste ben je getrouwd met de zus van Marian, Ethel, in Noorwegen, want zoiets kon wettelijk niet in Engeland. Je dochter Joyce werd later een bekwame portretschilderes, in het genre miniaturisme. Samen met Ethel kreeg je een zoon Laurence en een dochter. Laurence werd later de Britse ambassadeur in Noorwegen, staatssecretaris voor oorlogsdocumentatie en voorzitter van de Londen County Council.

Je schilderde koning George de Vijfde, een bisschop, een admiraal, een kapitein, baronnen en graven, een voorzitter van het Lagerhuis, het hoofd van de rechterlijke macht, Charles Darwin, via je schoonvader opgetrommeld, zeer treffend en indringend gedaan, de dichter Kipling en je leermeester Alma-Tadema, de komiek Toole, de Shakespeare-actrices Madge Kendal en Ellen Terry, de Maharadja van Nepal.

Je bent vergeleken met Frank Holl, waar Van Gogh zo lyrisch over was.
Je was een agnosticus en een humanistische ethicus en fel anti-rooms, want die loopse papen beduvelden de onwetende horden.
Op 'Lilith' schilderde je een verleidelijke Eva-schoonheid, die een paringsdans met een wurgslang opvoert.
Op 'Lady Godiva' zit een naakte jongedame op een wit paard met opvallend rode dekmantel, halster en teugels.
Op 'Eva' zien we Eva angstig en schuldbewust wegvluchten, terwijl de priesteres van Bacchus trots in de lens kijkt en de priesteres van Delphi op een hoge, gouden stoel zit, boven een wierook uitstotende aardbreuk. In de geest kan men bergen verzetten, zo werkt halsbrekende magie.

Londen is alleen vergeten om alle kerkklokken te luiden, toen jij er de laatste, hoogst vermoeide, diep doorleefde adem uitblies en Ethel zich de longen uit het lijf krijste.

Schrijver: Joanan Rutgers, 6 maart 2012


Geplaatst in de categorie: schilderkunst

2.7 met 3 stemmen 124



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)